– Παρακολουθούμε όλοι τις τελευταίες μέρες όσα συμβαίνουν με τον κ. Αυγενάκη. Την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του απέναντι σε υπάλληλο του αεροδρομίου, την διαγραφή του από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, τις καταδικαστικές κυβερνητικές δηλώσεις και πάει λέγοντας.
Οποία υποκρισία!
– Λόγω αντικειμένου παρακολουθώ τα πεπραγμένα του κ. Αυγενάκη από τότε που ανέλαβε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.
– Αν ήθελα να συνοψίσω την εικόνα του ως υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων θα έλεγα ότι επρόκειτο για έναν πολιτικό που πολιτεύονταν σχεδόν αποκλειστικά με όρους πελατειακούς και κυρίως για την εκλογική του περιφέρεια, που αρέσκονταν να «πουλάει τσαμπουκά» προς όλες τις κατευθύνσεις με περισσή αλαζονεία, που ‘δεσμευόταν’ αλλά δεν υλοποιούσε, που διοικούσε με ένα κλειστό κύκλο αποκλείοντας το μεγαλύτερο τμήμα της υπόλοιπης πολιτικής ηγεσίας και της διοίκησης του υπουργείου, που εμφανίζονταν πολυδραστήριος και πολυπράγμων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, αμετροεπής και αδιάλλακτος, που απροκάλυπτα επικαλείτο πράγματα που δεν ίσχυαν, που ανακοίνωνε πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις χωρίς καν στοιχειώδη διάλογο.
Συγκεκριμένα:
– Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ’ είναι γνωστοί οι ‘τσαμπουκάδες’ του και οι δηλώσεις του για ριζικές αλλαγές και «άλμα στο μέλλον» στον ΟΠΕΚΕΠΕ που κατέληξαν τελικά στον διορισμό στο ΔΣ του Οργανισμού των πρώην συνεργατών του στο Υφυπουργείο Αθλητισμού, στην τραγωδία των πληρωμών που ταλαιπωρεί ακόμα τον αγροτικό κόσμο και στην επιτήρηση του Οργανισμού από την ΕΕ.
– Είναι γνωστές οι μεγαλοστομίες του για τους ελέγχους και την αντιμετώπιση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών όταν σήμερα και οι πέτρες ξέρουν ότι καμία ουσιαστική παρέμβαση δεν έχει γίνει, όταν το ενδιαφέρον του ήταν να πληρώσει ο ΟΠΕΚΕΠΕ τα 16.000 δεσμευμένα ΑΦΜ παραγωγών τα περισσότερα των οποίων ήταν στην εκλογική του περιφέρεια.
– Είναι γνωστές οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειές του να αποδώσει τις πολιτικές ευθύνες της διαπραγμάτευσης για την ΚΑΠ και την σύνταξη του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου σε άλλες πολιτικές δυνάμεις, όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι η κυβέρνησή του είχε την αποκλειστική ευθύνη και των δύο.
– Είναι γνωστά επίσης, τόσο οι ‘εκβιασμοί’ του στους Θεσσαλούς ψηφοφόρους (όταν συνέδεσε τις αποζημιώσεις και τα ευρύτερα μέτρα στήριξής τους με την επανεκλογή του Κ. Αγοραστού), όσο και η αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και του ιδίου στην αποκατάσταση της κανονικότητας και την έγκαιρη καταβολή των αποζημιώσεων στον αγροτικό πληθυσμό.
– Είναι, τέλος, γνωστή η επικοινωνιακή φούσκα της «αγροτικής του διπλωματίας» και οι ‘διεθνείς του πρωτοβουλίες’ για την αναθεώρηση της ΚΑΠ που διεκδικούσε για τον εαυτό του και που διέρρεε ο ίδιος στα ΜΜΕ της χώρας, όταν ήταν όλη η Επιτροπή, το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και το Ευρωκοινοβούλιο που ασχολούνταν με το θέμα αυτό.
– Με άλλα λόγια, η συμπεριφορά του κ. Αυγενάκη δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήταν γνωστή τόσο στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων όσο και σε όλο τον κόσμο που με τον ένα ή άλλο τρόπο συνδέεται με τον αγροτικό χώρο. Το συμβάν με τον υπάλληλο του αεροδρομίου είναι η κατάληξη μιας αλαζονικής πολιτικής συμπεριφοράς όταν χάνει την εξουσία.
– Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης με καθυστερημένο τρόπο και με περισσή υποκρισία επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την συμπεριφορά του κ. Αυγενάκη.
Αν ρωτούσαν τα στελέχη τους στο υπουργείο και στον αγροτικό κόσμο, αν ‘έψαχναν’ λίγο τις ενέργειες και αποφάσεις του κ. Αυγενάκη, αν διάβαζαν καλύτερα την επιστολή του προέδρου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ και στελέχους τους καθ. Σ. Χαρουτουνιάν, τα πράγματα δεν θα έφταναν ως εδώ.
– Φοβάμαι ότι τα ήξεραν και τα ανέχθηκαν για καιρό, αλλά τον κάλυπταν για πολιτικούς, πελατειακούς λόγους μέχρι που τα πράγματα έφτασαν στο μη περαιτέρω και έτσι για να περιορίσουν την ζημιά αποφάσισαν αφενός την αντικατάστασή του στην κυβέρνηση και αφετέρου την διαγραφή του από την κοινοβουλευτική ομάδα μετά την αποκάλυψη του τελευταίου συμβάντος.
– Τελικά στην περίπτωση του κ. Αυγενάκη ισχύει όχι μόνο το «αρχή άνδρα δείκνυσι» αλλά και το «απώλεια αρχής άνδρα καταδείκνυσι».
