Με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε μου??? …πάλι έβγαλες τον εαυτό σου απ’ έξω??? …χρόνια …αιώνες τώρα το ίδιο έκανες πάντα απ’ τ’ αρχαία χρόνια [Σπαρτιάτες – Αθηναίοι… Βενιζελικοί – Βασιλικοί.. Αριστεροί -Δεξιοί.. μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί ..εμφύλιοι και διχόνοια ..το φαΐ σου… το1821 .. το 1922 …το 1944 ..1967..το 1974] …μήπως ξέχασες όταν ήρθαν τ’ αδέρφια μας κατατρεγμένα από την προβλήτα της Σμύρνης…
τουρκόσπορους δεν τους έλεγες.??? ..και τις όμορφες Ελληνίδες ..παστρικές …εσύ δεν τους έλεγες να γυρίσουν πίσω από κει που ήρθαν?? …εσύ βρε κρετίνε δεν διακωμωδείς ακόμη και τώρα σε ηλίθιες επιθεωρήσεις και γελάς μέχρι δακρύων.. τους αγέρωχους πολεμιστές μας τους Πόντιους …τ’ αδέρφια μας απ’ την Κύπρο …εσύ βρε κρετίνε δε λες στα γήπεδα Βούλγαρους τους δικούς μας ανθρώπους στο βορρά …αγάπησες άραγες ποτέ τον τόπο σου …αυτή την έρημη χώρα.. τη δική σου χώρα την Ελλάδα… προδότης ο ένας… φασίστας ο άλλος… διάβασε τι γράφεις βρε κρετίνε κάθε βράδυ ..για τον απέναντί σου ..για τον δικό σου άνθρωπο… δες το μίσος που βγάζεις ….άλλο ιδεολογική διαφορά κι άλλο να στάζει χολή και αίμα η κάθε σου λέξη ….νομίζεις πάντα πως εσύ είσαι ο καλύτερος απ’ τους άλλους… πως εσύ δήθεν έγραψες πιο καλά την ιστορία… τότε γιατί έφυγαν διαχρονικά τόσοι χιλιάδες
Έλληνες από τον τόπο …κι από διαφορετικές πολιτικές και πολιτικούς ηγήτορες… δεν αγάπησες ποτέ τον τόπο σου… δεν αγάπησες ποτέ τον σύντροφό σου πάνω στην ίδια χώρα… το μίσος σου είναι η μόνιμη απόδειξη… και μια ωραία μέρα ξυπνάς από τον λήθαργο και σου ’χουν πάρει και τα παπούτσια… και φταίνε πάντα οι άλλοι και ποτέ εσύ… με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε???… με τον εαυτό σου θα ’πρεπε να τα ’χεις… και μην ψάχνεις για την εκάστοτε ηγεσία που πάντα είναι «προδότες»… εσύ χουντικός στην δικτατορία… Νεοδημοκράτης το 74… ΠΑΣΟΚ το 81… ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά …Συριζα-Ανελ έπειτα και φτου κι απ’ την αρχή… τώρα κάποιες εξαιρέσεις [βλπ. Παναγούλη και μερικούς ακόμη που το ’λεγε η ψυχή τους είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα] …εσύ ποτέ δεν ψήφισες ποτέ κανέναν απ’ αυτούς που πέρασαν στην εξουσία… πάντα υπεράνω.. εσύ πάντα υπερπατριώτης, οι άλλοι μόνιμα προδότες… και τώρα που έφτασε η κατάσταση στο απροχώρητο… κι ο εχθρός είναι έξω απ’ τις πύλες.. ξανά τα ίδια… σκάνδαλα.. επί σκανδάλων και λόγια ..μεγάλα λόγια πίσω απ’ τις γυάλινες οθόνες
