Έζησε σχεδόν τη μισή της ζωή, τα τρυφερά χρόνια της παιδικής της ηλικίας κλεισμένη μέσα σε ένα κλουβί. Και αυτό γιατί κάποιοι έκριναν ότι εξαιτίας της αναπηρίας της δεν μπορούσε να ζήσει ελεύθερη…
Από 7 έως 15 χρονών η Ανδριάνα ήταν φυλακισμένη μέσα σε ένα μεταλλικό κελί , στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Αναπηρία στα Λεχαινά.
Ήταν τότε που την ανακάλυψε η ΜΚΟ «Κίνηση Χειραφέτησης Παιδιών Με Αναπηρία: Μηδενική Ανοχή», η οποία ανέλαβε την σωτηρία της από τη φρίκη της καθήλωσης, με τη δημοσιοποίηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες ζούσε η ίδια και άλλα παιδιά, στο ίδρυμα.
Η ομάδα στη συνέχεια ανέλαβε να την εκπαιδεύσει, ενώ η Ανδριάνα ανταποκρίθηκε θετικά στο πρόγραμμα επανεκπαίδευσης της. Τον Αύγουστο του 2018, που έκλεισε τα 18 της χρόνια, ήταν σε θέση να λέει το όνομά της και να εκφράζει κάποιες σκέψεις της. Παρά την προετοιμασία της, όμως, για την μετάβαση από το ίδρυμα σε δομή κοινοτικού τύπου, δεν πρόλαβε.
Την περασμένη Παρασκευή η ΜΚΟ γνωστοποίησε με μια ανάρτηση στο facebook ότι η Ανδριάνα δεν είναι πια κοντά μας… «Έφυγε» αθόρυβα στα 19 της χρόνια, «πληγωμένη» από τον τρόπο με τον οποίο οι …συνάνθρωποί της αντιμετώπισαν την ιδιαιτερότητα της.
Διαβάστε εδώ τη συγκινητική ανάρτηση της οργάνωσης «Μηδενική Ανοχή»:
Τουλάχιστον τώρα η Ανδριάνα θα μπορεί να ζήσει ελεύθερη, στον ουρανό.. Μακριά από τα ψυχρά μεταλλικά κάγκελα ενός κελιού στο οποίο την καταδίκασαν.
