Ελεύθερη μετάφραση από εδώ : comedonchisciotte.org/la-vera-pandemia-globale-e-la-psicosi-di-massa/
(στο τέλος της μετάφρασης παραπομπή στην σχετική σελίδα όπου υπάρχει video)
Η μαζική ψύχωση ορίζεται ως «μια επιδημία τρέλας» που εμφανίζεται όταν «ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας χάνει την επαφή με την πραγματικότητα και βυθίζεται σε παραλήρημα». Οι δίκες μαγισσών του 16ου και 17ου αιώνα είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Βρισκόμαστε τώρα στη μέση μιας άλλης μαζικής ψύχωσης, που προκαλείται από μια αδυσώπητη σπορά φόβου, σε συνδυασμό με τακτικές καταστολής δεδομένων και εκφοβισμού κάθε είδους.
Η σπορά του φόβου γεννά τρέλα
Ορισμένοι ειδικοί ψυχικής υγείας έχουν εκφράσει ανησυχία για την προφανή σπορά πανικού κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, προειδοποιώντας ότι μπορεί να έχει σοβαρές ψυχιατρικές επιπτώσεις. Για παράδειγμα, σε ένα άρθρο της 22ας Δεκεμβρίου 2020 (2) στο Evie Magazine, ο S.G. Ο Cheah συζήτησε την εμφάνιση μαζικής παραφροσύνης που προκαλείται από τον «παραληρηματικό φόβο του Covid-19».
«Ακόμη και όταν οι στατιστικές δείχνουν το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των παιδιών και των νεαρών ενηλίκων (με 0,002% στα 10 χρόνια και 0,01% στα 25 έτη), οι νέοι και οι υγιείς εξακολουθούν να είναι τρομοκρατημένοι από τον παράλογο φόβο. “Ο Cheah έγραψε, προσθέτοντας (3):
«Αντί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, ο παραληρηματικός άνθρωπος προτιμά να ζει στον κόσμο της φαντασίας του. Αλλά για να συνεχίσουν να παραποιούν την πραγματικότητα, θα πρέπει να κάνουν και όλους τους άλλους γύρω τους να προσποιούνται ότι ζουν και στον φανταστικό τους κόσμο.
Με πιο απλά λόγια, ο παραληρηματικός απορρίπτει την πραγματικότητα. Και σε αυτή την απόρριψη της πραγματικότητας, οι άλλοι πρέπει να παίξουν το παιχνίδι του πώς βλέπουν τον κόσμο, διαφορετικά ο κόσμος τους δεν θα έχει νόημα γι’ αυτούς. Είναι ο λόγος που ο παραληρηματικός θυμώνει όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποιον που δεν συμμορφώνεται με την κοσμοθεωρία του…
Είναι ένας από τους λόγους που βλέπεις τόσους πολλούς ανθρώπους που ευχαρίστως θα ενέκριναν τη φίμωση οποιουδήποτε ειδικού γιατρού του οποίου οι απόψεις έρχονται σε αντίθεση με τις οδηγίες του ΠΟΥ ή του CDC. Το «Να υπακούς στους κανόνες!» Γίνεται πιο σημαντικό από το να αμφισβητείς αν, καταρχάς, οι κανόνες ήταν νόμιμοι ή σωστοί».
Σε μια συνέντευξη του Δεκεμβρίου 2020 (παρακάτω), ο Δρ Mark McDonald, ψυχίατρος και ιατροδικαστής (4) δήλωσε επίσης ότι «η πραγματική κρίση δημόσιας υγείας βρίσκεται στον ευρέως διαδεδομένο φόβο που έχει μεταμορφωθεί και εξελιχθεί σε μια μορφή μαζικής παραληρητικής ψύχωσης».
