Οι εικόνες για όσους είναι από επαρχία, να διευκρινίσω δεν είναι από Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν ή άλλα κράτη της Ασίας είναι από την Αθήνα, σε περίπτωση που δεν έρχεστε συχνά να μας επισκεφθείτε….
Αφού επιμένετε να μιλάτε για δεξιούς κι αριστερούς, ας παίξω κι εγώ αυτό το παιχνίδι, μήπως και βγάλουμε άκρη. Το μεταναστευτικό το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία του καπιταλιστικού συστήματος, δεν πρέπει να το κατανοήσει ο απλός πολίτης στη πραγματική του διάσταση. Οι ανόητοι που χαίρεται το σύστημα να προωθεί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στη μεν δεξιά πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν τύποι άξεστοι και τραμπούκοι, οι οποίοι φωνάζουν πως οι μετανάστες πρέπει το λιγότερο να ψοφήσουν, έτσι για να αφήνουν αυτή την αύρα του ρατσισμού, του κρυφοναζί και να επαναλαμβάνουν συνεχώς τη λέξη πατριώτης για να συνδέεται το ένα με το άλλο, πατριώτης = ρατσιστής. Από την άλλη είναι οι αριστεροί γιαλατζί που στέλνουν καρδούλες , υποκινούμενοι από τις στημένες ΜΚΟ και τους θεωρητικούς της πλάκας, οι οποίοι δεν έχουν καν μπει στο κόποι να μελετήσουν τι έγραφαν οι μέντορες τους περί μετανάστευσης, οι οποίοι πρέπει να δείχνουν μια εντυπωσιακή έλξη, για οτιδήποτε δεν είναι ελληνικό, να μην αναφέρουν τη λέξη πατριώτης γιατί μυρίζει άσχημα έτσι ώστε αριστερός = ανθέλληνας. Γιατί ο συνδυασμός έλληνας πατριώτης-ανθρωπιστής-μη φασίστας, τσούζει όσο δεν φαντάζεστε.
Με λίγα λόγια το μεταναστευτικό πρέπει να εμφανίζεται σαν ο σάκος του μποξ για τη δεξιά και η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την αριστερά. Είναι απολύτως λογικό μια και ο ψυχρός πόλεμος έχει τελειώσει προ πολλού, η Σοβ.Ενωση δεν υπάρχει, και πρέπει να βρεθεί ένας νέος μπαμπούλας. Το πρόβλημα είναι πως ο πραγματικός μπαμπούλας αυτή τη στιγμή δεν είναι κάποιο κράτος ή κάποια ιδεολογία, είναι απλά η κατάντια των ανθρώπων να μπορούν να σκεφθούν με λογική και να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει. Αυτός είναι ο πραγματικός εφιάλτης, γιατί εκτός από σκλάβοι έχουμε γίνει ανίκανοι να σχηματίσουμε ελεύθερη σκέψη πέρα από τη πλύση εγκεφάλου που γίνεται σε κάθε λεπτό της ημέρας μας. Κι επειδή αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι η πατρίδα μας, γιατί εκτός από τα σαπιοκάραβα με τους αλλοδαπούς, πνιγόμαστε όλοι εμείς μαζί, στο σαπιοκάραβο που την κατάντησαν ας δούμε ένα κι ένα πόσο κάνουν.
Πρώτον πρέπει ο καθένας μας να αποφασίσει αν πιστεύουμε στην αναγκαιότητα ύπαρξης του έθνους μας, στην συνέχιση της ιστορίας μας σαν Ελλάδα, ή αν αυτό μας είναι αδιάφορο και θέλουμε να εστιάσουμε στο ατομικό μας συμφέρον ή σε μια γενικότερη αντίληψη του κόσμου εκείνου που μιλάει για μια ανθρωπότητα χωρίς σύνορα και χωρίς πατρίδες. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε γιατί όπως καταλαβαίνετε είναι δύο κόσμοι σε σύγκρουση η μία από την άλλη αντίληψη. Είναι ένας πόλεμος που έχει κηρυχτεί ανάμεσα μας και που κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε δραματικές εξελίξεις. Με λίγα λόγια εκτός από το ατομικό μας σύμπαν, θέλετε να υπάρχουμε και σαν έλληνες ή είναι αδιάφορο?
