Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το καλοκαίρι του 2019 διαβάζαμε για τις φωτιές στα δάση της Σιβηρίας, της Κεντρικής Αφρικής, του Αμαζονίου, της Αυστραλίας και τις πάνω από 2.000 φωτιές στην Ελλάδα και οι περισσότεροι «φίλοι» γράφανε: «Αν τα δάση ήταν τράπεζες θα τα σώζαμε …», για τις διαδικασίες.
Προφανώς, αν οι στάβλοι των κτηνοτρόφων ήταν «τράπεζες» θα τους είχαν τακτοποιήσει όλους τους στάβλους αμέσως, και ακόμα καλύτερα αν καταλάβαιναν τους στάβλους ως επενδύσεις παραγωγικές (που σημειωτέον, ΕΙΝΑΙ …), πάλι θα τους είχαν τακτοποιήσει.
Οι στάβλοι είναι παραγωγικές επενδύσεις και μάλιστα για παραγωγή πραγματικού πλούτου, πραγματικών αξιών. Όλα τα άλλα στις εθνικές οικονομίες είναι πρόσθεση υπεραξιών στον πραγματικό πλούτο, ή προσφορά υπηρεσιών, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΎΤΟΣ
Πρόσφατα παρακολουθούμε τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Βουλής των Ελλήνων και διαβάζουμε ότι προτείνεται να θεωρείται «πειθαρχικό παράπτωμα η καθυστέρηση επενδύσεων». Μπράβο. Πολύ σωστό. Αλλά επενδύσεις είναι και οι στάβλοι των κτηνοτρόφων. Δεν είναι μόνο οι Τεχνολογίες Πληροφορικής, οι τουριστικές μονάδες, οι υπεραγορές και τα ποικιλώνυμα «καζίνο».
Διαδικασίες ισοδύναμες με απαγόρευση (αποκλεισμό) αντιμετωπίζουν οι αγρότες. Το 2012 ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή ο νόμος 4056 για τους όρους και προϋποθέσεις για την έκδοση άδειας λειτουργίας σταβλικής εγκατάστασης και περιελάμβανε και την μεταβατική περίοδο για την προσαρμογή των υπαρχόντων στάβλων στο νέο πλαίσιο. Με διαδοχικούς νόμους η υπάρχουσα μεταβατική περίοδος έληξε τον Ιούνιο 2019, χωρίς να φροντίσει κάποιος το πρόβλημα, ίσως λόγω άλλων προτεραιοτήτων πχ εκλογές ….
Μέχρι σήμερα έχει αδειοδοτηθεί ΜΟΝΟ το 15-20% των υπαρχόντων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων πανελλήνια. Ενδεικτικά στην Ανατ. Αττική, από 178 υποβληθέντες φακέλους αδειοδότησης από μέλη του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής «Άγιος Γεώργιος», στην Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής, έχουν εκδοθεί μόνο 28 Άδειες (Προσωρινές ή οποιοδήποτε τύπου) από την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνοτροφίας.
Από το 2012 μέχρι σήμερα (2019) δηλαδή σε 7 χρόνια εκδόθηκαν 28 άδειες. Για όσες ακόμα εκκρεμούν (δηλαδή άλλες 150 αιτήσεις), με τον καταγεγραμμένο ρυθμό των δημοσίων υπηρεσιών θα χρειασθούν άλλα 40 (σαράντα) χρόνια για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, για κάθε ευνομούμενο κράτος.
Είτε ο νόμος ήταν λάθος, είτε ο νόμος ήταν τέλειος αλλά για άλλο κράτος σε άλλη περιοχή του κόσμου με άλλους κτηνοτρόφους, είτε ο νόμος δεν έλαβε υπ’ όψη τις υφιστάμενες συνθήκες, είτε δεν ενημερώθηκαν επαρκώς όλοι οι εμπλεκόμενοι, είτε κάποιοι μπορούν (και θέλουν) να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου για ίδια συμφέροντα (διότι τα συμφέροντα της κοινότητας μας εκφράζονται πληρέστερα με τους νόμους), είτε δεν συμμετείχαν οι κατ’ εξοχήν πρωταγωνιστές (οι αγρότες) στην διαμόρφωση του νόμου, είτε μέσω του νόμου ίσως κάποιοι προσπαθούν να ωφεληθούν ως συντεχνία, είτε …, είτε … η πραγματικότητα είναι ότι η Δημόσια Διοίκηση που παρήγαγε τον νόμο 4056 και ψήφισε η Ελληνική Βουλή, αδυνατεί, είναι ανίκανη να εφαρμόσει αποτελεσματικά, και για το συμφέρον του συνόλου των πολιτών.
