Ότι πει λοιπόν ο λαός…Δια στόματος του μελλοντικού <<ηγέτη>>, θα καταγραφεί, θα συσκευαστεί και θα… ταχυδρομηθεί στο μέλλον ως ένα σεβαστό τεκμήριο προς ανάλυση και επεξεργασία της λειτουργίας ενός εκ των αρίστων συστημάτων διακυβέρνησης πού αφορά την πολύπαθη Δημοκρατία ,πού πολλοί μεν επικαλούνται αλλά ουδείς εφαρμόζει στην πράξη ,όχι γιατί δεν εφαρμόζεται ,αλλά γιατί η εφαρμογή της θίγει πρωτίστως αυτούς πού την επικαλούνται.
Τουλάχιστον την προ-εκλογική περίοδο , όλα μπορούν να ειπωθούν αφού δεν είναι και υποχρεωτικό να υλοποιηθούν.
Την επομένη ως είθισται , όλα θα <<αποκατασταθούν>> προς το ορθότερον… από εκείνους πού… γνωρίζουν ή από εκείνους πού πραγματικά κυβερνούν ως μαριονέτες άλλων… (βλπ. ιστορικά έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΟΚ, μικρομεσαίοι ραχοκοκαλιές, χρηματιστήρια, δίκες ,μετασχηματισμοί, δομημένα ομόλογα ,κατάργηση ακαταδίωκτου…
δημοψηφίσματα προς εκτόνωση των κατά φαντασίαν κ.λ.π)
Διάγομεν την εποχή των <<μεγάλων αλλαγών>> , όπου το τίποτα έχει αναβαπτιστεί σε ιδεολογία …με προοπτική το κάτι , πού λειτουργεί ως υπόλοιπο φαντασίωσης και εκτόνωσης από δεδομένα άλλων εποχών.
Εποχές των μάγων εξ Ανατολής, των εισαγόμενων τσίρκων (τύπου Μεντράνο) εκ δυσμάς, των εγχώριων διαμεσολαβητών εξωθεσμικών με πτυχία αλλοδαπής, των μεγάλων αδερφών, εξαδέλφων, θείων και συγγενών όπου κατά κύριο λόγο όλοι αυτοί κυβερνώντες ή μη θα καταφέρουν για ακόμη μια φορά να κάνουν τα όχι… ναι….τα θα.. ίσως.. τα μπορεί…όταν και αν…..τα εδώ και τώρα…στο μέλλον και βλέπουμε μετά την ωρίμανση των συνθηκών….
Και στο δια ταύτα….όλα θα βαίνουν καλώς…προς το χειρότερο…
ή όπως θα λέγε και ο σοφός πλην αφελής λαός…<<ο λόγος σου με χόρτασε…και το ψωμί μου φάτο και ξανα-φάτο>>..
Αυτό ακριβώς κάνουν κι αυτοί, πιστοί στις αρχές τους .Υλοποιούν την παροιμία – εντολή …και με άδεια τού άμεσα ενδιαφερομένου… καταστρέφουν ότι έχει απομείνει ζωντανό ικανό να αναγεννήσει την όποια ελπίδα, την όποια πατρίδα, την οποία παρτίδα με τα σημαδεμένα τραπουλόχαρτα της διεθνούς πολιτικής σκηνής που σκίζει τα ιμάτια της για το δίκαιο και την ελευθερία των λαών (τραγική ειρωνεία να ξεχνά πάντα την Κύπρο)…
Αντισταθείτε λοιπόν…γιατί το ακριβώς αντίθετο βλάπτει σοβαρά την υγεία…την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία…το είναι και το δάκρυ μας για την χαμένη άνοιξη της ζωής μας
Υ.Γ1: Υπογράφω πλέον το κείμενο μου, ως ένας πολίτης μιας κατεχόμενης χώρας των αρίστων, των αχρήστων και των γενικώς και επί τα αυτά αορίστων…επί παντός επιστητού…
Ούτως ή άλλως ,η Ελλάς <<κείται μακράν>> από το ενδιαφέρον τών κυβερνώντων …νυν και αεί και εις τούς αιώνας
ΥΓ2: Ακούω πολλές φορές κάποιους να υποστηρίζουν πως οι ιδεολογίες κατέρρευσαν, πως πλέον δεν υπάρχουν ηγέτες .
Οι ιδεολογίες δεν κατέρρευσαν ,τις κατέρρευσαν αυτοί πού τις αντικατέστησαν με δική τους έμπνευση κακή ερμηνεία και μετάφραση (βλπ. παράφραση)για να τις προσαρμόσουν στην μετριότητα και την νεοδομημένη ισχύ τους πού στηρίζεται καθαρά στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Πάνω σ’ αυτό το μοντέλο, δουλεύει χρόνια ένα κατεστημένο (οικονομική ελιτ- νομενκλατούρα) πού ελέγχει τα Μ.Μ.Ε και αποκλείει κάθε τι το υγιές , προβάλλοντας (πλην μεμονωμένων εξαιρέσεων) μονίμως το μέτριο ως αποτέλεσμα μιας θεσμοθετημένης πλέον αναξιοκρατίας άμεσα συνδεδεμένης με την πολιτική και την οικονομία σε επίπεδο εξουσίας. Οτι περισσεύει… εξορίζεται, ή περιθωριοποιείται, ή εξοντώνεται χωρίς να ηρωποιείται (θα ήταν άλλωστε επιβλαβές και επικίνδυνο για την αφύπνιση του κοιμώμενου λαού)
Μας τοποθέτησαν δίπλα στα πόδια μας ένα κουβά με ακαθαρσίες και μας εκπαίδευσαν να κοιτάζουμε μονίμως κάτω, όπως τα άλογα των αγώνων ιππασίας, θεωρώντας το κάτω ως μόνη προοπτική και εξέλιξη τής ζωής μας.
Αντιστροφή λέξεων, αποστροφή θέσεων, αποδοχή αναθέσεων εξ ονόματος, εξ ορισμού και εκ προθέσεως αυτών πού επέβαλλαν την μετριότητα τους ως το μόνο αξιακό σύστημα μιας κατακερματισμένης, φοβικής, χειραγωγημένης, και απομονωμένης(έντεχνα) πίσω από μια οθόνη, κοινωνίας πού αναπαράγει (εν άγνοια της… έχοντας απολέσει την ταξική της συνείδηση )ένα προβληματικό ολιγαρχικό σύστημα όπου ο πολίτης έχει πάψει να υφίσταται μετατρεπόμενος σε έναν…<<ελεύθερο>> (ως προς την επιλογή αναλώσιμων ειδών- βλπ. την ευδαιμονία της κατανάλωσης) και μονοδιάστατο δούλο, πού εκτελεί πιστά και καθ’ υπόδειξη των ανώτερων του, τις οδηγίες χρήσης της αυτοακύρωσής του.
