Γελωτοποιός
Κι έρχεται ο Καραμήτρος, (που με το ζόρι τα βγάζει πέρα, όπως όλοι μας) να διαμαρτυρηθεί: «Ό,τι κακό και να γίνει, γελοίε Γελωτοποιέ, κατηγορείς τον καπιταλισμό…»
Γελοίος είμαι και τρελός, το ξέρω, ποτέ δεν διεκδίκησα δάφνες σοβαρότητας –ούτε και αβροσύνης.
Αλλά πες μου να μάθω: Ποιος φταίει για το χάλι μας;
Πες μας να ξέρουμε, ρε Καραμήτρο.
Φταίνε οι μετανάστες, οι τσιγγάνοι – κι ο τυροπιτάς που δεν έκοψε απόδειξη;
Φταίνε οι συνδικαλιστές, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι – κι οι άνεργοι που θέλουν να ζουν με επιδόματα;
Μήπως φταίνε οι κομμουνιστές κι οι αναρχικοί που κυβερνάνε τόσα χρόνια;
Πες μας, ρε Καραμήτρο, ποιος φταίει; Να κατηγορήσουμε τους πληρωμένους με ρούβλια διασώστες που δυσφημούν την Ελλάδα;
Φταίνε οι τεμπέληδες γιατροί κι οι άχρηστοι νοσοκόμοι – αυτοί φταίνε που πεθαίνουν οι ασθενείς εκτός ΜΕΘ, που πεθαίνουν τα παιδιά στα ασθενοφόρα;
Φταίνε οι αιώνιοι φοιτητές που εξεγείρονται, ρε Καραμήτρο; Ή μήπως οι βολεμένοι καλλιτέχνες που φωνάζουν;
Κακόμοιρε Καραμήτρο. Να πω ότι πήρες τον ΟΠΑΠ κοψοχρονιά, να σε καταλάβω για όσα υποστηρίζεις. Να πω ότι σε πληρώνουν εκατομμύρια του Πέτσα, όπως τους δημοσιογράφους, το καταλαβαίνω.
Αλλά, ρε Καραμήτρο, 17,6 το μήνα σου δίνουνε, να πάρεις ένα κιλό φέτα και δυο πακέτα μακαρόνια.
Κι εσύ τους προσκυνάς, ρε Καραμήτρο.
Ναι, ξέρω τι λες, Καραμήτρο: «Δεν είναι ώρα για τέτοια, είναι ώρα πένθους».
Και θα συνεχίζουμε να πενθούμε, όλοι μας Καραμήτρο, γιατί ποτέ δεν είναι ώρα για τέτοια, μέχρι που έρχεται η τραγωδία και πάλι.
Όχι μόνο στην Ελλάδα, Καραμήτρο, μην σκέφτεσαι τοπικιστικά. Στην Τουρκία πέθαναν χιλιάδες τις προάλλες· είναι νεκροί χιλιάδες στους τροχούς.
Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο ο καπιταλισμός, ρε Καραμήτρο.
Για πες μου, για την κλιματική αλλαγή φταίμε εμείς που πίναμε φραπέ με πλαστικά καλαμάκια;
Πες μου για τους ανθρώπους που δουλεύουν σαν σκλάβοι για τα ρούχα των δυτικών…
Για την καταστροφή και την πείνα στην Αφρική… Για τον αέναο πόλεμο, για τα τροπικά δάση που καίγονται…
Για τις οικονομικές ανισότητες, όταν ένας άνθρωπος έχει 180 δισεκατομμύρια δολάρια, κι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι έχουν ένα δολάριο το μήνα, ποιος φταίει;
Ποιος φταίει γι’ αυτά, ρε Καραμήτρο;
Οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας; Ο δημόσιος υπάλληλος; Ο πατέρας που έχασε το παιδί του; Η κακιά η ώρα;
Άσε μας, ρε Καραμήτρο.
