Από τον Μάρτιο του 2020, εξ αιτίας των μέτρων για τον περιορισμό των εστιών μετάδοσης του covid-19, εκατοντάδες πολιτιστικοί σύλλογοι σε όλη την επικράτεια βρίσκονται σε αναστολή λειτουργίας με αποτέλεσμα να ματαιωθούν στο σύνολό τους σχεδόν οι εκδηλώσεις τους, οδηγώντας τους σε τραγική οικονομική κατάσταση και σε αδυναμία ακόμη και στην καταβολή των παγίων εξόδων και ενοικίων στους χώρους όπου στεγάζονται.
Ενώ οι περισσότερες δραστηριότητες, εκδηλώσεις και θεάματα έχουν πλέον επιτραπεί, έστω και υπό συνθήκες και μέτρα, εντούτοις οι πολιτιστικοί σύλλογοι παραμένουν σε καθεστώς αδράνειας, με σχεδόν καθολικό περιορισμό των πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Αποτέλεσμα είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι να στερούνται εδώ και καιρό τις βασικές πηγές εσόδων που διέθεταν για τη λειτουργία τους, ενώ ταυτόχρονα τα πάγια, μηνιαία, λειτουργικά έξοδα «τρέχουν» κανονικά.
Η αδράνεια των συλλόγων πλήττει και τους κλάδους των εργαζόμενων στον πολιτισμό. Χοροδιδάσκαλοι και μουσικοδιδάσκαλοι που απασχολούνταν στους συλλόγους ωθούνται ουσιαστικά στην ανεργία, καθώς η κυβέρνηση επέλεξε να μην τους εντάξει σε καθεστώς αναστολής εργασίας, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον κλάδο των λαϊκών μουσικών που βιοπορίζονται κατά βάση από τη συμμετοχή τους στις παραδοσιακές εκδηλώσεις που διοργανώνουν οι σύλλογοι και σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα οικονομικής επιβίωσης.
Παρά τις συνεχόμενες κοινοβουλευτικές μας Ερωτήσεις και παρεμβάσεις προς τα συναρμόδια Υπουργεία Ανάπτυξης και Πολιτισμού για το θέμα, το μόνο που αποκομίζουμε είναι η μετάθεση ευθυνών και η «αναρμοδιότητα». Η δε Αυτοδιοίκηση κινείται στο ζήτημα αυτό μόνο αποσπασματικά και χωρίς κεντρικό σχέδιο και χρηματοδότηση από το κράτος.
Τα πολιτιστικά σωματεία ανά την Ελλάδα, παλεύουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους με όποια μέσα διαθέτουν. Είναι επιτέλους αναγκαίο η κυβέρνηση να δράσει ώστε να στηρίξει τον πολιτισμό και τη λαϊκή παράδοση στη χώρα και να σταματήσει να αγνοεί επιδεικτικά τα αιτήματα των ανθρώπων του πολιτισμού.
Η λειτουργία των Συλλόγων, άλλωστε, είναι εξαιρετικά σημαντική και για τις τοπικές κοινωνίες, την ανάπτυξη της συνεργασίας και της συλλογικότητας, τη δυνατότητα έκφρασης και πνευματικής καλλιέργειας όλων των ηλικιών σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για τη χώρα και τους πολίτες.