Η ομάδα που ηγείται της ανασκαφής, υπό τον Κωνσταντίνο Κίσσα, γνωρίζει ήδη από πέρυσι ότι μια ταφή πολεμιστή έγινε στο σημείο μαζί με ταφές των Μυκηνών.
Η βραχοσκεπή που υπάρχει στο σημείο καθώς η οροφή έχει καταπέσει χρησιμοποιήθηκε μέχρι και τον 13ο αιώνα μ.Χ. σε τρεις περιόδους. Τα δεδομένα της έρευνα αναμένεται να ρίξουν φως στις τέσσερις περιόδους χρήσης της θέσης στα Αηδόνια.
Μετά από εκτεταμένη μελέτη οι ερευνητές συνδύασαν τα ευρήματα, ειδικά τα όπλα, και κατέληξαν ότι ο τάφος παραπέμπει στις Μυκήνες. Το σημαντικό με αυτό το συμπέρασμα είναι ότι η επιστημονική τεκμηρίωση έρχεται να επιβεβαιώσει την άποψη των αρχαιολόγων ότι τα δάνεια από τους γείτονες ήταν συνήθη τακτική.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε ακόμα στο φως πλήθος αγγείων που χρονολογούνται από τον 15ο έως τον 13ο αιώνα π.Χ. καθώς επίσης σημαντικό αριθμό πήλινων ειδωλίων του τύπου της όρθιας γυναικείας μορφής.
Το μυκηναϊκό νεκροταφείο έγινε γνωστό τη δεκαετία του 1970, έπειτα από την πρωτοφανή σύλησή του. Πολλά από τα ευρήματα της λαθρανασκαφή, κυρίως χρυσά διακοσμητικά και κοσμήματα, εντοπίστηκαν σε ιδιωτική αίθουσα τέχνης της Νέας Υόρκης, το 1993. Η ελληνική πολιτεία διεκδίκησε τις εν λόγω αρχαιότητες και πέτυχε την επιστροφή τους, διότι υπήρχαν αποδείξεις από ανασκαφή αρχαιολόγων στους συλημένους τάφους ότι προέρχονται από το ίδιο μέρος.