Αντιπολίτευση με λαϊκισμούς και ιδιοτέλεια -εγκλωβισμένη στο DNA της-

Θόδωρος Σταυριανόπουλος

Αντιπολίτευση ονομάζεται γενικά η οποιαδήποτε εναντίωση κατά των κυβερνώντων μιας χώρας. Εννοείται ότι αυτό συμβαίνει σε οποιοδήποτε δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτή ασκείται, είτε από πολιτικά πρόσωπα (κοινοβουλευτική), είτε και από τους πολίτες (εξωκοινοβουλευτική) π.χ. δημοσιογράφους, κοινωνιολόγους, συνδικαλιστές, κ.λπ. Η αντιπολίτευση εκδηλώνεται είτε δια λόγου είτε δι’ έργου και ελέγχει τις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης προς όφελος της κοινωνίας. Στη κοινοβουλευτική δημοκρατία τα δικαιώματα της αντιπολίτευσης κατοχυρώνονται με σχετικά άρθρα από το ίδιο το Σύνταγμα.

 

Τα κόμματα εξουσίας άλλα λένε προεκλογικά όντας στη θέση αντιπολίτευσης και άλλα πράττουν μετά ως Κυβέρνηση. Πάντα στο δίπολο Συμπολίτευση-Αντιπολίτευση επικρατεί η συνταγή «Δεν θέλω κατσίκα εγώ αρκεί να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα».

Σε αυτό το γαϊτανάκι του λαϊκισμού και συναλλαγής δεν πρέπει να μείνει έξω μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων. Στους δημοσιογραφικούς μη ομόκεντρους κύκλους επικρατεί η υπερβολή. Η στόχευση που υπάρχει είναι ο αποπροσανατολισμός και η παραπληροφόρηση. Πολλοί δημοσιογράφοι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία από τα αφεντικά τους προσφέροντας με το αζημίωτο υπηρεσίες υποστήριξης στην εκάστοτε Κυβέρνηση γιατί αυτή διαχειρίζεται το «ζεστό» δημόσιο χρήμα.

Πολιτική λέγεται είναι η τέχνη του εφικτού. Θα έπρεπε και της αντιπολίτευσης  η κριτική να αφορούσε το εφικτό. Δυστυχώς όμως η αντιπολίτευση πάντα προκειμένου να γίνει αρεστή στους πολίτες «χαϊδεύει αυτιά». Και ο αργαλειός λέγεται έχει «αντί» αλλά υφαίνει. Δυστυχώς το «αντί» της αντιπολίτευσης δεν υφαίνει.

Για να γίνουν αντιληπτά τα παραπάνω θα αναφέρω μερικά παραδείγματα για τα δύο εν δυνάμει κόμματα εξουσίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της πανδημίας βρέθηκε χωρίς πρόταση πέφτοντας σε διαρκείς αντιφάσεις. Στο θέμα των ακραίων καιρικών φαινομένων βρέθηκε « εκτός θέματος» και στην αγκαλιά του λαϊκισμού με τις θέσεις του. Όταν σε αντίστοιχα  φαινόμενα (Μάτι, Μάνδρα, Εθνική οδό) είχε κάνει και αυτός τα ίδια λάθη αδράνειας και ολιγωρίας.

Η ΝΔ στη πυρκαγιά στο Μάτι έκανε αυστηρή κριτική και απέδωσε ευθύνες στον τότε Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας Κωνσταντίνο Τσουβάλα ο οποίος οδηγήθηκε σε παραίτηση. Στη συνέχεια αναλαμβάνοντας την Κυβέρνηση τον αναβάθμισε σε Γ.Γ. Δημόσιας Τάξης. Στους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα ονομασίας των Σκοπίων η ΝΔ άσκησε επίσης αυστηρή κριτική δίνοντας υποσχέσεις ότι αναλαμβάνοντας την εξουσία θα ανατρέψει την συμφωνία. Στη συνέχεια απέβη άνθρακας ο θησαυρός!  Τέτοια παραδείγματα μπορώ σε βάθος χρόνου να αναφέρω πάρα πολλά. Η Αντιπολίτευση διαχρονικά είναι εγκλωβισμένη στο DNA της και η συνταγή του λαϊκισμού και της ιδιοτέλειας δεν αλλάζει. Ο κάθε προεκλογικός σχεδιασμός κινεί πάντα την πολιτική αντιπαράθεση πάνω σε ένα τοξικό πεδίο συμψηφισμών  και λασπομαχιών. Στην πολιτική πολλά λέγονται και δεν γίνονται και πολλά γίνονται και δεν λέγονται.

Όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης ερωτάται γιατί έμεινε η μισή Αττική δύο ημέρες στον πάγο χωρίς ρεύμα επειδή χιόνισε, απαντά ότι… επί ΣΥΡΙΖΑ, οι οδηγοί εγκλωβίζονταν στην εθνική οδό για οκτώ ώρες. Αυτό οδηγεί στο ναρκοπέδιο των συμψηφισμών, της τυμβωρυχίας και της άθροισης των λιγότερων νεκρών. Η πολιτική ηθική απέναντι σε μια κοινωνία σε εγκλεισμό, που ζει εδώ κι έναν χρόνο μετρώντας ημερήσιες λίστες θυμάτων  οδηγείται  στο ακαταλόγιστο και αδιανόητο και δεν ξέρω αυτό τι μπορεί να συνεπάγεται στη συνέχεια.

ΥΓ.1Το πολιτικό φαινόμενο Άδωνις Γεωργιάδης κατά καιρούς έχει ασκήσει αυστηρή κριτική με άθλιους χαρακτηρισμούς σε Καραμανλή και Σαμαρά. Στη συνέχεια και οι δύο επί πρωθυπουργίας τους, του ανέθεσαν υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Αυτό οδηγεί στη σκέψη, μήπως κάποια κέντρα εκτός συνόρων της χώρας μας αποφασίζουν για τις κυβερνητικές θέσεις!