Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία απαντά στο ερώτημα αν υπάρχει κίνδυνος για τη χρήση μάσκας
Μεταξύ πολλών ανυπόστατων ισχυρισμών που διαδίδονται το τελευταίο διάστημα για τον κορονοϊό κυκλοφορεί η πληροφορία ότι η χρήση μάσκας ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπους, ειδικά όσους αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα.
Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία παρενέβη διαψεύδοντας τη πληροφορία και εξηγεί πότε χρειάζεται ειδική οδηγία από γιατρό.
Ξεκαθαρίζει ότι για τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα η χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους είναι ιδιαίτερα σημαντική μια και θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσηση.
Ωστόσο επισημαίνει ότι η χρήση μάσκας μπορεί να επιφέρει σχετική αναπνευστική δυσφορία σε άτομα με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια (που λαμβάνουν οξυγονοθεραπεία) ή με σοβαρές σπιρομετρικές διαταραχές.
Τι αναφέρει η ανακοίνωση
«Το τελευταίο χρονικό διάστημα το ΔΣ της ΕΠΕ έγινε αποδέκτης ερωτημάτων από τα μέλη του σχετικά με την χρήση μάσκας από τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα.
Το ΔΣ της ΕΠΕ μετά από διαβούλευση θεωρεί ότι:
«Η αποφυγή της χρήσης μάσκας με τη γενική έννοια ”αναπνευστικοί ασθενείς” δεν έχει καμιά εφαρμογή. Ειδικά για τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα η χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους είναι ιδιαίτερα σημαντική μια και θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσηση.
Η χρήση μάσκας μπορεί εν τούτοις να επιφέρει σχετική αναπνευστική δυσφορία σε άτομα με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια (που λαμβάνουν οξυγονοθεραπεία) ή με σοβαρές σπιρομετρικές διαταραχές. Ενδεικτικά, στους ασθενείς με τιμές FEV1<40% ή και FVC<40% (σε περιπτώσεις διάχυτων διάμεσων πνευμονοπαθειών), θα πρέπει να γίνεται εκτίμηση από τον θεράποντα πνευμονολόγο.
Η εκτίμηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει οξυμετρία, προ και μετά από τη χρήση της μάσκας, αναλυτική επίδειξη της ορθής εφαρμογής και δοκιμή διαφορετικών τύπων μασκών για πιο άνετη χρήση (π.χ.αποφυγή υφασμάτινων και χρήση μασκών με βαλβίδα εκπνοής).
Στις περιπτώσεις όπου η εφαρμογή οποιουδήποτε τύπου μάσκας δεν είναι εφικτή, θα πρέπει στον ασθενή να επεξηγούνται οι κίνδυνοι για την υγεία του και να του γίνονται συστάσεις για την αποφυγή άσκοπων μετακινήσεων, ειδικά σε συνθήκες αυξημένου κινδύνου (συγχρωτισμός). Οι ασθενείς αυτοί, πιθανώς έχουν ούτως ή άλλως περιορισμένη κινητικότητα και άρα δεν εκτίθενται συχνά και χρονικά παρατεταμένα σε συνθήκες όπου η μάσκα είναι επιβεβλημένη».
