ΜΠΕΤΤΥ ΚΟΥΤΣΙΟΥ
Αρίστευσες στη ζωή σου και τώρα αριστεύεις και στη μοναξιά σου. Τα έκανες πάντα όλα τόσο σωστά όπως ήθελαν οι άλλοι και βιάστηκες να κρεμάσεις στον τοίχο τα πτυχία σου.
Την καρδιά σου όμως, την κρέμασες στο ταβάνι να τη βλέπεις κάθε βράδυ να στάζει πίκρα. Γιατί δεν χτυπούσε όπως ήθελε εκείνη, αλλά όπως την καθοδήγησες. Αρίστευσες στο σχολείο και στη Σχολή σου. Έγινες η τέλεια σύζυγος και μια υπέροχη μητέρα. Έγινες ένα τέλειο δέκα, αλλά ξέχασες να ζήσεις.
Κλείδωνες κάθε βράδυ την πόρτα στους κλέφτες, μα ο μεγαλύτερος κλέφτης ήτανε ο εαυτός σου. Πήγες τα παιδιά σου στα καλύτερα σχολεία και εσύ φορούσες τα προπέρσινα παπούτσια και τα ίδια ρούχα κάθε χρόνο. Έκανες υπομονή με τον άντρα σου, έκλεισες τα μάτια στην απιστία και ξάπλωσες δίπλα του ως όφειλες να κάνεις ύστερα από κάθε καυγά. Ανέχτηκες κουβέντες που δεν έπρεπε να ακούσεις και προσβολές που δεν άντεχες να σου τρυπάνε την αξιοπρέπεια.
Μαγείρευες πάντα τα φιλέτα για όλους και έτρωγες μια σαλάτα λέγοντας ότι χόρτασες. Έδινες, έδινες, έδινες ώσπου άδειασες εντελώς και δεν είχες άλλο απόθεμα υπομονής. Χώρισες με αξιοπρέπεια και φρόντισες να μην ακούσει κανένας κουβέντες και κουτσομπολιά. Έκλεισες την πόρτα στη μούρη στους περίεργους και κράτησες τη συνείδησή σου καθαρή.
Μεγάλωσες τα παιδιά σου με τη δουλειά σου και με τη διατροφή πλήρωνες τα φροντιστήρια τους. Φρόντισες να έχεις καλή σχέση με τον πρώην άντρα σου και να μην τον κατηγορήσεις ποτέ. Και τώρα γύρω στα πενήντα, τα παιδιά σου έχουν φύγει και εσύ κάθεσαι μόνη, παρέα με την περηφάνια σου και αναρωτιέσαι πού θα βρεις το κουράγιο να αρχίσεις πάλι.
Θα αρχίσεις, γιατί το οφείλεις στον εαυτό σου. Θα βρεις την δύναμη να ζήσεις όπως θέλεις εσύ αυτή την φορά. Δεν θα αρνηθείς με τίποτα το παρελθόν σου, αλλά δεν θα σε στοιχειώσει κιόλας. Η ζωή μας έχει γυριστεί σε πολλές πράξεις. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Έκλεισες έναν κύκλο και θα ανοίξεις έναν δεύτερο. Εξάλλου, ακόμα είσαι νέα και επιθυμητή. Θα αγαπήσεις πάλι και θα αγαπηθείς. Έχεις να δώσεις ακόμα πάρα πολύ όμορφα πράγματα για να κλείσεις αυτόν τον υπέροχο εαυτό μέσα σε ένα σπίτι να μαραζώνει.
Είσαι στην ωραιότερη σου περίοδο, πιο ώριμη, πιο σοφή και σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα. Ξέρεις να επιλέγεις και γνωρίζεις τον τρόπο ώστε να αγαπηθείς, γι’ αυτό ακριβώς που είσαι και όχι για εκείνο που οι άλλοι ονειρεύτηκαν. Μην συμβιβάζεσαι με την μοναξιά σου. Τα παιδιά μας, θέλουν να μας βλέπουν ευτυχισμένους, ακμαίους, γεμάτους ενέργεια. Δεν θέλουν να βαλτώνουμε σε μια καθημερινότητα που απλά θα μας περιέχει. Θέλουνε να βλέπουνε ισορροπημένους γονείς έστω και εάν αυτοί είναι χώρια.
Γι’ αυτό ντύσε την ψυχή σου με το πιο όμορφο χαμόγελο σου, βγες στον κόσμο με την σιγουριά μιας γυναίκας που έχει δώσει σε τούτη την ζωή αρκετά και τώρα είναι έτοιμη να απολαύσει τους καρπούς της. Τα παιδιά μας είναι η ευλογία μας, το αίμα και η συνέχεια μας. Εμείς όμως είμαστε μοναδικές και οφείλουμε να πράττουμε έτσι.
Δεν τελειώνει η ζωή εδώ κάπου στα πενήντα επειδή ένας γάμος δεν ευδοκίμησε. Πάρε τα πράγματα όπως έρχονται και συνέχισε. Πες ευχαριστώ στον Θεό που σε αξίωσε να φτάσεις μέχρι εδώ και προχώρησε. Κανένας δεν έχει κάνει συμβόλαιο με την ευτυχία. Η ευτυχία μπορεί να έρθει, όταν η δήθεν τέλεια κοινωνική μας θέση θα καταρρεύσει. Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσεως για την ευτυχία. Και αυτοί που λένε ότι απέτυχες και γυρίζουν στις ζωές τους, αύριο ίσως είναι στην δική σου θέση.
Γι’ αυτό πάρε την ζωή από τα μαλλιά μην αφήσεις να σε πάρει εκείνη από κάτω. Κάθε αρχή, κάθε φορά είναι δύσκολη. Δύσκολα όμως ήταν, όταν στα είκοσί σου βρέθηκες με δύο παιδιά αγκαλιά και βγήκες νικήτρια. Τώρα πια έχεις να φροντίσεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου που τον έχεις ξεχάσει κλειδωμένο σε ένα συρτάρι καιρό τώρα. Εύχομαι να κοιτάξεις πίσω κάποτε και να είσαι περήφανη που έζησες, όχι μόνο που θυσιάστηκες.
Photo: Author/Depositphotos