Old Boy
Τριακόσια ευρώ δεν είναι καλύτερα από μηδέν ευρώ, αν δεν σου φτάνουν να ζήσεις. Καλύτερο από το να μην έχεις καθόλου λεφτά είναι να έχεις λεφτά που σου φτάνουν. Αν δεν σου φτάνουν, τα τριακόσια ευρώ είναι λιγότερα από μηδέν ευρώ, αν δεν σου φτάνουν, τα τριακόσια ευρώ είναι μείον διακόσια, τριακόσια, τετρακόσια ευρώ. Τριακόσια ευρώ δεν είναι καλύτερα από μηδέν ευρώ, αν με αυτά αρχίζεις να δουλεύεις να σκλάβος – και κυρίως να συμπεριφέρεσαι σαν σκλάβος – και ακόμη πιο κυρίως να σκέφτεσαι σαν σκλάβος.
Με τα μηδέν ευρώ δεν χρωστάς ευγνωμοσύνη σε κανέναν, με τα μηδέν ευρώ δεν νομιμοποιείς κανέναν, με τα μηδέν ευρώ καθρεφτίζεις μια κοινωνία κι ένα σύστημα που γεννά απόβλητους και είναι και απόλυτα οκ με αυτό. Όχι βέβαια ότι δεν θα κατηγορηθείς προσωπικά για τα μηδέν ευρώ. Όχι βέβαια ότι το φταίξιμο δεν θα ριχτεί επάνω σου. Αλλά μπορεί να σε πουν σκουπίδι, μπορεί να σε αντιμετωπίσουν σαν σκουπίδι, τουλάχιστον όμως κανείς δεν θα σου ζητήσει να νιώσεις ευγνωμοσύνη και να εκδηλώσεις ευγνωμοσύνη, τουλάχιστον όμως κανείς δεν θα σου υπενθυμίσει τους λόγους για τους οποίους πρέπει να χαμογελάς.
Αν μη τι άλλο, με τα μηδέν ευρώ αγοράζεις το δικαίωμα να μην χαμογελάς, αν μη τι άλλο με τα μηδέν ευρώ αγοράζεις το δικαίωμα να μην σου ζητήσουν να πεις, σας ευχαριστώ, ω εταιρίες, που επενδύετε εσείς τα ωραία σας λεφτά για να μπορώ να έχω εγώ μια δουλειά τριακοσίων ευρώ. Αγοράζεις το δικαίωμα να μην σου ζητήσουν να σκεφτείς πως ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που λειτουργεί χάρη στην μεγαθυμία των κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να αποσυρθούν εντελώς από την πάσης φύσεως συναλλαγή με την πλέμπα και να ζήσουν απομονωμένοι σε τροπικά νησιά, αυτοί συνεχίζουν και λειτουργούν εταιρίες, προσφέροντας δουλειές στον κοσμάκη, που έχει έτσι τριακόσια ευρώ περισσότερα από τα μηδέν.
Θα φύγουν μια μέρα τελείως απ΄τον πλανήτη μας. Θα πάρουν τα κεφάλαιά τους και θα φύγουν. Κι ο πολιτισμός στη γη μεμιάς θα καταρρεύσει. Χωρίς τον καπιταλισμό να προσφέρει στους ανθρώπους τον έναν και μοναδικό τρόπο να ζουν, όλα θα περιέλθουν στη δικαιοδοσία του νόμου της ζούγκλας. Κι αφού δεν σας άρεσε ο τρόπος που τα είχε όλα ρυθμισμένα, κι αφού σας ήταν τόσο δύσκολο να χαμογελάσετε, βρείτε μια άλλη φόρμουλα να συμβιώσετε χωρίς λεφτά. Γιατί όλα τα λεφτά κατέληξαν σταδιακά στα χέρια τους, όσο εσείς ανταλλάζατε μεταξύ σας τα τριακόσια ευρώ, μπας και καταφέρετε να επιβιώσετε κάπως.
Γιατί ο καπιταλισμός μετατράπηκε στη συνείδηση των ανθρώπων από ένα σύστημα ρύθμισης της οικονομίας, σε μοναδική πηγή όλων των αγαθών: έχουμε ό,τι έχουμε μόνο και μόνο επειδή έχουμε καπιταλισμό – απ’ αυτόν εκπορεύονται όλα, σε αυτόν οφείλονται όλα, αν δεν υπήρχε καπιταλισμός δεν θα είχες δεύτερη αλλαξιά ρούχα να φορέσεις, δεν θα υπήρχε κινητό να σκρολάρεις στο χέρι σου, δεν θα υπήρχε σούπερ μάρκετ να πας ό,τι ώρα θες να ψωνίσεις ό,τι θες, από έτοιμο φαϊ μέχρι πάπλωμα για το κρεβάτι σου.
Υπάρχεις, επιβιώνεις ή ζεις αξιοπρεπώς, μόνο και μόνο επειδή ο καπιταλισμός στο επιτρέπει. Εσένα ως άνθρωπο σκέτο δεν σου αναλογεί κανένα δικαίωμα σε καμία άλλου τύπου ζωή, παρά μόνο σε αυτήν που σου επιτρέπουν και σου δικαιολογούν τα λεφτά σου. Το καπιταλιστικό κοινωνικό συμβόλαιο λέει ότι τα δικαιώματά σου είναι δικαιώματα ανάλογα της οικονομικής σου κατάστασης και μόνο. Οτιδήποτε άλλο είναι μια σκέτη τρέλα, οτιδήποτε άλλο είναι παράλογο, οτιδήποτε άλλο απλά δεν λειτουργεί, οτιδήποτε άλλο είναι κομμουνισμός, οτιδήποτε άλλο είναι απολυταρχία που καταπνίγει τις στοιχειώδεις ελευθερίες.
Αν μια μέρα όλοι όσοι έχουν σούπερ μάρκετ πουν οκ, δεν θέλουμε να ασχοληθούμε άλλο με αυτόν τον τομέα, κορεστήκαμε, δεν μας γεμίζει πια, πετύχαμε όσα θέλουμε να πετύχουμε, πάμε για άλλα ή πάμε απλά να ζήσουμε ζωάρα με τα λεφτά που βγάλαμε, τότε θα σταματήσουν να υπάρχουν σούπερ μάρκετ. Τα σούπερ μάρκετ στα έφερε κοντά στο σπίτι σου ο καπιταλισμός. Σκέψου πως ζούσαν παλιά χωρίς αυτά και νιώσε λίγο ευγνώμων. Τη δουλειά των 300 ευρώ στο σούπερ μάρκετ στην προσφέρει ο καπιταλισμός. Χαμογέλα. Νιώσε. Αν δεν αγαπούσαν τόσο το κέρδος, αν δεν ήταν τόσο μερακλήδες επενδύοντας και επανεπενδύοντας, δεν θα είχες δουλειά, δεν θα είχες στον ήλιο μοίρα. Ο καπιταλισμός είναι ο ήλιος πάνω απ’ τα κεφάλια μας, είναι η μοίρα μέσα στα κεφάλια μας.