15 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Λόγου…αλλά μόνο στη θεωρία;

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος*

Η Παγκόσμια Ημέρα Λόγου διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 15 Μαρτίου από τη μ.κ.ο. «World Speech Day» (WSD) και απευθύνεται κυρίως στους νέους ανθρώπους, οι οποίοι ενθαρρύνονται μέσω διαφόρων εκδηλώσεων να μοιραστούν τις ιδέες τους και να αναδείξουν τον λόγο (ομιλία) και τη δημιουργία του λόγου. Γιατί σύμφωνα με τους διοργανωτές, ο λόγος μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο.

Ωστόσο, αυτό που επιχειρείται να γίνει στην πραγματικότητα του σήμερα είναι το εντελώς αντίστροφο. Υπάρχει μια τεράστια επιχείρηση φίμωσης του λόγου. Και αυτό γίνεται ακόμα πιο τραγικό, όταν γίνεται προσπάθεια να κατασιγαστεί ο λόγος των νέων, η φωνή και η άποψη τους. Οι νέοι αποτελούν το μέλλον της κάθε κοινωνίας, αφού η παράθεση του έργου και της συμβολής του στον κόσμο είναι σε εξέλιξη.

Έχουν διευρυμένους χρονικούς ορίζοντες για κάθε όνειρο, επιθυμία, στόχο και αλλαγή. Η τεχνολογία έχει καταφέρει σε μεγάλο ποσοστό να ακινητοποιήσει, να μετατρέψει τους νέους από ενεργούς πολίτες σε παθητικούς δέκτες μιας σαθρής κοινωνίας, όπου η κοινωνική αντίδραση σε κακώς κείμενα περιορίζεται μόνο σε μικρές μάζες που είναι ακίνδυνες να αντισταθούν στο σύστημα, στη Νέα Τάξη των πραγμάτων.

Σαφώς, δεν κατηγορείται η τεχνολογία για αυτή την εκτροπή της κοινωνίας. Ίσα ίσα καλώς υπάρχει για να διευκολύνει την καθημερινότητα. Εκείνος που ευθύνεται για αυτή την τερατοποίηση είναι τα ίδια τα άτομα, που «βολεύονται» ακόμα και όταν η ζωντανή τους παρουσία και παρέμβαση είναι απαραίτητη.

Το πλέον ενθαρρυντικό είναι πως τρανταχτές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, όπως το έγκλημα των Τεμπών, έχουν καταφέρει να ξαναφέρουν τους νέους σε πεδία μάχης και διεκδικήσεων, όπως οι πλατείες και οι δημόσιοι χώροι. Έχουν για πρώτη φορά εκφράσει ανοιχτά το αίτημα τους για δικαιοσύνη και αντιμετώπιση των παθογενειών της κοινωνίας.

Δεν διστάζουν να διαδηλώσουν, να συμμετέχουν σε συλλαλητήρια. Όχι πως πριν δεν υπήρχαν κινήματα που ξεσήκωναν τον κόσμο. Απλώς, αυτή τη στιγμή η λαϊκή επιταγή έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις με αφετηρία την σιδηροδρομική τραγωδία πίσω από την οποία κρύβεται ένας οχετός από σκάνδαλα και συγκαλύψεις.

Λαμβάνοντας υπόψιν τη σημερινή κατάσταση, ελπίζουμε πως ο λόγος, η έννοια του λόγου θα ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο για να φέρει στην κοινωνία μας αυτός που έχει ανάγκη, την κάθε είδους αλλαγή!

*Γιώργος Αθανασόπουλος, Τελειόφοιτος Μεταπτυχιακού του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου με Ειδίκευση στην «Ελληνική και Ευρωπαϊκή Κοινωνία»