του Δημήτρη Θωμαδάκη
Ένα ακόμη πανέμορφο video από τη ζωή της Σμύρνης στα χρόνια από το 1900 μέχρι το 1922, μας έρχεται από την άλλη πλευρά του Αιγαίου…
Το προβάλω τώρα και από το YOUTUBE, όπως μου το έστειλε ο δημιουργός του, ο αγαπητός Serkan Gülbaş, με καταγωγή από τα Θείρα της Μικράς Ασίας και με τόπο κατοικίας τον πανέμορφο Γκιουλ Μπαξέ!
Σε συνδυασμό κινηματογραφικής προβολής και φωτογραφικής κίνησης, πλαισιωμένες με υπέροχη μουσική υπόκρουση, ερχόμαστε πίσω στο χρόνο…
Ξεκινάμε με τους επιβλητικούς γερανούς του λιμανιού για την φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων… Περπατάμε στην πολύβουη παραλία της πανέμορφης πρωτεύουσας της Ιωνίας, στα εμπορικά σοκάκια, στις φτωχογειτονιές, αλλά και στις ανέμελες στιγμές και περπατησιές του πολυπολιτισμικού της πλήθους…
Ζούμε το κλίμα στις συγκεντρώσεις, τις χοροεσπερίδες και τις βεγγέρες των κατοίκων της… Κοιτάζουμε και θαυμάζουμε το πανέμορφο και επιβλητικό καμπαναριό ύψους 33 μέτρων της Αγίας Φωτεινής, όπως αυτό απλώνεται προς τον ουρανό…
Διασχίζουμε την παραλία με τη συνεχή κίνηση και δραστηριότητα μεταφοράς εμπορευμάτων και ανθρώπων με τα πλοία της εποχής εκείνης, που δικαιώνουν και επιβραβεύουν τον τίτλο που προσέδωσαν στην πόλη αυτή, «το Παρίσι της Ανατολής»!
Βλέπουμε στο Διοικητήριο να κυματίζει η ελληνική σημαία, όπως επίσης την συναντάμε και στα μπαλκόνια των περικαλλών κτιρίων της παραλίας της… Διασχίζουμε ανάμεσα σε καβαλάρηδες την Γέφυρα των Καραβανιών… Περπατάμε στις αυλές σχολείων και στα πάρκα, ανάμεσα σε ευτυχισμένες κοπέλες που πραγματικά ζουν την ελευθερία που τους προσφέρεται από τη ζήση της πόλης αυτής… Πάμε βαρκάδα στον Ερμαίο Κόλπο, ανάμεσα σε βάρκες που μεταφέρουν εμπορεύματα στα μεγάλα πλοία, τα οποία έχουν κατεβάσει τις αλυσίδες τους στα πιο βαθιά νερά… Και ακόμη πάμε για λίγες στιγμές σε ένα από τα χωριά στα περίχωρα της Σμύρνης, όπου διακρίνουμε το καμπαναριό της ελληνικής εκκλησίας, καθώς και στο ύψωμα τον σαμαρωμένο γαϊδαράκο που απολαμβάνει την τροφή του…
Μέσα σε όλα αυτά και σε τόσα άλλα, κάνουμε και περατζάδα στην πανέμορφη παραλία του Κορδελιού…
Έντεκα λεπτά νοσταλγικής μνήμης και ζήσης των προγόνων μας…
