Αιώρηση
Ένα μικρό κλαδάκι…
Πεσμένο πάνω στον βρεγμένο δρόμο τής οδού Πατησίων
Φώτα, χρώματα, επιγραφές από νέον…
Να είσαι εκεί;
Ένα θλιβερό χαμόγελο
Απορίας άξιον
Θρυμματισμένη η χαρά
Άσκοπες λέξεις…άσκοπες σκέψεις
Φόβος, θάνατος, λεηλασία…
Σ αυτό το άθελω πλήθος οι αόρατες σκέψεις ψυχοραγούν
Ζητούν ακουσίως την σιωπή
Η ζωή ως πρόστιμο
Φόρος Προστιθέμενης Απαξίας..
Τσαλακωμένα χαρτιά επί τού εδάφους
Μια πρόσκαιρη αγάπη τυλιγμένη πάνω στο ακριβό δώρο.. για μια κούκλα από ακριβή πορσελάνη
Και ένας ακέφαλος καβαλάρης τής αποκάλυψης να διανέμει τις άοκνες ψυχές των αφανών στα κόκκινα βελούδινα κουτάκια ,που ακουμπισμένα στην παλιά βιτρίνα τής οδού Ερμού περιμένουν επί ματαίω τούς αγοραστές των βορείων προαστίων
Να είσαι εκεί;
Στον ουρανό απόψε τ αστέρια αναβοσβήνουν
Είναι Χριστούγεννα
Κάτω από τη φάτνη από φελιζολ
μετράει η αναπνοή σου τα τελευταία δευτερόλεπτα ζωής…
Να είσαι εκεί;
Να είσαι εκεί;
(Τέλης Καλλης)
Υ.Γ Καληνύχτα Κατερίνα…
Αυτό το βαλς θα είναι για σένα
η τελευταία πυγολαμπίδα μιας άνισης μάχης…
