Φάση Ν.2 , Πιστοποιητικό Ανοσίας
Ο Κορονοϊός ήρθε, άλλαξε τη καθημερινότητα, 3,5 δις κλείστηκαν στο σπίτι. Μια κοινωνία που έχει συνηθίσει να ζει μέσα από “πιστοποιητικά προσαρμογής”, βεβαίωση φορολογικής ενημερότητας, βεβαίωση ΑΜΚΑ, ασφαλιστική ενημερότητα, ΕΝΦΙΑ, τραπεζικό clear credit κλπ. άνετα δέχτηκε μια ακόμα υποχρέωση. Άδεια εξόδου από το σπίτι. Με χαρτάκια ή sms, συνηθίσαμε ήδη σε ελάχιστο χρόνο, να ενημερώνουμε την πολιτεία για την παραμικρότερη κίνηση. Συνηθίσαμε αμέσως το γεγονός πως αυτές οι κινήσεις που επιτρέπεται να κάνουμε είναι 6 και τίποτα παραπάνω. Μπορείς να βγεις από το σπίτι για να πας σούπερ μάρκετ, στο φαρμακείο, το σκύλο βόλτα, προσωπική άσκηση σύντομη γύρω από το τετράγωνο του σπιτιού, έκτακτη ανάγκη (με αποδείξεις πως είναι έκτακτη).
Δεχτήκαμε το γεγονός, πως για να πας από τη πόλη που βρίσκεσαι τη συγκεκριμένη στιγμή σε κάποια άλλη, πρέπει να κουβαλάς μαζί ένα αντίγραφο φορολογικής δήλωσης που να αποδεικνύει που τελικά μένεις. Και αν έχεις δύο σπίτια, ένα στην Αθήνα π.χ κι ένα λίγο παραέξω, επί τέλους αποφάσισε που θα μείνεις στη συγκεκριμένη στιγμή γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια να πηγαινοέρχεσαι. Ο κορονοιος μας βρήκε να είμαστε πρωταγωνιστές σε εκείνο το παλιό παιχνιδάκι τα στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα κι αγέλαστα. Θυμάστε, την ώρα που ακουγόταν η συγκεκριμένη φράση, οι παίκτες ότι και να έκαναν εκείνη τη στιγμή έμεναν ακίνητοι, ακόμα κι αν δεν είχαν προλάβει να βάλουν το ένα πόδι στη γη, στη προκειμένη περίπτωση το κούνημα ισοδυναμεί με ένα 150άρι.
Ο φόβος για μια τρομακτική επιδημία, που μόλις έρθεις αντιμέτωπος δεν ξέρεις αν θα την βγάλεις καθαρή την επόμενη, έκανε αποδεκτές αποφάσεις ακόμα πιο τραβηγμένες, για τις οποίες όλοι είναι σύμφωνοι και δεν βλέπουν τίποτα το περίεργο. Να κολυμπήσεις στη θάλασσα, κάνεις ψαροντούφεκο μέσα στη θάλασσα, να ψαρέψεις, να πας μια βόλτα σε ένα βουνό, να καθίσεις σε ένα παγκάκι σε ένα πάρκο/ Η το άλλο το θεϊκό, στο σπίτι να έχεις τετραμελή οικογένεια, να ζεις φυσικά μαζί τους, αλλά όταν θα μπεις στο αυτοκίνητο να είναι μόνο 2. Βλέπουμε σκηνές άνθρωποι να φορούν τη μάσκα μέσα στο αυτοκίνητο, άνθρωποι να παθαίνουν κρίσεις πανικού γιατί κάπου σε κάποια απόσταση κάποιος φτερνίστηκε.
