Χρόνια πολλά μάνα
Μάνα… στους απέραντους δρόμους της σκέψης παραμένεις ένα φως στο βάθος, με μια τεράστια λάμψη που φεύγει πια ασυγκράτητα για να συναντήσει το αιώνιο και το άφθαρτο, ενώ εμείς εδώ αμήχανοι και ανήμποροι απλώνουμε τα χεριά σαν σε δέηση για να σ’ αγγίξουμε και πάλι, για να σταματήσουμε το χρόνο έστω για λίγο μετατρέποντας τα δάκρυα λύπης σε χαρά, για να σε υποδεχτούμε όπως πρώτα όταν γύριζες από ταξίδι, σ’ ένα τραπέζι γιορτινό μαζί με όλα τα πρόσωπα που αγάπησες, μαζί με μια θάλασσα αισθήματα απ τη δίκη μας καρδιά.
Γιατί αυτό μάνα που ελευθερώνει, αυτό που μένει τελικά σε όσους πόνεσαν μεσ’ τη ζωή τους δεν είναι άλλο τίποτα απ’ την ελπίδα και την αγάπη. Την ελπίδα για έναν κόσμο που γεννιέται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και την αγάπη που ξεπροβάλλει καθώς η πομπή των αγγέλων οδηγεί σ’ ένα ταξίδι που άρχισε μαζί σου πριν από χρόνια και που δεν θα τελειώσει ποτέ όσο κρατάει αυτό το άρωμα αγάπης που μας χάρισες ένα απόγευμα παρασκευής, αρχές Ιουλίου λίγο πριν φύγεις σαν το τελευταίο πολύτιμο δώρο….εσύ…το λαμπερό μας αστέρι…ναι εκείνο το μικρο αστεράκι που κάθε Αύγουστο στον έναστρο ουρανό, θα είναι το πιο λαμπερό, το πιο ξεχωριστό απ όλα για να φωτίζει τη καρδιά μας, τη ψυχή μας, τη ζωή μας.
Xρονιά σου πολλά όπου κι αν είσαι…..μάνα…
Τέλης
Αριστοτέλης Γ. Καλλής
Επ. Πρ. Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας
Πτ. Πολιτ. Τμήματος Νομικής Σχολής Αθηνών
