Σε άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα formiche.net , παρατίθενται αναλυτικά οι θέσεις του Fabio Massimo Castaldo, Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το Κίνημα 5 Αστέρων, με το οποίο το ΑΚΚΕΛ έχει συμμαχία από τις αρχές του 2019.
Το ΑΚΚΕΛ είχε στείλει επιστολή στον κ. Αντιπρόεδρο Castaldo akkelparty.blogspot.com/2020/10/akkel-letter-to-ep-vp-fabio-massimo
ζητώντας: «Το ΑΚΚΕΛ ζητά την προσωπική σας παρέμβαση και δράση για να το επιτύχετε και να σταματήσετε τον πόλεμο εναντίον αυτής της Αρμενικής επικράτειας, που οι Αρμένιοι κέρδισαν την ελευθερία της από το Αζέρικο καθεστώς μέσω δημοψηφίσματος και κερδίζοντας έναν αιματηρό πόλεμο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος ξεκίνησε πάλι από το Αζέρικο καθεστώς».
Μεταξύ άλλων (σε ελληνική απόδοση) ο Αντιπρόεδρος Castaldo γράφει και ότι η Αρμενία δεν μπορεί να ξεκίνησε τον πόλεμο, τονίζοντας ακόμη και την δράση τζιχαντιστών που εκπορεύονται από την Τουρκία:
«…Όπως στο παρελθόν, η σύγκρουση χαρακτηρίζεται από έναν πόλεμο πληροφόρησης, με συγκρουόμενες και μερικές φορές εντελώς αντιθετικές αφηγήσεις σχετικά με τη δυναμική των γεγονότων, για τα θύματα και ακόμη και για τα εμπλεκόμενα μέρη, κάτι που σε ορισμένες περιπτώσεις καθιστά μάλλον δύσκολο να αποδοθεί αδιαμφισβήτητη ευθύνη σε οποιοδήποτε μέρος
Ωστόσο, ορισμένες περαιτέρω σκέψεις μπορούν να γίνουν.
Το πρώτο, και το πιο σημαντικό, είναι ότι η Αρμενία αντικειμενικά δεν είχε κανένα συμφέρον να ξεκινήσει ή ακόμη και να προκαλέσει στρατιωτική δράση αυτού του μεγέθους, κυρίως επειδή το καθιερωμένο status quo ήταν πολύ πιο αποδεκτό από το Ερεβάν παρά από το Μπακού. Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η έντονη ασυμμετρία στις στρατιωτικές δαπάνες μεταξύ των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια: το Αζερμπαϊτζάν έχει επενδύσει στις ένοπλες δυνάμεις του έναν προϋπολογισμό αρκετές φορές υψηλότερος από τις αντίστοιχες δαπάνες της Αρμενίας. Η Αρμενία μειονεκτεί στην οπλική ισχύ και, κατά συνέπεια, από τις στρατιωτικές δυνατότητές της, η Αρμενία προφανώς ενδιαφερόταν περισσότερο να διατηρήσει τη δέσμευσή της για τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του Ομίλου του ΟΑΣΕ του Μινσκ.
Αυτό που είναι νέο και εξαιρετικά ανησυχητικό, σε σύγκριση με το παρελθόν, είναι η ανοιχτή και συνεπής υποστήριξη της Τουρκίας στο Αζερμπαϊτζάν, τόσο διπλωματικά όσο και στρατιωτικά.
Τα εκτεταμένα στοιχεία που αποδεικνύουν την πιθανή πρόσληψη και μεταφορά τζιχαντιστών μισθοφόρων από τη Συρία, μέσω της Τουρκίας, στο Αζερμπαϊτζάν, πριν από την επίθεση της 27ης Σεπτεμβρίου, δεν είναι μόνο μια επικίνδυνη εξέλιξη από μόνη της, αλλά θα μπορούσε επίσης να αποδείξει αυτόν που προμελέτησε την ίδια την στρατιωτική δράση. Αρκετές διεθνείς εφημερίδες ερευνούσαν ακριβώς αυτήν την είδηση τις εβδομάδες πριν από την έναρξη των εχθροπραξιών: οι δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν σχετικά με το θέμα συμβάλλουν περαιτέρω στην αλήθεια αυτών των εκθέσεων».
Βάκης Τσιομπανίδης