Βόζεμπεργκ: Καθοδηγούμενη η Καρυστιανού, έχει σκοπιμότητες, καθυστερεί τη δίκη, εκθέτει τη χώρα
Μία άνευ προηγούμενου, άθλια και προσβλητική επίθεση στην Μαρία Καρυστιανού εξαπέλυσε η ευρωβουλευτής της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ, με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από το έγκλημα των Τεμπών και ενώ το κύμα συμπαράστασης και απαίτησης για απονομή δικαιοσύνης έχει φουντώσει, όπως έδειξε η συναυλία στο Καλλιμάρμαρο πρόσφατα.
Αφήνοντας κατά μέρος το προσωπείο της ευγενούς, μειλίχιας και δήθεν προσεκτικής πολιτικού, η κυρία Βόζεμπεργκ «κατάφερε» να φανερώσει όλη την ενόχληση που υπάρχει στο κυβερνών κόμμα για τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων και την απήχηση που έχει αυτός στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στις Βρυξέλλες.
Σε ένα ντροπιαστικό ρεσιτάλ προσβολών για την κυρία Καρυστιανού προσωπικά, αλλά και για όλους τους συγγενείς των θυμάτων, που προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη, η γαλάζια ευρωβουλευτής μετήλθε απίστευτων επιχειρημάτων και εικασιών, καταλογίζοντας ακόμα και… πολιτικά κίνητρα και σκοπιμότητες στους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους.
Οι αδιανόητες και εξωπραγματικές δηλώσεις της κυρίας Βόζεμπεργκ, η οποία φαίνεται να έχει την αγωνία της 4ης Νοεμβρίου, όταν θα εξεταστεί από την επιτροπή Μεταφορών ο Απόστολος Τζιτζικώστας, έγιναν στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και την εκπομπή του Άρη Πορτοσάλτε το πρωί της Τρίτης.
Η κυρία Βόζεμπεργκ εμφανίζεται αρχικά ενοχλημένη που η κυρία Καρυστιανού έχει δηλώσει πως «δεν αναμένει απόδοση δικαιοσύνης αν δεν δικαστεί ο Κώστας Καραμανλής» – λες και δεν δικαιούται μία πολίτης να έχει την δική της προσέγγιση για τας πράγματα.
Αποκάλυψε ότι η ίδια η κυρία Καρυστιανού ζήτησε να την δει σε κάποια από τις επισκέψεις της στις Βρυξέλλες και πράγματι η ευρωβουλευτής την δέχθηκε.
Και ακριβώς σε αυτό το σημείο των δηλώσεών της η κυρία Βόζεμπεργκ ξεπέρασε το πρώτο όριο, προσβάλλοντας ευθέως την κυρία Καρυστιανού, εμφανίζοντάς την ως… «καθοδηγούμενη» πολιτικά!
«Έρχεται στις Βρυξέλλες και προβαίνει σε καταγγελίες καθοδηγούμενη από τον Κώστα Αρβανίτη, διότι αυτή την τακτική ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένα πρόσωπα, και αντιπολιτευτικά έχει εξαγάγει την κριτική με αφορμή το κράτος δικαίου» υποστήριξε ανερυθρίαστα η κυρία Βόζεμπεργκ και συνέχισε απτόητη τον κατήφορό της: «Όταν συνέβη η τραγωδία των Τεμπών, εργαλειοποιήθηκε άμεσα, χρησιμοποιώντας τον πόνο της κυρίας Καρυστιανού.
Δεν θα την κρίνω, της μίλησα με σεβασμό, ήταν ευπρεπέστατη. Της είπα ότι η προσπάθεια που κάνει το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να δυσφημίζεται η χώρα. Μου είπε ότι δεν εμπιστεύεται την ελληνική δικαιοσύνη διότι δεν είναι κατηγορούμενος ο Κώστας Καραμανλής. Της απάντησα ότι δεν είναι δική σας αρμοδιότητα, ούτε δικαίωμά σας να το λέτε διότι κανείς δεν έφερε τον Κώστα Καραμανλή ως κατηγορούμενο για αξιόποινες πράξεις. Ούτε μπορεί μία πολιτική προσωπικότητα που ανέλαβε από την πρώτη στιγμή την πολιτική ευθύνη να ελέγχεται από έναν ιδιώτη»!!!
Δηλαδή και της απέδωσε πολιτική σκοπιμότητα και την είπε περίπου ενεργούμενο του ΣΥΡΙΖΑ και την… μάλωσε επειδή θέλει ως συγγενής ενός παιδιού που χάθηκε στο έγκλημα των Τεμπών να τιμωρηθεί ο αρμόδιος υπουργός. Ουσιαστικά δεν της αναγνώρισε καν το δικαίωμα να μπορεί να… κρίνει την «πολιτική προσωπικότητα» (!!!), που λέγεται… Κώστας Καραμανλής – ο ορισμός της αλαζονείας, της οίησης και του ελιτισμού δηλαδή.
Σε αυτό το σημείο, η κυρία Βόζεμπεργκ δεν κρατήθηκε και έριξε όλο το βάρος, ως «καλή γαλάζια ευρωβουλευτής», για να προστατέψει την κυβέρνηση και να κηρύξει πανηγυρικά εκ των προτέρων την αθώωση κάθε πολιτικού υπεύθυνου:
«Το να λες όμως, όσο πόνο κι αν έχεις για την απώλεια του παιδιού σου, ότι εγώ δεν εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη γιατί ο υπουργός δεν κάθεται στο σκαμνί, λες και υπάρχει υπουργός που μπορεί να έχει δόλο οποιασδήποτε μορφής. Πρέπει να υπάρχει δόλος. Χωρίς δόλο δεν υπάρχει αξιόποινη πράξη.