Και το «κερασάκι» της όλης υπόθεσης είναι ότι διαμορφώθηκε ένα νομοσχέδιο ήδη από τον Νοε 2018 για να καλύψει τις αστοχίες του νόμου 4056, από το επιτελείο του τότε Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, αλλά η κυβερνητική αλλαγή δεν επέτρεψε την προώθησή του. Ο νέος Υπουργός από ότι ειπώθηκε το ξαναετοίμασε αλλά λόγω άλλων προτεραιοτήτων και εκλογών δεν το κατέθεσε μέχρι τον Ιούνιο 2019. Και έτσι σήμερα (από τον Ιούνιο 2019) το 85% των παλαιών στάβλων είναι χωρίς νομική κάλυψη αδειοδότησης, και οι κτηνοτρόφοι λειτουργούν σε «κενό», υποκείμενα πιθανών εκβιασμών από τους αγοραστές.
Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό? Ότι ΔΕΝ μπορούν να παραδώσουν γάλα νόμιμα. Και ακόμα χειρότερα ΔΕΝ μπορεί να παραχθεί Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης, όπως το τυρί φέτα. Και βέβαια όλες οι συμφωνίες που έγιναν μπορούν να αθετηθούν μονομερώς και να καταστήσουν τους κτηνοτρόφους ομήρους των μεταποιητών γάλακτος και παραγωγών τυριού. Τόσο απλά. Και ενώ συμφώνησαν 0,90€ ή 0,95€ το κιλό το πρόβειο γάλα (σημειωτέον ότι ο Συνεταιρισμός Καλαβρύτων παίρνει το πρόβειο με 1,07€/κιλό), να αρνηθούν την παραλαβή, αν δεν το πάρουν «παράτυπα» … με 0,70€. Ειδάλλως θα πρέπει να πετάξει το γάλα ο κτηνοτρόφος στην ειδική εταιρεία αποκομιδής πληρώνοντας 60€/τόνο …
Με ενδιαφέρον διαβάσαμε στις ειδήσεις της 11/9/2019 ότι οι ξενοδόχοι και το ισχυρό τους λόμπυ διαμαρτυρήθηκαν διότι με μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΠΕ 38/2019) κάποιοι δρόμοι τους δεν θεωρούνται κοινόχρηστοι και έχουν πρόβλημα με τις ανανεώσεις ή την έκδοση των ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων). Η Κυβέρνηση (Υπουργείο Τπυρισμού) έσπευσε αμέσως μετά την απόφαση του ΣτΕ (ακόμα δεν την βρίσκουμε στο internet …) και έδωσε παράταση κατά ένα έτος στην αδειοδότηση κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων με νόμο (Ν4625, ΦΕΚ 139 Α’, 31-08-19, «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και άλλες επείγουσες διατάξεις»).
Ποιος είναι ο λόγος που ΔΕΝ θεωρείται επείγουσα ανάγκη η παράταση κατά κάποιο χρόνο, ανάλογο της ανικανότητας των Δημοσίων Υπηρεσιών να ανταποκριθούν στις αιτήσεις (δηλαδή κατά 40 επί πλέον έτη, αν η περίπτωση της Ανατολικής Αττικής είναι χαρακτηριστική της κατάστασης) για αδειοδότηση σταβλικών εγκαταστάσεων?
Και άλλες διαδικασίες. Το Ελληνικό κράτος επιβάλει ότι για να απασχοληθεί κάποιος πρέπει να είναι γραμμένος στους πίνακες προσωπικού των εργατών γης. Όποιος το πρότεινε και αυτοί που το ενέκριναν ΔΕΝ έχουν σχέση με την παραγωγή πραγματικού πλούτου στην ύπαιθρο και ως άσχετοι ΔΕΝ θα έπρεπε να προτείνουν προς νομοθέτηση.
Αντιγράφω από τον κ Γ. Παπαδημητρίου (Φοροτεχνικό, Agronews, 9/9/2019) «Τον πίνακα προσωπικού, για να τον υποβάλλει (προσκομίσει) ο λογιστής στην επιθεώρηση Εργασίας, πρέπει πρώτα να έχει τα στοιχεία: ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, Αριθµό Μητρώου ΟΓΑ, Επώνυµο, Όνοµα, Πατρώνυµο, Μητρώνυµο, Ειδικότητα (εκεί δηλώνεται εργάτης γης), Ηµεροµηνία πρόσληψης, Ηµέρες και ώρες εργασίας, µικτές αποδοχές. Και βέβαια αριθμό λογαριασμού τράπεζας όπου θα κατατεθούν τα λεφτά του εργόσημου. Τρελά και απαράδεκτα πράγματα.
Πήγε κάποιος να ανοίξει λογαριασμό τράπεζας? Θέλουν οι Τράπεζες για τον λογαριασμό σου: ενοικιαστήριο, λογαριασμό ρεύματος, λογαριασμό τηλεφώνου και δήλωση απασχόλησης, ακόμα και εκκαθαριστικό μου ζήτησαν. Τα έπαθα εγώ όλα αυτά πριν λίγες μέρες που πήγα να ενεργοποιήσω ήδη υφιστάμενο λογαριασμό μου με λεφτά μου, σε γνωστή Τράπεζα, απέναντι από το σπίτι μου. Φαντάσου τι γίνεται για αλλοδαπούς. Αλήθεια, ποιος ανόητος σκέφθηκε ότι όλα αυτά είναι ο μόνος τρόπος να αναγνωρισθούν οι δαπάνες του αγρότη ως κανονικές και να εκπέσουν από το φορολογητέο του εισόδημα? Ο αγρότης ΔΕΝ είναι αστός. Αυτά μπορεί να ισχύουν για τους αστούς, ΟΧΙ για τους αγρότες.