Έχουμε περάσει πολύ καλά τα πρώτα βαθιά σοκ αυτής της κρίσης και είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι ο αριθμός των ασθενών [για προβλήματα ψυχικής υγείας] παραμένει τόσο υψηλός. ~ Brian Dow, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Rethink Mental Illness
Έχει φτάσει στο σημείο να αναφέρεται έξω από το σπίτι ή το γραφείο του ως το «ανοιχτό άσυλο», όπου πρέπει να υποθέσει «ότι κάθε άτομο που συναντώ είναι τρελός», εκτός αν αποδείξει το αντίθετο (5).
Αυξάνονται οι αναφορές για ψυχωσικά επεισόδια στη Μεγάλη Βρετανία
Τώρα, μετά από περίπου 19 μήνες αφύσικης «πανδημικής ζωής», τα δεδομένα αρχίζουν να αντικατοπτρίζουν τους φόβους της McDonald’s. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ψυχιατρικές νοσηλεύσεις για πρώιμα ψυχωτικά επεισόδια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Όπως αναφέρθηκε από τον Guardian, 17 Οκτωβρίου 2021 (6):
Τα κρούσματα ψύχωσης έχουν αυξηθεί τα τελευταία δύο χρόνια στην Αγγλία, καθώς ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων βιώνουν παραισθήσεις και παραληρητικές σκέψεις εν μέσω του άγχους της πανδημίας Covid-19.
Μεταξύ Απριλίου 2019 και Απριλίου 2021 σημειώθηκε αύξηση 29% στον αριθμό των ατόμων που παραπέμπονται σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας για το πρώτο τους ύποπτο επεισόδιο ψύχωσης, όπως δείχνουν τα στοιχεία του NHS (7). Η αύξηση συνεχίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της άνοιξης, με 9.460 πρώτες επισκέψεις τον Μάιο του 2021, αυξημένες κατά 26% σε σύγκριση με 7.520 τον Μάιο του 2019.
Η φιλανθρωπική οργάνωση Rethink Mental Illness προτρέπει την κυβέρνηση να επενδύσει περισσότερα στην έγκαιρη παρέμβαση στην ψύχωση, προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω επιδείνωση της ψυχικής υγείας των ανθρώπων, την οποία θα μπορούσε να ανακάμψει.
Λέει ότι τα στατιστικά στοιχεία παρέχουν μερικά από τα πρώτα σκληρά στοιχεία που δείχνουν τα σημαντικά επίπεδα αγωνίας που βιώθηκε σε όλο τον πληθυσμό κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η ψύχωση έχει βαρύ αντίκτυπο στη ζωή ενός ατόμου
Ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Rethink Mental Illness Brian Dow σχολίασε τα ευρήματα (8):
«Η ψύχωση μπορεί να έχει καταστροφικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων. Η γρήγορη πρόσβαση στη θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης της ψυχικής υγείας των ανθρώπων, η οποία θα μπορούσε να πάρει χρόνια για να ανακάμψει. Η αύξηση του αριθμού των ύποπτων πρώτων επεισοδίων ψύχωσης προκαλεί ανησυχία.
Είμαστε πλέον πολύ πέρα από τα πρώτα βαθιά σοκ αυτής της κρίσης και είναι ακραία
ανησυχώντας ότι ο αριθμός των πρώτων επισκέψεων παραμένει τόσο υψηλός. Δεδομένου ότι αυτές οι πρώιμες εκδηλώσεις ψύχωσης εμφανίζονται συνήθως σε νέους, αυτή η απότομη αύξηση εγείρει περαιτέρω ανησυχίες σχετικά με τις πιέσεις στις οποίες έχουν υποβληθεί οι νεότερες γενιές κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η πανδημία είχε μια μεταβαλλόμενη επίδραση στην ψυχική μας υγεία και απαιτεί επαναστατική απάντηση. Πρόσθετη ειδική χρηματοδότηση για την ψυχική υγεία και την κοινωνική περίθαλψη πρέπει να πάει στις υπηρεσίες πρώτης γραμμής για να βοηθήσει στην κάλυψη της νέας ζήτησης, διαφορετικά χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να βρεθούν να πληρώσουν ένα καταστροφικό κόστος».