Δεν μπορεί κανείς να δεχθεί ότι μπορεί να υπάρχει δόλος ή ενδεχόμενος δόλος, να γνώριζε δηλαδή την πιθανότητα ότι έρχεται τραγωδία και το αποδέχθηκε».
Στο ερώτημα ότι μία εβδομάδα πριν την τραγωδία ο κ. Καραμανλής εγγυήθηκε την ασφάλεια των τρένων, η κυρία Βόζεμπεργκ απάντησε, χωρίς να ιδρώσει ή να ντραπεί, ότι «αυτό πίστευε», ενώ για την καθυστέρηση της σύμβασης 717, είπε ότι αυτή ήταν αβελτηρία του κράτους επί χρόνια.
Αλλά η κυρία Βόζεμπεργκ είχε κι άλλο στο ρεσιτάλ του κυνικού ξεσπάσματός της προς τους συγγενείς των θυμάτων.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ τους κατηγόρησε ότι ευθύνονται για την… καθυστέρηση της δίκης! Ουσιαστικά, σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα αντιδικονομικής προσέγγισης, καίτοι η ίδια είναι νομικός, τους επέπληξε γιατί δεν ασκούν τα νόμιμα δικαιώματά τους ως συγγενείς των θυμάτων.
Τι είπε η κυρία Βόζεμπεργκ: «Υποτίθεται ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχασαν τα παιδιά τους και όλοι πονάμε γι’ αυτό, έπρεπε να σπεύδουν και να επιθυμούν την απόδοση ευθυνών γρήγορα. Η ΝΔ έφερε τροπολογία ώστε να ξεκινήσει ένα χρόνο μετά την τραγωδία. Αυτό δεν συμβαίνει διότι οι συγγενείς θέλουν να ανευρίσκουν άλλες αιτίες, λένε ότι τα ευρήματα δεν είναι επαρκή και καθυστερούν με δική τους ευθύνη. Δεν θέλουν να κλείσει ο φάκελος. Αλλά το ποιος θα είναι κατηγορούμενος δεν θα το αποφασίσουν οι ιδιώτες, αλλά οι αρχές». Και επέμεινε με εμμονικό τρόπο στην θεωρία της: «Η δικαιοσύνη είναι έτοιμη να δικάσει, δεν καθυστερεί. Με πρόνοια της κυβέρνησης προχωρούν γρήγορα – επιταχύνθηκε η διαδικασία. Η Πολιτεία θέλει να προχωρήσει η δίκη. Αυτό το εμποδίζουν οι συγγενείς των θυμάτων, που ασκούν το δικαίωμά τους στο ακέραιο και δικαιούνται στο δημόσιο διάλογο να εκφράζουν τις απόψεις τους».
Και το καλύτερο το άφησε για το τέλος, ώστε να μην μείνει καμία αμφιβολία ότι τελεί σε πανικό και συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα, με μοναδικό σκοπό να συγκαλύψει τις κυβερνητικές ευθύνες και να προστατέψει την παράταξή της: «Δεν μπορεί να διασύρεται η δημοκρατία και να εκτίθεται η χώρα στο εξωτερικό. Είπα στην κυρία Καρυστιανού γιατί δεν έθεσε το θέμα με το κράτος δικαίου πριν πέντε χρόνια. Υπάρχει σκοπιμότητα, αλλά εγώ δεν θα κάνω μικροπολιτική».
Και επιδόθηκε σε μαθήματα αντιπολίτευσης και… «δημοκρατικής συμπεριφοράς»:
«Εκθέτουν την Ελλάδα στο εξωτερικό όσοι επικαλούνται έλλειψη εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη και η Δικαιοσύνη είναι πυλώνας τη Δημοκρατίας στα δημοκρατικά κράτη, εκεί συκοφαντεί την χώρα και την εκθέτει. Όσοι εξάγουν αντιπολίτευση συστηματικά, σκόπιμα και συστηματικά.
Δεν τον κάνει καμία άλλη χώρα, κανείς δεν εξάγει την αντιπολίτευση, παρότι έχουν πρόβλημα. Μιλούν για διάφορα αλλά δεν εκθέτουν τη χώρα. Ο ρόλος των ευρωβουλευτών δεν είναι να αναδεικνύουν τα κακώς κείμενα των χωρών τους».
Δηλαδή με μία δήλωση που διεκδικεί βραβείο (εσκεμμένης) άγνοιας και υποκρισίας, η κυρία Βοζεμπεργκ κήρυξε περίπου περιττούς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως είναι οι επιτροπές της ευρωβουλής, ή το ευρωπαϊκό δικαστήριο, στους οποίους έχει δικαίωμα να προσφύγει κάθε Ευρωπαίος πολίτης που δεν δικαιώνεται στη χώρα του, ενώ έθεσε και όρια στην πολιτική συζήτηση στα, εκλεγμένα μάλιστα, ευρωπαϊκά όργανα, απαιτώντας αυτή η συζήτηση να μην είναι… ενοχλητική για τις εθνικές κυβερνήσεις.