με γουρνοπούλα, σουβλάκια και πίτες… έτοιμος ν’ ανοίξεις κεφάλια ανθρώπων που έχουν το ίδιο αίμα με το δικό σου… πατριώτες κι επαναστάτες του κω.. ου… και οι μεν και οι δε…. με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε???… με τον εαυτό σου θα ’πρεπε να τα ’χεις.. με τον εαυτό σου… οι προδότες που ψάχνεις είναι στο καθρέφτη σου.. και το προβληματικό είναι πως πάντα χαιρόσουν όταν ο άλλος έτρωγε τα μούτρα του.. το φχαριστιόσουν… οι άλλοι ξέρουν τι κάνουν… ξέρουν τι θέλουν… πάντα ήξεραν… κι εσύ ήξερες …μονάχα ένα… να φας τον διπλανό σου… να τον εξαφανίσεις… μην ανησυχείς λοιπόν …θα το κάνουν οι άλλοι για σένα …πάντα το έκαναν… και πάντα τους βοηθούσες ηθελημένα ή αθέλητα… και το 1453… και το 1922… και το 1942… και το 1967… και το 1974… και τώρα… κάτσε πίσω απ’ την οθόνη και βγάλε χολή εσύ για τον απέναντι …ο απέναντι για σένα… πόσα χρόνια σου ’μειναν… στο τέλος θα πάψεις να υπάρχεις κι εσύ κι αυτός… και μην αυταπατάσαι και κάνεις δήθεν πως κλαις… γιατί την Αγιά Σοφιά εσύ την παρέδωσες το 1453 με τον ίδιο
τρόπο που έμαθες απ’ τους προγόνους σου.. διχόνοια κι αλληλοσπαραγμός… διψάς πάντα για αίμα αδερφικό… αιώνες τώρα… Μ. Ασία… Εμφύλιος[-οι]… Κύπρος… γάμος δεν γίνεται χωρίς να υπάρχουν δυο… …νόμιζες πως θα σ’ απελευθέρωναν οι άλλοι… από… τους άλλους… και τελικά σε βοήθησαν να ελευθερωθείς για να σε σκλαβώσουν οι ίδιοι σε συνεργασία με τους άλλους… [όχι ότι δεν το ’θελες… το ’χες μάθει καλά το μάθημα συνειδητά η ασυνείδητα.. για να επιβιώσεις… έτσι έλεγες… είχες και οικογένεια τρομάρα σου…] …έμαθες λοιπόν στην σκλαβιά 400 χρόνια… στον αφέντη… το σπούδασες καλά το θέμα και συνέχισες ασυγκράτητος… μέχρι και τα πρώτα κόμμα-τα που δημιούργησες…[??] δεν είχαν κάτι ανεξάρτητο… κάτι πρωτότυπο… σαν όνο-μα… παρά προσδιόριζαν ευθέως την εξάρτησή σου… Γαλλικό… Αγγλικό… Ρωσικό… με τα χρόνια γίνηκαν αλλαγές αλλά στην ουσία τα πράγματα έμειναν τα ίδια με μερικές ας πούμε διαφοροποιήσεις.. για ένα φεγγάρι ας πούμε το Ρωσικό έγινε Σοβιετικό.. το Αγγλικό ..Αμερικάνικο… το Γαλλικό παρέμεινε ..κάτι ο Διαφωτισμός.. κάτι ο Μάης του 68… κάτι ο Ρήγας, ο Πουλαντζάς, ο Καστοριάδης, ο Τσουκαλάς, η Αρβελέρ κ.α.. κάτι Καραμανλής Ζισκάρ.. [Ελλάς -Γαλλία συμμαχία]… κάτι κυρίως… οι αγορές [είναι κι αυτές βλέπεις πάνω από ιδεολογίες.. το χρήμα…] ..Μιράζ κ.λπ… σε ’καναν να πιστεύεις πως σε είχαν σε μεγάλη υπόληψη [ξέχασες αφελή την Σμύρνη το 22]..