Η καθημερινότητα, εκτός από τον εγκλεισμό, απέκτησε και μια άλλη απαραίτητη συνήθεια. Τις κυβερνητικές ανακοινώσεις. Την ώρα του Τσιότρα-Χαρδαλιά εδώ ή των αντίστοιχων σε κάθε κράτος. Η ώρα που ο κόσμος περιμένει να ακούσει την επόμενη ανακοίνωση κρουσμάτων και θανάτων και τις ανακοινώσεις για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Αν ο χρόνος ελευθερίας θα είναι 3 ώρες ή 1. Αν ήμασταν καλά παιδιά και μείναμε σπίτι ή αν ήμασταν άτακτοι και αυτό θα συμπαρασύρει σε ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό, με την κοινωνία να αισθάνεται οργή και απέχθεια για τους “ανεγκέφαλους” που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των υπόλοιπων. Είναι μοιραία πλέον η εποχή, που το πιστοποιητικό νομιμότητας δεν θα εξαρτάται από το αν είσαι κουμουνιστής, φασίστας, χριστιανός ή άθεος, αλλά αν διαθέτεις αντισώματα στον ιο.
Η φάση 2 , όπως σκέφτονται σοβαρά να εφαρμόσουν παντού, θα είναι το πιστοποιητικό ανοσίας. Θα είναι το νέου είδους διαβατήριο που θα επιτρέψει όχι να ταξιδέψεις κάπου μακριά, αλλά για να βγεις από το σπίτι. Θα είναι η εποχή των καθαρών και των ακάθαρτων ή των αμφιλεγόμενων. Στη Γερμανία θα είναι 3 απανωτά τεστ με διαφορά ημερών, το ίδιο και στην Ελβετία και στην Ιταλία και φυσικά θα ακολουθήσουν όλοι. Αγαπάς την Ελλάδα, έλεγε το παλιό σποτάκι, απόδειξη! Τώρα είναι σε επίπεδο “αγάπης για τον συνάνθρωπο” Αγαπάς τον συνάνθρωπό σου? απόδειξη. Είναι η εποχή που τα κράτη που έχουν αποδείξει σε κάθε απόφασή τους, πως έχουν γραμμένο κανονικά στα παλιά τους τα υποδήματα τον συνάνθρωπο, ενδιαφέρονται γι΄αυτόν. Και από την εκπαίδευση στην απόλυτα σταρχιδιστική κοινωνία που ο θάνατος σου είναι η ζωή μου, στην ανευθυνότητα του πολίτη, και την αδιαφορία του για το κοινό γίγνεσθαι, πρέπει να τον εκπαιδεύσουν εκ νέου, να είναι υπεύθυνος!!
Στη μάχη αυτή είδαμε απίστευτες γελοιότητες να γίνονται συνθήματα και λάβαρα της νέας επανάστασης. Ηλίθιες τηλεπερσόνες που στις δίπατες μεζονέτες με αθλητικές φόρμες και χαμόγελο διαφήμισης οδοντόκρεμας μας λέγανε χαρούμενα πως έχουν κορονοϊό και κάθονται σπίτι προτείνοντας τρόπους να βιώσεις καλύτερα τον εγκλεισμό. Είδαμε για πρώτη φορά αρχηγούς κρατών, υπουργούς, βουλευτές, επιχειρηματίες, σταρ του σινεμά, τραγουδιστές, πορνοστάρ, ινφλουένσερς (εμετός) και κάθε καραγκιόζη να ασθενεί από τον αόρατο ιο και να δίνει μαθήματα “θάρρους” στον απλό κοσμάκη για το τι πρέπει να κάνει.
