”Όταν η αδικία γίνεται νόμος … τότε η εξέγερση γίνεται καθήκον”
Αφιερωμένο στις νέες γενιές που πληρώνουν τα λάθη ,τα πάθη, τις παραλήψεις και τις ατασθαλίες των κρετίνων της εκάστοτε εξουσίας…
Αυτών με τα θα, τα όταν και τα ίσως… που ξόδεψαν και ξοδεύουν …τον χρόνο, τις ευκαιρίες ,τη ζωή και το μέλλον αυτών που τώρα τα αναζητούν απεγνωσμένα αυτοεξόριστοι (σε άλλες χώρες …μια και η δική τους χώρα επωλήθη σε τιμή ευκαιρίας….
Υ.Γ Την δεκαετία τού 50 εξορίστηκε το εργατικό δυναμικό της χώρας, όπως και
την τελευταία δεκαετία εξορίστηκε το επιστημονικό δυναμικό, εξ αιτίας των αστοχιών των παραλείψεων, της ατολμίας, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος και της έλλειψης οράματος
Τώρα πλέον μετά την γενικευμένη φτωχοποίηση και υπογεννητικότητα της χώρας, όλα βαίνουν καλώς…προς το χειρότερο, το σχέδιο ολοκληρώνεται αργά αλλά σταθερά από ένα πολιτικό προσωπικό κατώτερο των περιστάσεων που εκούσια ή ακούσια καταστρέφει ότι έχει ακόμη απομείνει.
