Διαμαρτυρία Τσιομπανίδη για δημοσίευμα των Financial Times που τον φωτογραφίζουν πράκτορα των Ρώσων
Ανοιχτή Επιστολή στην Ένωση Ανταποκριτών και στην Ομοσπονδία ΠΟΕΣΥ
ΠΡΟΣ: (1) Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου
(2) Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Γενικό Συμβούλιο και Διοικητικό Συμβούλιο)
ΘΕΜΑ: Το δημοσίευμα της Kerin Hope των Financial Times για την υποτιθέμενη εμπλοκή της Αλεξανδρούπολης στην υποτιθέμενη «ρωσική ανάμειξη» στα συλλαλητήρια υπέρ της Μακεδονίας μας
Αξιότιμα μέλη του Τύπου,
Θα προτιμούσα να επικοινωνήσω μαζί σας σε καλύτερες συνθήκες και για καλύτερο λόγο, αλλά το άρθρο της Kerin Hope στην εφημερίδα Financial Times με τίτλο «Russia meddles in Greek town to push back the west», (σε συνέχεια των απελάσεων Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα) με υποχρεώνει να διαμαρτυρηθώ έντονα για την απέλαση της δεοντολογίας που χαρακτηρίζει το άρθρο.
Διαμαρτύρομαι τόσο ως κάτοικος του Νομού Έβρου στον οποίο αναφέρεται όσο και ως Πρόεδρος του Αγροτικού και Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ) το οποίο φωτογραφίζει, γνωρίζοντας ότι όσα γράφει είναι όχι μόνο ψευδή αλλά και εν γνώσει της περιέχουν δόλο.
Το άρθρο ανακατεύει αστήρικτες απόψεις, «εκτιμήσεις», «ερμηνείες» και τις παρουσιάζει ως γεγονότα. Χωρίς να μιλήσει με αυτούς εναντίον των οποίων γράφει, προχωρεί σε δολοφονίες χαρακτήρα και δίνει την ευκαιρία σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα να συνεχίσουν την παραβίαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας αναπαράγοντας τα περιεχόμενα του άρθρου.
Στοχοποιεί την Αλεξανδρούπολη δημιουργώντας πολύ αρνητική εικόνα για την πόλη και τους ανθρώπους της. Επιπλέον, επιδεικνύει ρατσιστική αντιμετώπιση των Ελλήνων του Πόντου που ήρθαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση, παρουσιάζοντάς τους ως άβουλα όντα και αποκομμένους από την ελληνική κοινωνία (ως «κάτι άλλο», «διαφορετικό») που ψάχνουν πάτρωνες για να τους κατευθύνουν σαν όχλο και σαν εργαλείο ρωσικής επιρροής.
Η επιλογή της φωτογραφίας με την οποία ανοίγει το άρθρο είναι το πρώτο δείγμα απέλασης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η φωτογραφία ίσως και να μην είναι από συλλαλητήριο και σκόπιμα μπήκε για να παρασύρει τον αναγνώστη ότι ακραίοι μιλιταριστές συμμετέχουν στα συλλαλητήρια. Υπάρχουν πολλές εκατοντάδες άλλες φωτογραφίες ή στιγμιότυπα από τα συλλαλητήρια με ριζικά διαφορετική σύνθεση συμμετεχόντων που θα μπορούσε η εφημερίδα να χρησιμοποιήσει και να είναι αντιπροσωπευτικές. Γιατί διάλεξε ειδικά αυτήν;
