Δεν μένουμε απλά σπίτι, Ζούμε σπίτι!
Η εκπαίδευση από απόσταση όπως λένε πήγε πολύ καλά. Οι παραγγελίες για εφοδιασμό τροφίμων online χτύπησε κόκκινο. Το ίδιο και οι αγορές από καταστήματα ηλεκτρικών, ενδυμάτων, καλλυντικών, φαρμάκων κλπ. Στο τομέα της δουλειάς (όσοι δεν έκλεισαν), μια χαρά, καφεδάκι, πυτζάμα, παντόφλα και εργασία. Το δημόσιο και οι ΔΕΚΟ? ούτε ουρές ούτε τίποτα, ένα κλικ. Οι τράπεζες, ε αυτές από καιρό έχουν την πρωτοκαθεδρία στις on line συναλλαγές, αφού αυτές τα χτίσανε αυτά τα μαγαζάκια! Στο τομέα της διασκέδασης φρενίτιδα σε στοιχήματα, τζόκερ, καζίνο, συναυλίες, θέατρα, ταινίες κλπ. Και τον ερωτικό τομέα νομίζω διαδικτυακές συνευρέσεις και τσόντες χτύπησαν επίσης κόκκινο!
Η εικονική πραγματικότητα σας εύχεται χρόνια πολλά και ευτυχισμένα!!! Ευτυχισμένη μέσα στο πρώτο μαζικοποιημένο πείραμα, βλέπει πόσο όμορφα αντιδρούν οι πολίτες, πόσο γλυκά την αγκαλιάζουν. Με την ασφάλεια εκείνων που δεν μπορούσαν να κολλήσουν κορονοϊό γιατί έχουν διαφορετικό dna, δηλαδή εργάτες, φορτηγατζήδες που μεταφέρουν τα εμπορεύματα, υπάλληλοι σουπερ μάρκετ, ντελιβεράδες, υπάλληλοι καθαρισμού, νεκροθάφτες κλπ. μαζί φυσικά με το υγειονομικό προσωπικό που έχει σηκώσει μανίκια για τη λάντζα, όλα ιδανικά.
Κάτι μου λέει, και μην με πείτε πονηρή, πως βλέπω να μας βγάζουν βόλτα με το λουράκι το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά, δώσε μου ένα φιλάκι και πάρε με αγκαλιά, γιατί ο τουρισμός είναι μια πονεμένη ιστορία (δεν μπορείς να κολυμπήσεις και να απλώσεις την αρίδα στην άμμο διαδικτυακά…)
και κατά τον Οκτώβριο θα προκύψει ένα τεράστιο πρόβλημα… επανεμφάνιση με μεγαλύτερη επιθετικότητα του μεταλλαγμένου πλέον ιού σε συνδυασμό με την εποχιακή γρίπη… οπότε ζούμε σπίτι από φθινόπωρο μέχρι την επόμενη άνοιξη!!! εκτός κι αν βγει το θαυματουργό εμβόλιο, οπότε όπως έχουμε πει μόλις πάρουμε πιστοποίηση πως έχουμε εκείνο το μικρό σημαδάκι στο μπράτσο, το περιλαίμιο ξεκλειδώνεται και δεν θα ανατιναχτούμε αν φύγουμε από την απόσταση ασφαλείας.
Εν τω μεταξύ θα έχουν βγει στην επιφάνεια μερικά πραγματάκια πολύ ενδιαφέροντα? Οπως, τι να τους κάνεις τους 100 υπαλλήλους σε φυσική παρουσία όταν με 10 κάνεις τη δουλειά ηλεκτρονικά? Γιατί τόσος συνωστισμός σε υπηρεσίες , τράπεζες, μεγάλες εταιρείες, αλυσίδες κλπ. αφού με ένα κλικ έρχεται ο μάγος με τα δώρα σπίτι? Και στις αλυσίδες σουπερ μάρκετ… τελικά μια ενίσχυση στην κατ΄οίκον εφοδιαστική αλυσίδα είναι ότι πρέπει, γιατί να υπάρχουν τόσοι υπάλληλοι και κίνδυνος διασποράς του ιου? Αρκεί οι πολυεθνικές να ετοιμάζουν παραγγελίες, τα φορτηγά να αδειάζουν στις αποθήκες, κι από εκεί σπίτια μας?