σε θαύμαζαν ως απόγονο λέει των αρχαίων Ελλήνων… κι απ’ τον μεγάλο θαυμασμό ..γέμισαν τα μουσεία και τις συλλογές τους απ’ τα μοναδικά αρχαία μας δημιουργήματα… σε τέτοιο βαθμό που πια σε επιπλήττουν όταν τα απαιτείς αυτοδικαίως… Μέχρι που έγινε ο εμφύλιος …η δικτατορία… η Κύπρος.. και άρχισες να καταλαβαίνεις…[ή όχι?] …ή τουλάχιστον ..γιατί σ’ αυτό έχουμε ιδιαίτερα προσόντα… άρχισες να καταλαβαίνεις την παραμύθα, την εκμετάλλευση και το φιάσκο όχι της δικής σου παράταξης [εξάρησης] αλλά του άλλου… όμως τα χρόνια πέρασαν κι αυτά που τελικά έμειναν σταθερά είναι… η εξάρτηση… η εκμετάλλευση… η διχόνοια… και βεβαίως η αφέλεια… το παραμύθι.. και ο φανατισμός… όπως επίσης και ο ορισμός του απατεώνα… Απατεώνας είναι πάντα αυτός που ανήκει στην άλλη παράταξη… όταν ανήκει στη δική μας είναι απλά… θύμα πλεκτάνης… όπως ας πούμε ο παιδεραστής.. αν ανήκει στο κόμμα μας, είναι ατομική η ευθύνη… αν ανήκει στους άλλους… συλλογική η ευθύνη… όπως όταν κάποιος συνομιλεί με έναν απατεώνα και κλείνει συμφωνίες… είναι ατομική η ευθύνη… αν ανήκει στους άλλους …συλλογική η ευθύνη… βασικό μάθημα της πολιτικής μας ιστορίας …δεξιάς.. αριστεράς.. κεντρώας… το κρίμα είναι ότι τα αξιόλογα άτομα όλων των παρατάξεων [πλην ακραίων και δη ναζιστικών αποχρώσεων]… είναι υποχρεωμένα ή να φύγουν αν διαφωνούν.. ή να μείνουν και να υπομείνουν την κάθε κουταμάρα και ασυναρτησία …υπονομεύοντας έτσι τη λειτουργία της Δημοκρατίας.. και κατ’ επέκταση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής κυριαρχίας… Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το θλιβερό σήμερα.. μιας χώρας που θα μπορούσε να επενδύει όχι στην σκιά της …αλλά στο σώμα και την ψυχή της… α και κάτι τελευταίο.. σ’ αυτήν τη χώρα επένδυση είναι μόνο αν ένας ξένος επενδυτής [???????] Αμερικάνος, Ρώσσος, Γερμανός, Κινέζος κ.λ.π. έρθει στην Ελλάδα και κάνει έστω και ένα περίπτερο… οι επενδύσεις των Ελλήνων χρόνια τώρα που αγαπούν περισσότερο απ’ τον κάθε κερατά τη χώρα, δεν λογίζονται ως επενδύσεις… γι’ αυτούς ο χαρακτηρισμός είναι εύκολος… απατεώνας με μαύρο χρήμα.. στρατηγικός κακοπληρωτής.. βιτρίνα κάποιου μεγάλου κολοσσού… …το αυτό βεβαίως ισχύει και για τον τουρισμό… τουρίστες είναι μόνον όσοι έρχονται, αυτοί έχουν τα εκπτωτικά πακέτα, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι όπως θα ’λεγε κι ο Καραγκιόζης… εμείς που όλο το χρόνο στηρίζουμε, κερνάμε, γλεντάμε, με γάμους, βαπτίσεις, αρραβώνες.. κ.λπ.. έχουμε άλλες τιμές ..στο κεφάλι ..άλλα πακέτα… πόσο θλίψη θεέ μου… να είναι η δύναμη στα χέρια μας.. και να την ψάχνουμε σ’ άλλα χέρια… πόση θλίψη…
Τέλης Καλλής [για τη Δημοκρατία… ενάντια στον όποιον φασισμό απ’ όπου κι αν προέρχεται… εσύ γνωρίζεις καλά… έτσι δεν είναι??]
Αριστοτέλης Γ. Καλλής
Επ. Πρ. Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας
Πτ. Πολιτ. Τμήματος Νομικής Σχολής Αθηνών