Στον πρωτογενή τομέα δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε

Γράφει η Ειρήνη Μαυρίδου*

Πως θέλουμε -περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα όταν συνεχίζουμε να ακολουθούμε την λανθασμένη πεπατημένη πολιτική οδό;

Με κυβερνήσεις που από την δημιουργία της χώρας έως και σήμερα ήθελαν τριτογενή τομέα -παροχή υπηρεσιών χωρίς να δίνουν δεκάρα στον πρωτογενή. Μια Ελλάδα που χωρίς να έχει βαριά βιομηχανία ή και ελαφριά εξοντώνει με την αδιαφορία της και την φοροληστεία τον πρωτογενή τομέα και ασχολείται αποκλειστικά με τον τουρισμό, θεωρώντας πώς η Ελλάδα είναι μια απέραντη ξαπλώστρα.

 

Έναν τουρισμό που είναι μεν σημαντικός οικονομικός παράγοντας για την χώρα, είναι δε τόσο εύθραυστος από εξωτερικές και εσωτερικές συγκυρίες που δεν μπορείς να βασίζεσαι αποκλειστικά σε αυτόν και αυτό το διαπιστώσαμε με την κρίση του κορωνοϊού, το ίδιο φυσικά αποτέλεσμα θα είχαμε και σε κάποιο ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο με την γείτονα Τουρκία ή με κάποιο τρομοκρατικό χτύπημα όπως τα πολλά που συμβαίνουν τελευταία στην ευρωπαϊκή ένωση.

Ο πρωτογενής τομέας εδώ και αιώνες είναι πάντα ο κλάδος που μας βγάζει από όλες τις κρίσεις, πολέμους, οικονομικές κρίσεις και επισιτιστικές. Όλα αυτά τα 10 χρόνια μνημόνια και κατοχικών κυβερνήσεων ο αγροτικός κόσμος χτυπήθηκε βάναυσα, χάσαμε το 40% των παραγωγών της χώρας μας, από ένα εκατομμύριο μείναμε 600.000, άλλοι τα παράτησαν ψάχνοντας κάποιο ποιο βιώσιμο επάγγελμα και κάποιοι έφυγαν στο εξωτερικό.

Η γη όμως παραμένει εδώ, τα καΐκια, τα κοπάδια και τα μελίσσια , έχουμε την τεχνογνωσία, τα μέσα παραγωγής και ανθρώπους με όρεξη και μεράκι να παράξουν πραγματικό πλούτο για αυτή την χώρα.

Η συμβολή του Πρωτογενούς τομέα στο ΑΕΠ της Ελλάδας είναι διπλάσια από αυτή των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών το 4% με την μεταποίηση υπερβαίνει το 10 % και ο πολαπλασιαστής μπορεί με ορισμένες προϋποθέσεις να υπερβεί το 30% . Έχουμε βασικά πλεονεκτήματα ως χώρα που θα ζήλευαν πολλοί λαοί.

Έχουμε μια υπερδύναμη στην κτηνοτροφία, στην Ελλάδα έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό αιγών πανευρωπαϊκά, έχουμε ένα διεθνώς αναγνωρισμένο προϊόν την φέτα που αυτή μόνη της θα μπορούσε να είναι η λύση όλων των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, επίσης διαθέτουμε μια ολόκληρη σειρά προϊόντων εξαγώγιμων που θα χρειαζόταν πολλές σελίδες απλά για να τα απαριθμήσουμε.

Υπάρχει όμως μια αδιαφορία από όλες τις κυβερνήσεις για τον πλούτο που λέγεται πρωτογενής τομέας. Μια φορομπηχτική πολιτική απέναντι στους αγρότες και κτηνοτρόφους, και ενισχύσεις χωρίς κανένα στόχο άρα και χωρίς κανένα αποτέλεσμα, μόνο σε προεκλογικές περιόδους.

Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως αγρότες και κτηνοτρόφοι είναι πολίτες αυτής της χώρας μόνο για ένα μικρό διάστημα προ των εκλογών. Δυστοκία από πλευράς υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης όχι μόνο σε οικονομικά θέματα αλλά και σε καθαρά θεσμικά όπως οι άδειες σταβλικών εγκαταστάσεων, οι άδεια σφαγής ζώων σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο μέσα στον στάβλο με βεβαίωση κτηνιάτρου και πολλά άλλα. Τελικά φτάνουμε στο συμπέρασμα πως το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και Τροφίμων δεν αποτελεί λύση των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου αλλά όταν δεν είναι το ίδιο το πρόβλημα είναι μέρος αυτού.

Οι καλομαθημένες μυτούλες των αστών πολιτευτών δεν θα μπορούσαν να δεχθούν στα υπουργεία τους την μυρωδιά του κτηνοτρόφου,τον ιδρώτα του αγρότη και την ψαρίλα του αλιέα. Συνέχισαν λοιπόν την πεπατημένη τεχνοκράτες και κομματάρχες ανθρώπους άσχετους και σχετικούς(μόνο μέσα από τα βιβλία) να αποφασίζουν για τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο εν απουσία του ιδίου του ενδιαφερόμενου……ερήμην, και ως γνωστών αυτός που δικάζεται ερήμην είναι σίγουρα καταδικασμένος.

Δεν είναι αριθμοί οι κατά χειμαζόμενοι άνθρωποι της παραγωγής, περήφανοι δουλευταράδες της γης είναι που το σύστημα σας έχει κηρύξει ανελέητο πόλεμο. Το μόνο που σας ζητάμε είναι να μας αφήσετε να παράξουμε, δεν θέλουμε καμιά επιδότηση, θέλουμε να πάρετε τα βρωμόχερά σας από τις τσέπες μας, να σταματήσετε την φοροληστεία που από εκεί προέρχεται το τεράστιο κόστος παραγωγής.

Να σταματήσετε επιτέλους τα καρτέλ των κολλητών σε γάλα, κρέας, γεωργικά εφόδια, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και ζωοτροφές. Να σταματήσετε τις παράνομες Ελληνοποιήσεις καθώς και τις εισαγωγές από τρίτες χώρες χωρίς δασμούς.

Ζητάμε την προστασία των ΠΟΠ προϊόντων μας από τον μιμητισμό.

Ζητάμε τα αυτονόητα αυτά που κάνουν όλες οι υπόλοιπες κυβερνήσεις ευνομούμενων χωρών.

Δεν είμαστε ζητιάνοι επιδοτήσεων κύριοι, είμαστε ένας περήφανος κλάδος που μας κλέβεται τον πλούτο που παράγουμε. Φυσικά φταίμε και εμείς που δεν έχουμε οργάνωση, που δεν συσπειρωνόμαστε, που όπως δικαίως μας λένε πως είμαστε λαγοί που δεν κοπαδιάζουν.

Αλλά περισσότερο από όλα φταίμε γιατί τους ψηφίζουμε ενώ έχουμε το δικό μας αγροτικό κόμμα.

Το έργο είναι γνωστό και το τέλος μας προδιαγεγραμμένο ….δεν είναι στραβός ο γιαλός απλά στραβά αρμενίζουμε….Αυτά συμβαίνουν πάντα όταν οι εκπρόσωποί μας δεν μας εκπροσωπούν και όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα.

Ειρήνη Μαυρίδου*
Στέλεχος του ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΑΚΚΕΛ
Υπεύθυνη αγροτικού τομέα της περιφερειακής παράταξης “ΠΡΩΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”