Σύμφωνα με έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οργανισμός θα επεκτείνει τον προϋπολογισμό των υπηρεσιών ψυχικής υγείας του NHS κατά 2,3 δισεκατομμύρια £ (3,1 δισεκατομμύρια δολάρια) ετησίως έως το 2023/2024. Πρόσθεσαν επίσης 500 εκατομμύρια £ (691 εκατομμύρια δολάρια) στον προϋπολογισμό του 2021 για την παροχή υπηρεσιών σε όσους επλήγησαν περισσότερο από τα μέτρα της πανδημίας (9).
Το άγχος και η κατάθλιψη έχουν αυξηθεί δραματικά σε όλο τον κόσμο
Μια άλλη μελέτη (10) (11), η οποία εξετάζει τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης σε όλο τον κόσμο, διαπίστωσε ότι και οι δύο καταστάσεις αυξήθηκαν δραματικά το 2020. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πανδημία του Covid έχει οδηγήσει σε 76 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις άγχους και 53 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρής καταθλιπτικής διαταραχής, πολύ πέρα από τις κανονικές ετήσιες τιμές, με γυναίκες και νεότερα άτομα να επηρεάζονται δυσανάλογα. Σύμφωνα με τον Guardian (12):
«… η ομάδα εκτιμά ότι το 2020 θα υπάρξουν 246 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρών καταθλιπτικών διαταραχών και 374 εκατομμύρια περιπτώσεις αγχωδών διαταραχών, παγκοσμίως, με το πρώτο να αυξάνεται κατά 28% και το δεύτερο κατά 26%, σε σύγκριση με αυτό που θα περίμενε αν δεν είχε συμβεί η κρίση.
Περίπου τα δύο τρίτα αυτών των επιπλέον περιπτώσεων σοβαρών καταθλιπτικών διαταραχών και το 68% των επιπλέον περιπτώσεων αγχωδών διαταραχών εμφανίστηκαν σε γυναίκες, ενώ οι νεότεροι ενήλικες επηρεάστηκαν περισσότερο από τους ηλικιωμένους, με περισσότερες επιπλέον περιπτώσεις μεταξύ ατόμων ηλικίας 20-24 ετών.
Ο γνωστός συγγραφέας Damian Santomauro Ph.D., του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ είπε στον Guardian (13):
«Πιστεύουμε ότι συμβαίνει επειδή οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να αναλάβουν πρόσθετες οικιακές ευθύνες και ευθύνες φροντίδας λόγω του κλεισίματος των σχολείων ή της αδιαθεσίας των μελών της οικογένειας.
Οι γυναίκες τείνουν επίσης να έχουν χαμηλότερους μισθούς, λιγότερες αποταμιεύσεις και λιγότερο ασφαλείς θέσεις εργασίας από τους άνδρες, και επομένως είναι πιο πιθανό να βρεθούν σε μειονεκτική θέση οικονομικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Οι νέοι έχουν επηρεαστεί από το κλείσιμο σχολείων και εγκαταστάσεων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και από ευρύτερους περιορισμούς που τους εμπόδισαν να αλληλεπιδράσουν με το δικό τους είδος».
Η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στο να τεθούν οι γυναίκες σε μεγαλύτερο κίνδυνο για ψυχικά προβλήματα, ενώ οι νέοι είναι πιο πιθανό να μείνουν άνεργοι.
Μαζική αύξηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας στα παιδιά
Τα παιδιά φέρουν ένα ιδιαίτερα βαρύ φορτίο λόγω του ότι οι ενήλικες υποκύπτουν σε παράλογους φόβους. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, από την έναρξη της πανδημίας, τα επεισόδια που σχετίζονται με την ψυχική υγεία των παιδιών έχουν σχεδόν διπλασιαστεί (14). Σύμφωνα με τις αρχές του ΗΒ, το 16% των παιδιών ηλικίας 5 έως 16 ετών διαγνώστηκε με ψυχική διαταραχή το 2020, από 10,8% το 2017 (15).
Όπως σημειώνεται σε δελτίο τύπου με ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 2021 από το Royal College of Psychiatrists (16):
«Δεκαοκτώ μήνες μετά το πρώτο lockdown και μετά τις προειδοποιήσεις της βιομηχανίας ψυχικής υγείας σχετικά με τις μόνιμες επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία, η ανάλυση του Royal College of Psychiatrists για τα δεδομένα NHS Digital διαπίστωσε ότι:
190.271 παιδιά ηλικίας 0-18 ετών παραπέμφθηκαν σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας παιδιών και νέων μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου του τρέχοντος έτους, σημειώνοντας αύξηση 134% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι (81.170) και 96% σε σχέση με το 2019 (97.342).
8.552 παιδιά και νέοι παραπέμφθηκαν για επείγουσα κρίση ή επείγουσα περίθαλψη μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου του τρέχοντος έτους, σημειώνοντας αύξηση 80% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο (4.741) και 64% σε σύγκριση με το 2019 (5.219).
340.694 παιδιά ήρθαν σε επαφή με υπηρεσίες ψυχικής υγείας παιδιών και νέων στο τέλος Ιουνίου, αύξηση 25% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι (272.529) και αύξηση 51% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2019 (225.480).
Οι διατροφικές διαταραχές είναι επίσης πιο διαδεδομένες από ποτέ, και η ταχεία αύξηση έχει αφήσει πολλά παιδιά να περιμένουν μήνες για θεραπεία – καθυστερήσεις που θα μπορούσαν να έχουν απειλητικές για τη ζωή συνέπειες – καθώς οι εγκαταστάσεις είναι στο μέγιστο της χωρητικότητας. Το δελτίο τύπου αναφέρει
μια μητέρα της οποίας η έφηβη κόρη υποτροπίασε σε ανορεξία κατά τη διάρκεια της πανδημίας (17):
«Η πανδημία ήταν καταστροφική για την κόρη μου και την οικογένειά μας. Πάσχει από ανορεξία και πήρε εξιτήριο από νοσηλευτική μονάδα πέρυσι, αλλά η διακοπή της κανονικής ρουτίνας και της κοινωνικοποίησής της έχει επηρεάσει πραγματικά την ανάρρωσή της. Πέρασε πολύ λιγότερο χρόνο κάνοντας τα πράγματα που της άρεσαν και πολύ περισσότερο χρόνο μόνη με τις σκέψεις της.
Δυστυχώς, είχε υποτροπή, τόσο σοβαρή που χρειάστηκε να νοσηλευτεί και να απομονωθεί. Μετά από 72 ημέρες στο νοσοκομείο, χωρίς εξειδικευμένο κρεβάτι για διατροφικές διαταραχές, την πήγαμε σπίτι όπου έπρεπε να την ταΐσω με ένα σωληνάριο για 10 εβδομάδες.
Η κόρη μου χρειαζόταν επειγόντως εξειδικευμένη βοήθεια για αυτή την απειλητική για τη ζωή ασθένεια, αλλά οι υπηρεσίες είναι εντελώς κατακλυσμένες επειδή τόσοι πολλοί νέοι χρειάζονται βοήθεια. Είναι μια τρομακτική κατάσταση για ασθενείς και οικογένειες».
Η μαζική παραληρηματική ψύχωση τραυματίζει τα παιδιά
Πράγματι, η ευρέως διαδεδομένη παραφροσύνη που εντοπίζεται στους ενήλικες μπορεί να έχει σοβαρές και μόνιμες επιπτώσεις στα παιδιά καθώς μεγαλώνουν. Σύμφωνα με τον McDonald (βλ. συνέντευξη παραπάνω), οι ψυχικές καταστάσεις των παιδιών που θεράπευε κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας είναι πολύ χειρότερες από αυτές που έχει συνηθίσει να βλέπει σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες. Αυτό μας λέει ότι το τραύμα που προκλήθηκε από τα μέτρα της πανδημίας είναι πολύ σοβαρό.
Ένα από τα χειρότερα τραύματα που προκλήθηκαν στα παιδιά ήταν η γελοία ιδέα ότι θα μπορούσαν να σκοτώσουν τους γονείς ή τους παππούδες τους απλά όντας κοντά τους. Διδάσκονται επίσης να αισθάνονται ένοχοι για συμπεριφορές που συνήθως θα ήταν απολύτως φυσιολογικές – για να δώσουμε μόνο ένα παράδειγμα: οι υστερικοί ενήλικες που αποκαλούν ένα παιδί που αρνείται να φορέσει μάσκα προσώπου “βλάκα”, όταν η άρνηση μιας περιοριστικής μάσκας προσώπου είναι απολύτως φυσιολογικό. σε αυτή την ηλικία.
Είναι εξαιρετικά αφύσικο τα παιδιά να μεγαλώνουν νομίζοντας ότι αποτελούν κίνδυνο για τους ανθρώπους γύρω τους και ότι όλοι γύρω τους αποτελούν κίνδυνο για αυτά. Είναι εντελώς ανώμαλο να μεγαλώνεις νομίζοντας ότι οι μάσκες, τα γάντια και ο φυσικός χωρισμός είναι απαραίτητα για να μείνεις ζωντανός.
Οι ενήλικες έχουν επίσης στρεβλά μετατρέψει τον παράλογο φόβο σε αρετή, κάτι που είναι διπλά τραγικό και λάθος. Το να φοράς μάσκα προσώπου έχει γίνει ένας τρόπος να δείχνεις ότι είσαι «καλός άνθρωπος», κάποιος που νοιάζεται για τους άλλους, ενώ το να μην φοράς σε σηματοδοτεί ως απερίσκεπτο δολοφόνο, αν όχι ως πιθανό μαζικό δολοφόνο, απλώς αναπνέοντας.
Επιπλέον, ενθαρρύνοντάς μας να παραμείνουμε στο φόβο και να του επιτρέψουμε να ελέγχει και να ρυθμίζει τη ζωή μας, ο φόβος έχει ριζώσει τόσο πολύ που όποιος λέει ότι πρέπει να είμαστε ατρόμητοι και να παλεύουμε για τις ελευθερίες μας δέχεται επίθεση ως ηλίθιο και επικίνδυνο άτομο.
Είναι απαραίτητο να θεραπεύσουμε τους ενήλικες για να σωθούν τα παιδιά
Είναι οι ενήλικες που προκαλούν απερίσκεπτα αυτό το συναισθηματικό τραύμα σε μια ολόκληρη γενιά. Όπως σημείωσε ο McDonald στη συνέντευξή του, μια κύρια αιτία κατάθλιψης στα παιδιά είναι το αίσθημα αποσύνδεσης από την οικογένεια και τους φίλους.
Όλοι, εκτός από τα παιδιά ιδιαίτερα, χρειάζονται πρόσωπο με πρόσωπο επαφή, σωματική επαφή και συναισθηματική οικειότητα. Χρειαζόμαστε αυτά τα πράγματα για να νιώθουμε ασφαλείς με τους άλλους και με τον εαυτό μας. Οι ψηφιακές αλληλεπιδράσεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν αυτές τις πιο βασικές ανθρώπινες ανάγκες και είναι εγγενώς διαχωριστικές.
Η McDonald αναφέρει στατιστικά του CDC των ΗΠΑ που δείχνουν ότι το 2020 σημειώθηκε αύξηση 400% στην κατάθλιψη των εφήβων σε σχέση με το προηγούμενο έτος και στο 25% των περιπτώσεων σκέφτονταν την αυτοκτονία. Αυτά είναι ανήκουστα στατιστικά, λέει. Ποτέ πριν τόσοι πολλοί έφηβοι δεν είχαν σκεφτεί την αυτοκτονία.
Σύμφωνα με τα McDonald, οι γονείς και γενικότερα οι ενήλικες φταίνε, γιατί είναι αυτοί που τρομάζουν τα παιδιά σε σημείο που δεν νιώθουν πια ότι αξίζει η ζωή. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να περιποιηθούμε μόνο τα παιδιά. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την ψύχωση του ενήλικου πληθυσμού που προκαλεί όλο αυτό το τραύμα.
Το μαζικό παραλήρημα μας οδηγεί στη σκλαβιά
Η μαζική φρενίτιδα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί γιατί μας οδηγεί όλους, λογικούς και παράφρονες, σε μια κοινωνία χωρίς όλες τις προηγούμενες ελευθερίες και πολιτικές ελευθερίες, και οι διεφθαρμένοι υπεύθυνοι δεν θα εγκαταλείψουν οικειοθελώς την εξουσία μόλις την έχουμε.
Σαφώς, οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας ηγέτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Covid-19 δεν είναι η θανατηφόρα μάστιγα που θέλετε να πιστέψετε. Εκδίδουν εντολές να μείνουν σπίτι από τα εξοχικά τους σπίτια στην Καραϊβική και παραβιάζουν επανειλημμένα τις δικές τους υποχρεώσεις κάλυψης και απομόνωσης.
Κάνουν ποδήλατα, κάνουν βόλτες στο πάρκο, κάνουν οικογενειακές συγκεντρώσεις και δειπνούν έξω χωρίς να ανησυχούν. Απλώς παίζουν μαζί, ακολουθώντας την αφήγηση που προέρχεται από τεχνοκρατικά οχυρά όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, επειδή επωφελούνται από αυτό.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η άρχουσα τάξη πάσχει από άλλου τύπου ψύχωση. Όπως εξηγείται στο “Μαζική Ψύχωση – Πώς ένας ολόκληρος πληθυσμός γίνεται ψυχικά ασθενής”, ο ολοκληρωτισμός ξεκινά στην πραγματικότητα ως ψύχωση μέσα στην άρχουσα τάξη, καθώς τα άτομα μέσα σε αυτήν την τάξη ερωτεύονται εύκολα αυταπάτες που αυξάνουν τη δύναμή τους. Και καμία αυταπάτη δεν είναι μεγαλύτερη από την ψευδαίσθηση ότι μπορείς και πρέπει να ελέγχεις και να εξουσιάζεις τους άλλους.
Είτε η ολοκληρωτική νοοτροπία πάρει τη μορφή του κομμουνισμού, του φασισμού ή της τεχνοκρατίας, μια κυρίαρχη ελίτ που έχει υποκύψει στις αυταπάτες της μεγαλοπρέπειας ετοιμάζεται να καθοδηγήσει τις μάζες στη δική τους διεστραμμένη κοσμοθεωρία. Το μόνο που χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί αυτή η αναδιοργάνωση της κοινωνίας είναι η χειραγώγηση των συλλογικών συναισθημάτων.
Δυστυχώς, πολλοί πολίτες ενθαρρύνουν άθελά τους την παγκόσμια εξαγορά που θα οδηγήσει στην υποδούλωση μας. Ο φόβος έχει τροφοδοτήσει την υστερία, η οποία οδήγησε σε μαζική παραληρηματική ψύχωση και ομαδικό έλεγχο στον οποίο οι ίδιοι οι πολίτες υποστηρίζουν και πιέζουν για την εξάλειψη των θεμελιωδών ελευθεριών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία σε αυτό το σημείο ότι μια ολοκληρωτική κοινωνία είναι το απόλυτο τέλος αυτής της κοινωνικής ψύχωσης, εκτός κι αν κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τώρα είμαστε τόσο ασφαλείς όσο ποτέ. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας αφαιρέσουν οι ελευθερίες μας από παραληρημένους φόβους. Όπως σημειώνει ο Cheah στο άρθρο του (18):
«Δεν είναι αδιανόητο το τελικό αποτέλεσμα να είναι ο απόλυτος έλεγχος από την κοινωνία σε κάθε πτυχή της ζωής σου. Σκεφτείτε αυτό – το τελικό σημείο ενός ψυχικά άρρωστου ατόμου είναι να τοποθετηθεί σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον (ιδρυματοποιημένο ως άσυλο) όπου όλες οι ελευθερίες είναι περιορισμένες. Και φαίνεται όλο και περισσότερο ότι αυτό είναι το τελευταίο σημείο προς το οποίο οδεύει αυτή η μαζική ψύχωση».
