Άρθρο για τον Τουρισμό στην Κορινθία
Γράφει ο Βασίλης Αναστασόπουλος*
Δεδομένου ότι είμαστε μία πλήρως από-βιομηχανοποιημένη χώρα, χάρη στον Ολετήρα Ανδρέα Παπανδρέου και τους συνδικαΛΗΣΤΕΣ του, θα πρέπει να εστιάσουμε σε άλλες πιο επικερδείς βιομηχανίες, οι οποίες δεν χρειάζονται κοστοβόρες επενδύσεις, όπως τα εργοστάσια.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η πρώτη δουλειά της “Σιδηράς Κυρίας” (αφού διέλυσε τα συνδικάτα), ήταν να διευκολύνει την προσέλευση επενδύσεων στη χώρα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες ναυτιλιακές στον κόσμο επιλέγουν το Λονδίνο, για να έχουν γραφεία, προσωπικό και να πληρώνουν φόρους εκεί.
Όμως υπάρχουν άλλες δύο “βαριές” βιομηχανίες οι οποίες συνεισφέρουν τα μέγιστα στο ΑΕΠ της χώρας:
Βιομηχανία Σπουδών & Βιομηχανία Μουσικής.
Έχοντας σπουδάσει 4 χρόνια στην Αγγλία τυγχάνει να γνωρίζω επαρκώς το σύστημα της. Φοιτητές από όλο τον κόσμο γίνονται δεκτοί, φτάνει να πληρούν τα προαπαιτούμενα και να πληρώνουν τα αντίστοιχα δίδακτρα.
Αν οι μαθησιακές γνώσεις τους δεν επαρκούν ή η γνώση της γλώσσας δεν είναι αρκετή για να παρακολουθήσουν μαθήματα, μπορούν να προετοιμαστούν πριν εισέλθουν στα πανεπιστήμια (Foundation year).
Με αυτά τα κεφάλαια, τα ιδρύματα επενδύουν σε έρευνα και ανάπτυξη, υποδομές και φυσικά προσλαμβάνουν διακεκριμένους ακαδημαϊκούς, ώστε να αναβαθμιστούν στη βαθμολογία. Επίσης, εισρέει συνάλλαγμα από όλο τον κόσμο, οπότε ακόμα και αν το εμπορικό ισοζύγιο είναι αρνητικό (εξαγωγές μείον εισαγωγές), τα αποθεματικά είναι μεγάλα. Τα ενοίκια διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο λόγω ζήτησης, οι επιχειρήσεις εστίασης λειτουργούν, τα καταστήματα κάνουν τζίρο κτλ
Όσοι ασχολούνται με τη μουσική, (ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά) γνωρίζουν τη σημασία που έχει μία διάκριση στην Αγγλία. Πόσο εύκολο είναι να βρεις στούντιο να ηχογραφήσεις, ατζέντηδες, μουσικούς και το σημαντικότερο, κόσμο να σε ακούσει, όταν ξεκινάς και είσαι σχετικά άγνωστος.
Δημιουργώντας μουσική σε μία εταιρεία που έχει έδρα τη Γηραιά Αλβιόνα, έχεις πρόσβαση στις 52 χώρες-μέλη της Κοινοπολιτείας, την Ευρώπη και την Αμερική. Αν μπεις στο top10 ή ακόμα και στο top20, η απήχηση θα είναι τεράστια.
Για αυτό και πολλά ελληνικά συγκροτήματα έχουν προσπαθήσει να συνεργαστούν με εταιρείες εκεί, ώστε να διευρύνουν το κοινό τους.
Μπορούμε να εμείς να κάνουμε το ίδιο; Προφανώς και όχι. Μπορούμε όμως να δημιουργήσουμε προστιθεμένη αξία από την δική μας “Βαριά Βιομηχανία”: τον Τουρισμό!
Πόσοι από εμάς γνωρίζουν την Αρχαία Σικυώνα, την σπηλιά του Ερμή, τους Αριστοναύτες; Πόσοι από τους κατοίκους της πρωτεύουσας του Νομού μας γνωρίζουν ότι η Αρχαία Κόρινθος ήταν η τελευταία ελληνική πόλη-κράτος που έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων, μετά από σθεναρή αντίσταση, το 146 π.Χ.; Για αυτό και την κατέστρεψαν ολοσχερώς, βίασαν τις γυναίκες και πούλησαν τα παιδία για σκλάβους στη Μέση Ανατολή. Ποια ή ανάδειξη του Δίολκου
Όταν άλλες χώρες, με πολύ μικρότερης διάρκειας Ιστορία, αναδεικνύουν το παραμικρό, όχι μόνο για να συσφίξουν τις σχέσεις τους σαν Έθνος, αλλά κυρίως για οικονομική εκμετάλλευση, εμείς αγνοούμε ακόμα και τα βασικά.
Αρκετοί θα πουν ότι φταίει το Κράτος και έχουν δίκιο, εν μέρει. Αφού τώρα δεν έχουμε αρκετά κεφάλαια σαν χώρα (το πως χρησιμοποιείται ο πλούτος μας, είναι μία άλλη κουβέντα) θα μπορούσαμε να αναθέσουμε, σε εταιρίες τη λειτουργία και εκμετάλλευση των αρχαιολογικών χώρων με το αντίστοιχο τίμημα φυσικά.
Σε αυτούς που θα αντιταχθούν σε μία τέτοια ιδέα, θα ήθελα να υπενθυμίσω τις εικόνες ντροπής που προσφέρουμε συχνά πυκνά, στους τουρίστες όταν έρχονται από την άλλη άκρη της γης, μέσα στον Καύσωνα, για να δουν τον Παρθενώνα και οι γνωστοί υπάλληλοι των αρχαιολογικών χώρων, κάνουν απεργία ώστε να απαιτήσουν (σαν λύτρα) περαιτέρω αύξηση του ήδη υψηλού μισθού τους!
Πέρα από το προφανές πρακτικό πρόβλημα που δημιουργείται έχουμε και το γνωστό ΚΑΣ ( Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) που συνέχεια μπλοκάρει την οποιαδήποτε προσπάθεια για διαφήμιση και ανάδειξη του χώρου, με το αζημίωτο πάντα.
Το περσινό περιστατικό με τον οίκο Gucci, δεν είναι το μοναδικό, αλλά είναι το πιο τρανταχτό. Θα δεχόμουν την ανησυχία των αρχαιολόγων, αν απαγόρευαν και σε άλλους να χρησιμοποιήσουν το σύμβολο της παγκόσμιας κληρονομιάς (UNESCO), για να προωθήσουν την προπαγάνδα τους. Δυστυχώς όμως, αντιμετωπίζουμε την κλασσική περίπτωση δύο μέτρων και δύο σταθμών.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω, κάθε ένας από εμάς έχει ευθύνη για την εικόνα της χώρας μας και ειδικότερα για την προβολή του τουρισμού. Πρέπει να είμαστε ευγενικοί, να δίνουμε σωστές οδηγίες, να διατηρούμε το δήμο μας καθαρό και να σεβόμαστε τον συνάνθρωπο Έλληνα ή ξένο.
Να γίνουμε πρέσβεις του πολιτισμού μας, ώστε όταν οι επισκέπτες μας επιστρέψουν στη χώρα τους, θα διηγηθούν τις ιστορίες τους για αυτή την ευλογημένη χώρα, που κατοικείται από ζεστούς και χαμογελαστούς ανθρώπους, οι οποίοι έμαθαν να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους και να μεγαλουργούν.
*Ο Βασίλης Αναστασόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής Κορινθίας με τη Δημιουργία Ξανά
