Πετεφρής
Μάλιστα. Η Βουλή κλείνει, ο Πρόεδρος περιμένει, αλλά έχουμε και δουλειές! Ο κύριος Τσίπρας θα οδεύσει παραδίπλα το απογευματάκι – άλλες έξι ώρες μη υπηρεσιακή εξουσία.
Παράλληλα ξενύχτησαν και έβγαλαν ένα προγραμματάκι. Τι περιέχει; Πάντα τα ωραία. Επιστρέφουν στο κοινωνικό αλληλέγγυο αξιόχρεο κράτος, τραβάνε μερικές πατιτούρες απ΄αυτές που βιάστηκε ο Κυριάκος να δημοσιοποιήσει (ένα περίεργο κράμα μητσοτακικού μετάλλου και απώλειας του timing αυτός ο άνθρωπος!), εκεί όπου έλεγαν «οι πτωχοί» προστέθηκαν οι «μικρομεσαίοι», και ιδού το πρόγραμμα.
Period
Δέκα Χρόνια Κομμάτια δεν είναι απλώς έργο του Σαββόπουλου. Είναι η τεχνική να εναλλάσσονται κυβερνήσεις, ποτέ μαζί, ποτέ αναγκαστικά, ποτέ επειδή δεν πάει άλλο. Κάθε τόσο επινοούνται ειδήσεις που μας δίνουν μια σταλιά ελπίδα, παράλληλα με άγρια απελπισία. Αποκλείεται να τα σκέφτονται εξ ιδίων. Παίρνουν το ραβασάκι περί όρων και ορίων έξωθεν. Ποτάμης, Καμμένος, αποσύρονται. Το Κινάλι νομίζει πως είναι κόμμα των Μπενγκάλι και πάλι με τον εξαιρετικό Γιώργο Παπανδρέου που κάνει επανεκκίνηση. Βενιζέλος στην άλμη, κι όποιος αδρανήσει μαζί του, στη σαλαμούρα.
Κι άλλες φορές χρωστούσαμε, κι άλλες φορές πτωχεύσαμε. Ποτέ έτσι. Δεν μας παρακράτησαν έσοδα, δεν μας στέρησαν την ψευδαίσθηση της ζωής. Έσπασαν τη σπίνα της χώρας. Αν άλλες χώρες ανακάλυπταν πως δεσμεύεται το έχει τους για έναν αιώνα, θα βάραγαν διάλυση. Όχι εμείς. Εμείς κάνουμε εισαγωγές από το κάθετι. Και πώς το αντιμετωπίζουμε; Ψύχραιμα. Με το κυάλι υπάρχουν διαφημίσεις που δεν παινεύουν τις εκπτώσεις τους. Από κουλτούρα, χάθηκαν ακόμη και οι έξυπνοι τίτλοι. Άκου «Βιβλιοβουλή»!
Δεν ήταν λιτότητα εντέλει, ήταν κλάδεμα. Ξέρετε, αντί μειώσεις μισθών και συντάξεων, θα αρκούσε περισσότερη δικαιοσύνη στις διανομές. Και να είχαμε το νιονιό να κερδίζουμε με θρασύτατες πρωτοβουλίες, ώστε να μη περιμένουμε τον οβολό κανενός. Αλλά σύρε να πεις στους πάντες πως οι «επενδύσεις» είναι αναχρονισμός. Οι επενδυτές έρχονται ως συσκευασμένο πακέτο. Ακόμη και τότε, ξεροσταλιάζουν στην αναμονή. Ευτυχώς σταμάτησαν οι προμήθειες και οι μίζες. Not. Αστειεύτηκα.
Period
«Όλοι τους λένε βόρεια Μακεδονία, νικήσαμαν!» επιχαίρει ο φανταχτερός με την ποσέτα, ο υψών τας πτέρνας αυτού ίνα δείχνει λεβεντοκιμπάρης. Τον κακό σας τον καιρό, που μας μπλέκετε με τους εθνικιστές και τους σοβινιστές. Τελικά, η καλύτερη προσωνυμία ήταν FYROM για έναν λόγο: ερμηνεύει την πηγή του προβλήματος που ήταν η αιωνίως αμφίσημος Γιουγκοσλαβία. Σημαίνει κάτι σαν «η χώρα που όσο υπήρχε Γιουγκοσλαβία, την έλεγαν Μακεδονία». Ενώ τώρα, παίζουμε την θεματική των «Αέρηδων» της Πλάκας. Αν αυτοί είναι οι Βόρειοι, εμείς σίγουρα οι Νότιοι και υπάρχει μαγια για τους ανατολικώς κείμενους Βουλγάρους και εκδυτικώς για τους ανήσυχους Αλβανούς. Πιρίνσκαγια εννοώ και Οχριντίσκε Ίσβορι. Όποιος πάει να κουνηθεί, φλαπ! Ο φούσκος, η μπάτσα, η σφαλιάρα.
Period
Είμαστε καταμεσής μιας αντιΡωσικής εκστρατείας των Βαλκανίων. Γι΄αυτούς που μπλέκουν τον κομμουνισμό σε αυτά να υπενθυμίσω πως Ρωσική επιρροή υπήρχε και πριν τον Λένιν, όπως μετά τον Γέλτσιν. Το «θερμό» επεισόδιο στο Αιγαίο ή στην Κύπρο ή στο Καστελόριζο, το φοβούνται μήπως και γίνουν όλα πουτάνα και απλώς το επισείουν. Το σενάριο το ξέρουμε: Κύπρος στο ΝΑΤΟ, οι αγγλικές βάσεις αμερικάνικες, όλα μέλι γάλα.
Fin
Δεν θα τελειώσει καλό τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες.