Ό,τι και να ταν, ήταν δικό μου…
Ελευθερία Μεταξά
Πέρασαν τα χρόνια, δες.
Δες, τα τόσα που μες την ζωή σου μάζεψες.
Κι αν στο τέλος της ένα χαμόγελο φανεί στην άκρη των χειλιών σου, καλή ήταν!
Μα αν δακρύσεις, χαλάλι σου!
Γιατί όπως και να χει αυτή ήταν η ζωή σου.
Έχει απόψε ένα μεγάλο φεγγάρι, δες.
Τόσο μεγάλο που μέσα του χωράνε, λύπες και χαρές.
Ολόγιομο, δες.
Στη θλίψη φωτιά μη βάλεις.
Μόνο κοίτα το με μάτια
Θαρρετά.
Στο τέλος πες.
Ό,τι και να ταν, ήταν δικό μου.
Κατά δικό μου.
Και οι λύπες και χαρές.
Κι άσε το δάκρυ, να αγγίξει το χαμόγελο.
Και άσε το φεγγάρι, να χαθεί σαν έρθει το πρωί.
( Ε.Μ)
