Μιλούσα σήμερα με έναν 17χρονο που θα ψηφίσει Πρώτη Φορά Αριστερά
Μιλούσα σήμερα με έναν 17χρονο, που (περιέργως) είχε πολιτική άποψη (λέμε τώρα), και που περιμένει πως και πως για να ψηφίσει για πρώτη φορά.
Δυστυχώς θα ψηφίσει… Πρώτη Φορά Αριστερά.
Θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί; Για να ζήσει, λέει, αξιοπρεπώς.
Διότι οι «σαμαροβενιζέλοι» (που για μένα ήταν προχθές) είναι για εκείνον αρχαία ιστορία, και το μόνο που ξέρει για την κυβερνητική τους θητεία είναι ότι μας χρεοκόπησαν, μας έδεσαν χεροπόδαρα, μας τύλιξαν με μνημόνια, μας βούτηξαν στην ανεργία, και τελικά μας πούλησαν μπιρ παρά στους τοκογλύφους της Μέρκελ για να απολαμβάνουν αυτοί τα προνόμια της εξουσίας και του πλούτου!
Αυτά άκουσε, αυτά ξέρει, αυτά επαναλαμβάνει…
Όσο για τον Αλέξη, δεν τον πολυενδιαφέρει αν είναι αριστερός, σοσιαλιστής, ημιμαθής, ψεύτης, υποκριτής, κλπ κλπ.
Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ότι τα λέει και τα χώνει ωραία στους παλιούς κλέφτες, και κυρίως του θυμίζει τον εαυτό του, διότι ήταν πρωτοπόρος στις μαθητικές καταλήψεις, ένας ζωνατνός θρύλος για τη μαθητιώσα νεολαία, και ότι του επιτρέπει να ψηφίσει στα 17 του, και άρα συνεχίζει να αγαπάει, να φροντίζει, και να στηρίζει την νεολαία.
Επίσης, όπως ακούει, ο Αλέξης του υπόσχεται εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στα ΑΕΙ και στα ΙΕΚ, σίγουρη εργασία στο δημόσιο, και όπως κυκλοφορεί μεταξύ των συνομηλίκων του, μάλλον θα μειώσει κι άλλο τη στρατιωτική θητεία, αν δεν τη καταργήσει εντελώς.
Τι άλλο να θέλει ένα 17χρονο παιδί, που το μυαλό του είναι στο Fortnite, και το όνειρό του να παίξει σε κανένα ριάλιτι για να γίνει διάσημος και πλούσιος, και να «τον κυνηγάνε τα γκομενάκια»;
Έτσι ακριβώς, όπως τα λέω.
Τώρα, το ποια ήταν η Ζωζώ, η Ραχήλ, ποιος ήταν και τι έκανε ο Μπαρουφάκης, τι μας έλεγε ο Μπαλαούρας, ο Παλαβίτσας, ο Στρατούλης, ο Δραχμαζάνης, ο Κατρούγκαλος… και τα άλλα παιδιά, ούτε τα ξέρει, ούτε τον νοιάζουν, και ούτε θέλει να τα ακούσει.
Χέστηκε, λέει, για την Κουντουρά (ούτε ακουστά δεν την είχε), για τον Χαϊκάλη που ήταν κάποτε, τα παλιά χρόνια(!) υπουργός (ο οποίος όμως βγάζει γέλιο στις διαφημίσεις, λέει), και ποσώς τον ενδιαφέρει η Μποφίλιου (ποια;) ή Αντζι Σαμίου (που την ακούνε οι γέροι), και ο Πάνος Καμένος (εκείνος ο χοντρός)…
Το μόνο που θέλει να ακούει είναι πως θα ζήσει και αυτός το όνειρο που δικαιούται ως νέος, και που του το έγδαραν όλοι εκείνοι οι παλιοί πολιτικάντηδες.
Όσο για την Ευρώπη, στην οποία θα στείλει με την ψήφο του κάποιον συριζαίο υποψήφιο ευρωβουλευτή, δεν γνωρίζει πολλά.
Γνωρίζει όμως ότι η ΕΕ, όπως εξελίχθηκε, τον θέλει σκλάβο, και στην καλύτερη περίπτωση σερβιτόρο για τους πλούσιους Γερμανούς καπιταλιστές με τα πούρα και τις μπύρες, που θέλουν να μας έχουν δούλους αφού.
Κάτι ανάλογο πιστεύει και για το ευρώ, αναπολώντας, λέει, την παλιά καλή δραχμούλα μας, που μας επέτρεπε (του έχουν πει) να είμαστε κύριοι του εαυτού μας, να κάνουμε κουμάντο στην πατρίδα μας, και να μην δίνουμε λογαριασμό στους δανειστές.
Την οποία δραχμούλα βέβαια ούτε καν την πρόλαβε, αλλά έχει ρωτήσει, έχει ψάξει, και έχει μάθει… άλλωστε κορόιδα είναι οι Άγγλοι, που όχι μόνο δεν μπήκαν στο ευρώ, αλλά θέλουν να φύγουν κι από την ΕΕ… όχι σαν κι εμάς, που μια ζωή προσκυνάμε τους ξένους.
Προσπάθησα να του εξηγήσω με λογικά επιχειρήματα τι παίζει, ποιος είναι ο Αλέξης, τι κακό έκανε στη χώρα… αλλά φευ.
Στου κουφού την πόρτα… πάρε την πόρτα και φύγε.
Όχι μόνο δεν ήθελε να με ακούσει, όχι μόνο δεν με πίστευε, αλλά αμέσως αμέσως με κατηγόρησε για ακροδεξιό, για γονατισμένο, και ίσως επικίνδυνο για το μέλλον του.
Κι όταν τον ρώτησα τι θα ψήφιζε αν δεν ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ, μου είπε Χρυσή Αυγή… όταν του θύμισα ότι αυτή είναι η ακροδεξιά… κοιτούσε με προσήλωση το κινητό του…
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ενδιαφέρουσας συζήτησής μας: Τον ρώτησα τι θα κάνει αν μπουκάρουν οι Τούρκοι, όταν ακόμη κι ο ίδιος δεν θέλει να πάει καθόλου φαντάρος.
Τι μου απάντησε; Θα πάρει το αεροπλάνο και θα φύγει για Λονδίνο, όπου έχει έναν φίλο εκεί που σπουδάζει.
-Και πως θα φύγεις με αεροπλάνο για Λονδίνο αν γίνει πόλεμος;
-Εεεεε;
-Και πως θα πας στο Λονδίνο, αν η Βρετανία πάψει να ανήκει στην ΕΕ;
-Εεεε;
Αυτά εν ολίγοις μεταξύ πολλών ζητημάτων που συζήτησα με τον νεαρό αυτό αγανακτισμένο, ο οποίος παρεμπιπτόντως πίστευε πως ο Απόστολος ο Γλέτσος είναι εκείνος που κατέβασε τη σημαία των Ναζί από το Πολυτεχνείο, τον Νοέμβρη του 1973… επί κατοχής!
Μικρό λάθος και ασήμαντο μπροστά στη γενικότερη εικόνα.
Αυτές λοιπόν είναι οι δικές μου προσωπικές δημοσκοπήσεις, στις οποίες δίνω ιδιαίτερη βάση, και γι’ αυτό φοβάμαι όλα όσα έρχονται…
Διότι ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Τα χειρότερα έπονται…
Θα ζήσουμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.
Strange Attractor