Ποιος ανόητος σκέφθηκε ότι στα μεσάνυχτα, που έπεσε ο αέρας, και μπορούσε ο 45χρονος φίλος μου ο Γιάννης Πέτρου από το Μαρκόπουλο Μεσογαίας Αττικής, πατέρας 3 παιδιών, να πάει για ψέκασμα, θα έπρεπε να πάει στο στέκι που βρίσκονται οι εργάτες γης (τα μεσάνυχτα?…) και να προσλάβει κάποιον που θα τα είχε όλα αυτά μαζί του (επιβεβαιωμένα) και να κάνει και ένα λεπτό πριν να αρχίσει η εργασία … δήλωση στην Επιθεώρηση Εργασίας?
Μόνο για την ιστορία: ο αγρότης Γιάννης Πέτρου σκοτώθηκε στις 02.00 στο χωράφι του ψεκάζοντας ΜΟΝΟΣ του και βέβαια κατάφερε να αποφύγει τυχόν έλεγχο και την πιθανότητα να του επιβληθεί πρόστιμο 10.500€ (ή τουλάχιστον 2.000€ αν τον αναλάμβανε την υποχρέωση να τον κρατήσει για 12 μήνες…. Για να κάνει τι? Τον χρειαζόταν μόνο για εκείνο το βράδυ της 9/9/2019 …).
Ανοησίες, και ανόητες διατάξεις, που προωθήθηκαν από ανόητους αστούς γραφειοκράτες, με ανικανότητα αντίληψης της μορφής των αγροτικών εργασιών, … ή μήπως ακόμα και με μίσος εις βάρος των ανυπότακτων ακόμα αγροτών?
Στο πλήρως ελεγχόμενο σύστημα κρατικής εξουσίας δυτικού τύπου για αστούς, μοιάζει να μην υπάρχει «οξυγόνο» για τους μόνους που φροντίζουν στην δέσμευση CO2 και την παραγωγή καθαρού αέρα. Μοιάζει να θέλουν να υποτάξουν σε αστικούς κανόνες υποτέλειας στην εξουσία (κρατική, περιφερειακή, δημοτική, συντεχνιακή!, «αγοραία» …) τους αγρότες, τους μόνους που θα μπορούσαν να είναι αυτάρκεις, και ως εκ τούτου μη εξαρτώμενοι. Διότι οι αυτάρκεις και μη εξαρτώμενοι είναι στην ουσία «τρομοκράτες» του συστήματος εξουσίας που επιβάλουν οι αστοί και οι γραφειοκράτες υπάλληλοι.
Έτσι με νόμους, προδιαγραφές, κανονισμούς, διαδικασίες, αδειοδοτήσεις, και, αν χρειασθεί και, επιδοτήσεις εξατομικευμένα διασπούν τις αγροτικές κοινωνίες για να επιβάλουν ένα αφύσικο τρόπο ζωής και εργασίας στους ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του περιβάλλοντος, τους αγρότες.
Οι αστοί είναι άτομα και πρέπει να φορολογούνται ατομικά. Οι αγρότες είναι οικογένειες και κοινωνίες. ΔΕΝ μπορεί να ισχύουν πουθενά στην ύπαιθρο, στην φύση, οι «αφύσικοι» αστικοί κανόνες.
«Στο Βυζάντιο, που η μονάδα λειτουργίας αυτής της συγκεντρωτικής αυτοκρατορίας ήταν η κοινότητα, όχι το άτομο, υποκείμενο φορολογικής υποχρέωσης ήταν η κοινότητα, που σημαίνει ότι κάθε ανάγκη κοινωνείται. Δεν ήταν όπως σήμερα το απρόσωπο άτομο, που χαρακτηρίζεται από έναν αριθμό δελτίου ταυτότητας και έναν αριθμό φορολογικού μητρώου.» Να ξαναβρούμε τον τρόπο της ελληνικότητας, Δ. Γκαβέας, Huffington Post, 24/3/2016
Το χωράφι ΔΕΝ είναι εργοστάσιο. Οι κατά τόπους αγροτικές κοινωνίες δεν είναι συνεύρεση ατόμων, αλλά ζωντανές κοινωνίες ανθρώπων απόλυτα προσαρμοσμένες στην βιωσιμότητα του περιβάλλοντός τους (Φυσικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, τεχνολογικό κλπ), ΑΠΟΛΥΤΑ συμβιωτικές με τον πλανήτη ΓΗ.
Για την σφονδυλωτή καταγραφή, λόγω ισχιαλγίας: Δημήτρης Μιχαηλίδης. ΑγροΝέα