Εκεί που τα χαλάμε είναι ο καλλωπισμός μας. Να βάψεις νύχι, να φτιάξεις ανταύγειες, να κάνεις τις αποτριχώσεις και τα γυμναστήρια για κορμί. Όλα γίνονται μην ανησυχείτε. Μαλλί, νύχι, τρίχα άνετα μαθαίνουμε self service. Γυμναστήριο αγοράζεις ένα διάδρομο, ένα ποδήλατο και οι πιο προχωρημένοι ένα πολυμηχάνημα και καθάρισες. Άλλωστε γιατί να φροντίσεις τόσο μούρη και σώμα? Μήπως θα σε βλέπει κανένας???
Εγώ νομίζω πως το ζούμε αποκλειστικά στο σπίτι είναι μια πολύ ωραία προοπτική, αρκεί να υπάρχουν μερικές προϋποθέσεις. Πρώτον να μπορείς να αντέχεις την συνεχή συνύπαρξη με τους οικείους σου. Δεύτερον να έχεις ένα ελάχιστο εισόδημα για τρόφιμα και μικρο ανάγκες. Τρίτον να σκέφτεσαι θετικά πως έχεις τη δυνατότητα επί τέλους να περιορίζεσαι στη δική σου μαλακία και να μην είσαι αναγκασμένος να βλέπεις τους υπόλοιπους μαλάκες. Άλλωστε τι είναι η ζωή τελικά? Λεφτά, φαΐ, τζόγος, γαμήσι, και τηλεόραση. Τι ..ήταν κάτι διαφορετικό η ζωή σου και δεν το είχα καταλάβει?
Μια πιστωτική με το απαραίτητο περιεχόμενο, ένα ντουλάπι τρόφιμα, μια τηλεόραση, ένας υπολογιστής και αν χρειαστούν μερικά προφυλακτικά είναι όλη η ύπαρξή σου. Γιατί να χαλιέσαι να πρέπει να ντυθείς, να βγεις, να πάρεις αυτοκίνητο, να πας σε ένα γραφείο, να βγεις με άσχετες παρέες, να τσακώνεσαι, να στήνεσαι σε ουρές για να αγοράσεις κάτι, αφού όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις και από το σπίτι?
Εντάξει, ξέρω με αυτή τη κατάσταση θα υπάρξουν κάποια εκατομμύρια που δεν θα έχουν στον ήλιο μοίρα πλέον. Χωρίς δουλειά, εξαθλιωμένοι, χωρίς φράγκο στη τσέπη, ίσως πεταμένοι έξω από τα σπίτια τους, οι άθλιοι των Αθηνών και πάσης οικουμένης. Οκ.. είναι ένα προβληματάκι, αλλά δεν χωράμε όλοι, κάποιοι περισσεύουν. Άλλωστε όλα αυτά θα γίνουν αν ο αόρατος κίνδυνος παραμονεύει εκεί έξω, οπότε κάτσε σπίτι, μην το κουνάς. Μην στεναχωριέσαι, μόλις αρχίζεις και μυρίζεις θα υπάρχει ανάλογη υπηρεσία που θα περνάει και θα σε μαζεύει.
Επίσης σκέψου και ένα τελευταίο πολύ θετικό. Αν είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια και ενημερωνόμαστε για το τι συμβαίνει στη ζωή μας μόνο από τη τηλεόραση, εκεί έξω μπορούν να αλλάξουν τα πάντα, δηλαδή να έχουν αλλάξει τα σύνορα και να έχουμε βρεθεί σε άλλο κράτος, να έχει μεταμορφωθεί η πανίδα και η χλωρίδα, μπορεί να έχουν γίνει ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα, αλλά αν δεν στο πει η τηλεόραση δεν υπάρχει. Ο μόνος κίνδυνος είναι μήπως έχουν βγει και τα ζόμπι τσάρκα και ακούς θορύβους περίεργους και μυρουδιές άσχημες. Εντάξει, τώρα που έχεις καιρό φτιάξε κι ένα υπόγειο καλού κακού με μια πόρτα ασφαλείας και αποθήκη τροφίμων.
Προ παντός, μην μου στεναχωριέσαι. Μείνε ήρεμος και χαμογέλα. Είναι μεταδοτικό!!!
