Α.Γ Καλλής: Διάφανοι Μονόλογοι

Μόνο να μην ξεχάσεις
Να με ξεχάσεις
Γέμισε ο τόπος
Ανθρωποφύλακες
Πλαστικές σημαίες
Πλαστικά όνειρα

 

Περιφερόμενους προφήτες
Τ αναστημένα νεκρά κορμιά
Πίσω από την καγκελόπορτα
Έγιναν ο εφιάλτης τους
Τώρα στα πυρωμένα τους μάτια απλώνεται όλη η Ελλάδα
Ως Φως εκ του Φωτός
Αθάνατη
Αγέραστη
Αλάνθαστη
Περπατάει σιγά με ξυπόλητα πόδια
Περήφανη
Περιχαρής
Περίσσια
Δεν την αγγίζουν
Τα πυρωμένα σίδερα
Οι χλευασμοί των βαρβάρων ημιμαθών
Αυτών των ζωντανών νεκρών πού αλοιχτάνε νύχτες ολόκληρες
πάνω από τάφους
κατά το συνήθειο τους
Μόνο να μην ξεχάσεις
Να με ξεχάσεις
Και μην ανησυχείς
Που τώρα φεύγω
Τίποτα δεν θα χάσεις
Πάρεξ
Τα δεσμά
Τής δουλείας σου
Τα αχρείαστα
Αυτά που σου γίναν συνήθεια
Και δευτέρα φύσις
Αιώνες τώρα

Υ.Γ Στα νεκρά παιδιά πού θύμισαν πως είναι να σαι ζωντανός και ελεύθερος σ αυτούς πού είχαν συνηθίσει τον θάνατο τους από την ώρα πού είχαν κι όλας γεννηθεί
Υ.Γ2. Μουσική υπόκρουση το 11ο τραγούδι με τίτλο<< ποιος την ζωή μου >>σε ποίηση Μ. Ελευθερίου και Μουσική Μίκη Θεοδωράκη από τον δίσκο με το γενικό τίτλο
Τα τραγούδια τού Αγωνα