Πρέπει να αποκαταστήσουμε τη λογική
Από τη στιγμή που μια κοινωνία βρίσκεται σταθερά στα χέρια της μαζικής ψύχωσης, οι ολοκληρωτικοί είναι ελεύθεροι να κάνουν το τελευταίο, αποφασιστικό βήμα: μπορούν να προσφέρουν μια διέξοδο, μια επιστροφή στην τάξη. Το τίμημα είναι η ελευθερία σας. Πρέπει να παραδώσετε τον έλεγχο όλων των πτυχών της ζωής σας στους κυβερνώντες, γιατί εάν δεν τους δοθεί ο απόλυτος έλεγχος, δεν θα μπορέσουν να δημιουργήσουν την τάξη που όλοι θέλουν.
Αυτή η τάξη όμως είναι παθολογική, στερούμενη κάθε ανθρωπιάς. Εξαλείφει τον αυθορμητισμό που φέρνει χαρά και δημιουργικότητα στη ζωή, απαιτώντας αυστηρή συμμόρφωση και τυφλή υπακοή. Και παρά την υπόσχεση ασφάλειας, μια ολοκληρωτική κοινωνία είναι εγγενώς φοβισμένη. Είναι χτισμένο πάνω στον φόβο, και συντηρείται επίσης από αυτόν. Έτσι, η παραίτηση από την ελευθερία κάποιου για ασφάλεια και την αίσθηση της τάξης θα οδηγήσει μόνο σε ακόμη περισσότερο αυτόν τον φόβο και το άγχος που αρχικά επέτρεψε στους ολοκληρωτές να αποκτήσουν τον έλεγχο.
Γνωρίζοντας αυτό, πρέπει να θυμόμαστε να αγκαλιάζουμε το θάρρος, την αλήθεια, την ειλικρίνεια και την ελευθερία καθώς προχωράμε μπροστά – όχι μόνο στις σκέψεις και τα λόγια μας αλλά και στις πράξεις μας. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να σκεφτούν λογικά όταν βρίσκονται σε κατάσταση παραληρηματικής ψύχωσης, γι’ αυτό η ανταλλαγή πληροφοριών, γεγονότων, δεδομένων και αποδεικτικών στοιχείων τείνει να είναι αναποτελεσματική, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το άτομο ενεργούσε υπό πίεση από τους συνανθρώπους του και όχι για παραληρηματική πεποίθηση .
Συνήθως, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να μείνετε ακίνητοι και να ενεργήσετε σύμφωνα με την αντικειμενική αλήθεια και πραγματικότητα, όπως ακριβώς θα κάνατε αν ήσασταν πρώτος ανταποκρινόμενος όταν αντιμετωπίζατε ένα θύμα ατυχήματος που ανταποκρίνεται υστερικά σε αυτό που ξέρετε ότι είναι μόνο ένας ελαφρύς τραυματισμός .
Εν ολίγοις, για να αποκαταστήσετε τη λογική σε έναν τρελό κόσμο, πρέπει πρώτα να επικεντρωθείτε στον εαυτό σας και να ζήσετε με τρόπο που να παρέχει έμπνευση στους άλλους να ακολουθήσουν – μιλήστε και ενεργήστε με τρόπους που δείχνουν ότι δεν φοβάστε να ζήσετε τη ζωή και να επιστρέψετε στην κανονικότητα.
https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2021/11/04/fauci-crimes.aspx