Τα κλειδιά των καταστημάτων εστίασης συγκέντρωσαν οι επιχειρηματίες του κλάδου στο Ναύπλιο συμμετέχοντας στην πανελλαδική δράση των συνάδελφων τους την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου.
Οι επιχειρηματίες του Ναυπλίου συμμετείχαν στην κινητοποίηση «ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ» μετά από σχετικό κάλεσμα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) καθώς δεν διαθέτουν πια «άλλες αντοχές» όπως αναφέρουν.
Στο Ναύπλιο η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έγινε στην Πλατεία Συντάγματος 12:00 με 15:00 με τον Σύλλογο Εστίασης Ναυπλίου “Το Ανάπλι” να αναφέρει στο κάλεσμά του: “Ελάτε να βάλουμε σ’ ένα κουτί (συμβολικά) τα κλειδιά από τις επιχειρήσεις μας Υγειονομικού Ενδιαφέροντος και να τα στείλουμε μαζί με άλλα κλειδιά από επιχειρήσεις και Συλλόγους απ’ όλη την Ελλάδα στο Μέγαρο Μαξίμου.”
Μετά τη συλλογή των κλειδιών και την αποστολή τους στην ομοσπονδία, αντιπροσωπεία 99 επαγγελματιών και ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΕ κάνοντας πορεία διαμαρτυρίας θα παραδώσουν το υλικό με ψήφισμα στο Μέγαρο Μαξίμου σε ημερομηνία που θα καθοριστεί.
Την συμπαράσταση του στους επιχειρηματίες της εστίασης του Ναυπλίου εκδήλωσε και ο Δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος κατά την παρουσία του στην συμβολική δράση.
Σε σχετική ανακοίνωσή της η ΠΟΕΣΕ αναφέρει:
«Με υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται ο όλεθρος, δεν πληρώνονται οι υποχρεώσεις. Ο εμπαιγμός δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο φόβος, η αγανάκτηση, η αβεβαιότητα μετατρέπονται σε απελπισία και οργή.
Παραδίδουμε με πόνο ψυχής τα κλειδιά των επιχειρήσεών μας
Πάρτε τα κλειδιά – Δώστε μας πίσω τις ζωές μας – Ανοίξτε το οξυγόνο»
Η υπεύθυνη δήλωση που υπογράψουν οι επαγγελματίες αναφέρει:
“Υπεύθυνη δήλωση πρώην επαγγελματία Εστίασης
Οι επιχειρήσεις Εστίασης σε κάθε γωνιά της Ελλάδας βάζουν οριστικά λουκέτα. Καθημερινά, οι συνάδελφοι παραδίνονται σ ένα βάναυσο πόλεμο. Το τοπίο είναι θολό, τίποτα δεν ξεκαθαρίζεται και τα δελτία τύπου δεν αποτυπώνονται στην πραγματικότητα.
Με υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται ο όλεθρος, δεν πληρώνονται οι απαιτήσεις. Δεν είναι δυνατόν να λειτουργούμε μόνο για να συντηρούμε τις θέσεις εργασίας, να στοιβάζουμε τιμολόγια και λογαριασμούς. Να συσσωρεύουμε χρέη και να βλέπουμε τις θυσίες και τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να εξανεμίζονται.
Οι φωνές μας δεν ακούγονται δεν ευαισθητοποιούν τους κυβερνώντες. Η Εστίαση βρίσκεται πολλά χρόνια στην εντατική και αργοπεθαίνει . Απαιτεί διάσωση.
Ο εμπαιγμός δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν βάζουμε πλάτη άλλο, καταντήσαμε από νοικοκυραίοι επαίτες. Οι οικογένειές μας στηρίζονται σε μας. Έχουμε δικαίωμα στην επιχειρηματικότητα.
Το ποτήρι ξεχείλισε, η οργή και η αγανάκτηση δεν μπορεί να κρυφτεί πλέον. Αδυνατούμε να συνεχίσουμε. Τα καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά. Η κοινωνία δεν θα απολαμβάνει πια τις υπηρεσίες μας.
Σας παραδίδουμε λοιπόν με πόνο, τα κλειδιά των επιχειρήσεων μας. Ξεκλειδώστε τη φυλακή μας. Επιχειρήστε εσείς, αφού θεωρείτε ότι αυτό είναι εφικτό. Εμείς, πνιγήκαμε στον ωκεανό της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, των υποχρεώσεων , των δανείων, των οφειλών, της φτωχοποίησης . Πάρτε τα κλειδιά κι’ ανοίξτε το οξυγόνο. Θέλουμε να ζήσουμε.
Υ.Γ Η πόρτα είναι κλειδωμένη 2 φορές. Τα λουλούδια θέλουν πότισμα, έχουν μαραθεί και το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κομμένο, χρειάζεται επανασύνδεση. Αν χτυπήσει το τηλέφωνο καλύτερα μην το σηκώσεις. Οι λογαριασμοί βρίσκονται στο πρώτο τραπέζι δεξιά πίσω από την πόρτα.”