Δήλωση Νίκου Κουτουμάνου, Υποψήφιου Περιφερειάρχη Πελοποννήσου
Τα λαϊκά στρώματα στην Πελοπόννησο δεν έχουν ανάγκη να τους διοικούν επιχειρηματίες, πετυχημένοι ή αποτυχημένοι, πλούσιοι η πτωχοί!
Ο κ. Τατούλης ζήλεψε τη δόξα του κ. Πτωχού και θέλει η Περιφέρεια να γίνει “πετυχημένος” επιχειρηματίας.
Κάνει “ρελάνς” στον κ. Νίκα, που εξήγγειλε φωτοβολταϊκό 2.000 στρεμμάτων για ρεύμα φθηνό(!) στους ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ και μέσω ενεργειακής κοινότητας και την ανάπτυξη ΑΠΕ τάζει φθηνό ρεύμα σε 13.538 νοικοκυριά, αγροτικές και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις (καλά τους 13.500, τους 38 πως τους υπολόγισε;).
Επίσης εξήγγειλε ο κ. Τατούλης μποναμά 20.000 ευρώ σε κάθε επιχείρηση για “δράσεις εξωστρέφειας”. Περιμένουμε ανάλογες εξαγγελίας από τον πετυχημένο επιχειρηματία κ. Πτωχό.
Ας μας πουν όμως όλοι αυτοί, τις μετοχές της Μυρτιδιώτισας που ψάχνει από το 2011 ο κ. Τατούλης τις βρήκαν; Γιατί το καράβι σίγουρα δεν το βρίσκουν και ας έκανε δρομολόγια στο Βόρειο Αιγαίο.
Γιατί οι εταιρίες «λαϊκής βάσης» που θα ευεργετούσαν τον λαό είναι παλιά και πικραμένη ιστορία. Να θυμίσουμε στους παλαιούς και να μαθαίνουν οι νεότεροι το συγκεκριμένο καράβι αγοράστηκε τη δεκαετία του 1980, από εταιρεία “λαϊκής βάσης” στα πλαίσια του “λαϊκού καπιταλισμού”, με εισφορές της Νομαρχίας και Δήμων της Μεσσηνίας, φορέων (επιμελητήρια, σύλλογοι κλπ) και πολιτικών, για να κάνει το δρομολόγιο Καλαμάτα – Κρήτη. Αφού έκανε το δρομολόγιο περίπου για μια δεκαετία, έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Πάντως δεν βυθίστηκε στο Αιγαίο.
Είναι ξεδιάντροποι και προκαλούν.
Την ώρα που ο λαός βιώνει ενεργειακή φτώχεια και οι επιχειρηματικοί όμιλοι των ΑΠΕ επελαύνουν στους κάμπους και στα βουνά της Πελοποννήσου με την εγκατάσταση τεράστιων αιολικών και φωτοβολταϊκών βιομηχανικών συγκροτημάτων, αυτοί μας λένε ότι όχι μόνο θα συνεχίσουν να στηρίζουν της πολιτικής απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αλλά θα γίνουν και οι ίδιοι πετυχημένοι επιχειρηματίες στον κλάδο, μέσω της ενεργειακής κοινότητας της Περιφέρειας και θα ανταγωνίζονται την Motor Oil, τον Μυτιληναίο, την Volton και τους άλλους καπιταλιστές.
Την ώρα που για τον αυτοαπασχολούμενο, τη μικρή και μεσαία επιχείρηση έχει κλείσει η στρόφιγγα του τραπεζικού δανεισμού ακόμα και για κεφάλαια κίνησης, αυτοί τάζουν 20.000 σε εξαγωγείς για “δράσεις εξωστρέφειας”.
Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, η νεολαία δεν έχουν ανάγκη να τους διοικούν επιχειρηματίες, πετυχημένοι ή αποτυχημένοι – κρυφοί ή φανεροί.
Δεν χρειάζονται ούτε τους ντίλερς επιχειρηματικών συμφερόντων. Έχουν συμφέρον να στηρίζουν τη Λαϊκή Συσπείρωση που με συνέπεια μάχεται για τα λαϊκά συμφέροντα, τους αποκαλύπτει, τους αντιπαλεύει.