Η φάση 3 βγάζει μάτι τι θα είναι. Όσοι δεν θα έχουν το πιστοποιητικό ανοσίας (δηλαδή τα πολύτιμα αντισώματα) το οποίο από ότι ΗΔΗ λένε δεν θα είναι και μόνιμο γιατί τίποτα δεν βεβαιώνει πως θα είσαι ασφαλής, λένε πως ίσως την γλυτώνεις για 1 ή 2 χρόνια, θα πρέπει όταν με το καλό βγει το εμβόλιο, να έχουν το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Όχι εκείνο το εμβόλιο που ονομαζόταν “προαιρετικό”, το για πρώτη φορά υποχρεωτικό για να κάνεις οποιαδήποτε δραστηριότητα. Θα είναι το επόμενο κομμάτι στο σετ, μαζί με το ΑΦΜ, και τον ΑΜΚΑ θα συμπληρώνουν την άδεια συμμετοχής σου στην ζωή. Είναι η μελλοντική κοινωνία που δεν θα μάχονται ιδεολογίες, θρησκείες, κοινωνικό στάτους, μορφωτικό επίπεδο αλλά τραπεζικοί λογαριασμοί, λίστες εφορίας και κατάσταση υγείας. Με λίγα λόγια, θα έχεις άδεια ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ, αν είσαι εντάξει με τη Τράπεζα, την Εφορία και αν είσαι υγιής.
Η απλουστευμένη κοινωνία των αριθμών και των στατιστικών. Η μαζικοποιημένη καταγραφή έντιμων και ανέντιμων. Υπάκουων και απείθαρχων. Υγειών και ασθενών. Πολλοί την ονόμασαν νέα τάξη πραγμάτων. Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι η απόλυτη τάξη των μηχανών. Η αυτοματοποιημένη λειτουργία συστημάτων. Με ηγέτη τον γνωστό Μπιλ, είναι σίγουρο πως θα λειτουργείς με windows, βάλε τα ελεύθερα λογισμικά στην άκρη. Κι αν όλα αυτά μοιάζουν σενάριο κάποιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας, εσύ δεν θα τα δεις έτσι. Θα τα αντιληφθείς σαν φυσικό αποτέλεσμα μιας πολιτείας που σε φροντίζει και θέλει το καλό σου.
Το όπλο για την απόλυτη υποταγή δεν χρειάζεται να είναι ούτε τα όργανα της τάξης, ούτε ο στρατός, ούτε τα δικαστήριο για να αποφασίζουν την καταδίκη σου ή όχι, το όπλο θα είναι ο “καλός πολίτης” που θα έχει συνειδητοποιήσει πως ο εχθρός του, ο κίνδυνος για την ζωή του, ο αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να ταράξει την ασφάλεια του, είναι…. ο γείτονας. Θα έχει μια σειρά αριθμών για να μπορεί από την ησυχία του σπιτιού του να σηκώνει το τηλέφωνο και να ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ, όποιον καπνίζει, όποιον δεν έχει κάνει εμβόλιο, όποιον αγοράζει απαγορευμένα προϊόντα, όποιον κάνει επικίνδυνες αναρτήσεις στο διαδίκτυο, όποιον εκφράζει ύποπτες απόψεις, όποιον είδε να περπατάει χωρίς πιστοποιητικό σε απαγορευμένες τοποθεσίες, όποιον @αμάει τελικά χωρίς να έχει άδεια “συνουσίας”.
Η φάση 4? Διάλεξε. Θέλεις να είναι ο πράκτορας Σμιθ ή ο terminator? Μήπως ο Snake? Η πόλη που θέλεις να ζεις να είναι σαν τη Gotham city? Σαν την Dark city? Σαν το οργουελικό 1984? Θέλεις να ζουν ανάμεσά μας? Η πολύ απλά σκέψου πως μπορεί να μην έχει τίποτα από αυτές τις ευφάνταστες καταστάσεις, όπου υπάρχει και μια αύρα, ανατριχιαστική μεν αλλά εξάπτει το νου, μπορεί απλά να ζεις όπως ακριβώς είσαι τώρα, σαν νούμερο δηλαδή, χωρίς υπερήρωες να σε σώνουν, υπερστρατιώτες που θα ανατρέψουν τη μιζέρια σου, Μεσσίες που θα σε πάρουν στο ροζ συννεφάκι μαζί τους. Η δική σου δυστοπία μπορεί να είναι απλά το γεγονός πως δεν θα μπορείς να σκεφτείς καν πως όλα αυτά δεν είσαι εσύ, αλλά ένα αντίγραφο ανθρώπου, που απλά αναπνέει.