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι μια χώρα αποικία ξένων δυνάμεων, με κυβερνήσεις που απλά είναι υπηρέτες αυτών των δυνάμεων και ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΗ. Επίσης για την ιστορία είμαστε εδώ και πολλούς αιώνες ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ και ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΑΝ ΛΑΟΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΕ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΩΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΞΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ . Αυτό επειδή ακούω συνεχώς αυτές τις μέρες τη βλακεία πως ναι οι αποικιοκράτες εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις πατρίδες που σήμερα δυστυχούν και πολύ σωστά τώρα πρέπει να περιθάλψουμε όλους εκείνους που τρέχουν να ξεφύγουν από τους πολέμους, τους εμφυλίους τους και την καταστροφή. Να έχουμε εμείς ενοχές για τους Αγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, Ισπανούς, Γερμανούς , Βέλγους αποικιοκράτες και τις γενοκτονίες που έκαναν για να γεμίσουν τα ταμεία τους με τον πλούτο που κατάκλεψαν από τον πλανήτη? Ελεος τους πρώτους που τσάκισαν ήμασταν εμείς οι έλληνες που θέλησαν διακαώς να μας αφανίσουν από το χάρτη, αλλά ω του θαύματος είμαστε ακόμα εδώ.
Ναι, πρέπει ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΛΑΟΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ. Εμείς είμαστε οι ίδιοι σκλαβωμένοι και κατεστραμένοι από τους ίδους που έχουν καταστρέψει και τους υπόλοιπους. Η μήπως νομίζετε πως μας βλέπουν σαν ισότιμα μέλη της Δυτικής Κοινότητας? Εδώ γελάμε.
Σε ένα κράτος φτωχοποιημένο όπως το δικό μας λοιπόν ένα κι ένα κάνουν δύο. Η εισροή τέτοιας έκτασης αλλοδαπών ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ γιατί το μόνο που αποσκοπεί είναι να πάρει και τα τελευταία αποθέματα οικονομικής δυνατότητας των ιθαγενών για να ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ακριβώς όπως οι απόκληροι, ξεσπιτωμένοι των χωρών που μαστίζονται από τυραννικά καθεστώτα και πολέμους. Είμαστε 10 εκατομμύρια ψυχές σ΄αυτόν εδώ το τόπο που ρημάζει. Στ΄αλήθεια πιστεύετε πως είναι ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟ να ενωθούμε με άλλα 4-5 εκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ? Γιατί ας μου εξηγήσει κάποιος από τους φωστήρες των αλληλέγγυων. Τι έρχεται να κάνει ένας φτωχός, ξεσπιτωμένος, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, στην Ελλάδα του σήμερα, που τα ταμεία ανεργίας έχουν ουρές, τα λουκέτα πρωταγωνιστούν στις επιχειρήσεις, χιλιάδες οικογένεις ζουν με κομμένο ρεύμα, με άδεια ψυγεία, ηλικιωμένοι και ασθενείς πεθαίνουν χωρίς περίθαλψη, χωρίς καμιά φροντίδα, με το οργανωμένο και μη έγκλημα να μαστίζει τις γειτονιές, πορνεία, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο, και το κράτος να είναι απλά οι φύλαρχοι που κάνουν μπίζνες με τους αποικιοκράτες.
Είναι σαν να μου λέτε πως ο έλληνας άνεργος που έχει χάσει κάθε ελπίδα, και θέλει να βρει ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ (για να χρησιμοποιήσω αυτή τη γελοία φράση που ακούω τις τελευταίες μέρες) παίρνει το βαλιτσάκι του και ξεκινάει να βρει τη τύχη του στο Μπαγκλαντές!!! Ενα επί πλέον ιδιαίτερο φαινόμενο που κάπως το ξεχνάμε είναι το είδος των αλλοδαπών που προωθούνται να έρθουν εδώ. Κάποια φίλη μου είπε όλοι αυτοί που δεν θέλουν τους αλλοδαπούς μιλάνε για εκείνους που έχουν μαύρο χρώμα κι όχι για άλλους. Κι εκεί είναι το “κουμπί” όλης της ιστορίας. Η στημένοι από το σύστημα φιλάνθρωποι και οι κανονικοί που είναι γεμάτοι ενοχές και προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείξουν πως δεν είναι ρατσιστές, ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ. Δεν χρησιμοποιούν τη λέξη ισλάμ. Γιατί αυτή τη στιγμή κατατάσσοντας τα κράτη σε φασιστικά και μη, σε απολυταρχικά στυγνά καθεστώτα και μη, σε λαούς που κυριαρχεί μίσος και όνειρα επεκτατισμού εκτός από τους γνωστούς μας καουμπόυδες μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος κίνδυνος που φαίνεται στον ορίζοντα?
Οπως έγραψα ξανά η ηλιθιότητα έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε καλοί άνθρωποι να πιστεύουν πως οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας, οι Αμερικανοί μας προστατεύουν και οι Τούρκοι με όλο το Ισλάμ που βρίσκεται πίσω από τα σχέδια τους ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ. Εμας την Ελλάδα που δεν έχει μείνει κανένα από τα “πολιτισμένα κράτη” και τα “βαρβαρικά” στη διάρκεια αιώνων που να μην την έχει ΒΙΑΣΕΙ. Δηλαδή εμας τώρα μας έχουν φορτώσει μνημόνια που θα τσακίζουν τη ζωή ακόμα και στα τρισέγγονα, έχουν τοποθετήσει κυβερνήτες που ξεπουλάνε ότι βρίσκεται μπροστά τους, είμαστε σε κίνδυνο να αρχίσουμε να χάνουμε και εδάφη, ο λαός στη πλειοψηφία του δυστυχεί, με μια άρχουσα τάξη η οποία τρώει με χρυσά κουτάλια, και ένα εκατόμμυριο να πω, παρατρεχάμενοι, βολεμένοι και παρτάκηδες μασουλάνε ότι έχει απομείνε. Σ΄αυτή την Ελλάδα εντελώς τυχαία οι προαναφερόμενοι κυβερνήτες – φύλαρχοι, έκαναν συμφωνίες και άνοιξαν τα σύνορα για την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών. ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΤΥΧΑΙΑ. Ολα τα παραπάνω ενισχυμένα από μια συνεχή υποβάθμιση του πνευματικού επιπέδου του λαού, μια συνεχή προώθηση ενός μοντέλου ζωής άθλιου, ανώμαλου, αφύσικου, που ισοπεδώνει κάθε παράδοση, κάθε ελληνικότητα, κάθε συναίσθημα ελευθερίας, αξιοπρέπειας, περηφάνειας. Με τον νεοέλληνα να μετατρέπεται σε ένα μεταλλαγμένο πράγμα, που δεν ξέρει ούτε σε τι να πιστέψει, ούτε για ποιο λόγο πρέπει να υπάρχει εκτός από το να προσπαθούν τα παιδιά του να μοιάσουν στα σιχαμένα πρότυπα που γουστάρει η νεά τάξη πραγμάτων.
Οπότε επανέρχομαι στις δύο κατηγορίες για να μπορεί κάποιος άνετα να επιλέξει. Η μία είναι, αγαπώ τη πατρίδα μου, θέλω να υπάρχει, θέλω την Ελλάδα να ζήσει, να αναστηθεί και να πάρει πίσω στα χέρια της τη ελευθερία της, το πλούτο της, να αναβιώσουν τα ιδανικά που θάφτηκαν μέσα στους αιώνες και να ζήσουν τα ελληνόπουλα στο μέλλον σε μια πατρίδα κυρίαρχη και ελεύθερη που θα μπορέσει να παράγει πλούτο, επιστήμη, τέχνες, πολιτισμό αντάξιο της πανάρχαιας ιστορίας της.
Η επιλέγω δεν μου καίγεται καρφί αν αύριο υπάρξει ή δεν υπάρξει Ελλάδα, εγώ να είμαι καλά, να έχω ένα σπίτι, φαί, ένα αυτοκίνητο, τα παιδιά σε κάποιο σχολείο, δεν με νοιάζει αν θα μοιάζω με αμερικάνο, με γιαπωνέζο ή ακόμα και με ξαναμένο μωαμεθανό όπως έλεγε το τραγούδι. Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω θρησκεία, δεν έχω κανένα εθνικό ιδανικό, και ναι, ας γ@μηθούμε όλοι μαζί να φτιάξουμε ένα μόρφωμα της προκοπής.
Ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω από π@παριές του ποιος είναι ρατσιστής και ποιος όχι, παραβλέποντας τη μόνη αλήθεια, πως εμάς τους έλληνες μας βλέπουν με ακραίο ρατσισμό για τους δικούς τους λόγους και η δύση και η ανατολή, κι είμαστε μέσα στη μέση ρημαγμένοι, να υπηρετούμε αυτό που γουστάρουν πιο πολύ από όλα οι βάρβαροι. Τον διχασμό στον οποίον έχει προστεθεί κάτι πιο εφιαλτικό… η ηλιθιότητα.