Από την πρώτη παράγραφο η συντάκτρια δηλώνει de facto χωρίς καμμία απόδειξη ότι η Αλεξανδρούπολη είναι σημείο εστίασης των ρωσικών προσπαθειών για επιρροή στη ΝΑ Ευρώπη κλπ. Στη δεύτερη παράγραφο συνεχίζει γράφοντας ότι στην πόλη υπάρχει μικρή κοινότητα «Ρώσων πολιτών που έχουν ελληνικούς δεσμούς». Αυτό είναι ψευδές. Αυτοί είναι 7.000-8.000 Έλληνες συμπατριώτες μας από την πρώην Σοβιετική Ένωση που επέστρεψαν στην πατρίδα τους την Ελλάδα. Αυτοί είναι περισσότερο Έλληνες από εκείνους που έχουμε στη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις Μερικές εκατοντάδες από αυτούς έχουν και ρωσική υπηκοότητα. Από την αρχή αποκαλύπτεται ότι η συντάκτρια του άρθρου είτε δεν διασταύρωσε στοιχεία, είτε σκόπιμα κατασκεύασε μία πραγματικότητα «Ρώσων πολιτών που έχουν ελληνικούς δεσμούς», που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Στο τέλος της παραγράφου αρχίζει το σώου των γενικοτήτων ως προς τις πηγές της συντάκτριας των FT. Αναφέρει ως πηγή «δύο ανθρώπους που έχουν γνώση για τις δραστηριότητές τους» σχετικά με τους διπλωμάτες που απελάθηκαν. Αυτό είναι τόσο γενικό και αόριστο που καθίσταται αμφισβητήσιμο αν πραγματικά υπάρχουν αυτοί οι «δύο άνθρωποι» ή αν παρουσίασαν αποδείξεις στην συντάκτρια και αν αυτή διασταύρωσε τα στοιχεία.
Σε μία παράγραφο σχεδόν φωτογραφίζει το ΑΚΚΕΛ όταν η συντάκτρια γράφει ότι «πιστεύεται» οι Ρώσοι διπλωμάτες είχαν κάνει πληρωμές σε ακροδεξιές ομάδες. Έχει μείνει στον προηγούμενο αιώνα επί Ψυχρού Πολέμου και Αριστεράς-Δεξιάς! Μας είχε πεταχτεί αυτή η λάσπη του ακροδεξιού, ακραίου κλπ πέρυσι όταν υποβάλλαμε Αναφορά (0880/2017) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας ώστε η Ρωσία να άρει το εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα της Ε.Ε., μεταξύ άλλων και διότι η δικαιολόγηση των κυρώσεων είναι σε εντελώς απαράδεκτη βάση και ότι οι κυρώσεις αποτελούν στήριξη στο πραξικοπηματικό καθεστώς της Ουκρανίας που έχει ξεκάθαρη ναζιστική ταυτότητα.
Σε όλο το άρθρο κυριαρχεί η αοριστία και γενικότητα για τις πηγές αλλά και η ανυπαρξία αποδείξεων, σε σημείο που η δημοσιογραφική δεοντολογία να έχει εξανεμιστεί. Η συντάκτρια ούτε καν μίλησε με τα άτομα την τιμή και υπόληψη των οποίων «εκτελεί» ώστε να δημοσιευθεί η άποψή τους και να ελεγχθεί η αξιοπιστία της συντάκτριας και των μεθόδων που χρησιμοποίησε.
Δεν τίθεται θέμα να αποκαλύψει τις πηγές της, αλλά αν υπάρχουν πηγές ή αν ψευδή στοιχεία δόθηκαν στη συντάκτρια του άρθρου και αυτή (για λόγους που η ίδια γνωρίζει) συνειδητά καταπάτησε βάναυσα την δημοσιογραφική δεοντολογία και δημοσίευσε ένα άρθρο για δολοφονία χαρακτήρων όσων στοχοποιήθηκαν από αυτό και για να επιφέρει πλήγμα στις ελληνορωσικές σχέσεις. Δεν υπάρχει κάτι στο άρθρο για να μπορέσει κάποιος να ξεκινήσει να ελέγξει αν όσα γράφονται είναι σωστά και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Υπάρχει πλήθος παραδειγμάτων αυθαιρεσίας με τη διατύπωση υποτιθέμενων γεγονότων ως πραγματικότητες τη στιγμή που δεν παρατίθεται ούτε ίχνος απόδειξης για το αν αυτά τα γεγονότα είναι όντως πραγματικά και αν οι πηγές τις οποίες γενικά και αόριστα αναφέρει η συντάκτρια είναι αξιόπιστες ή έστω αν υπάρχουν.
Δεν θα αναφερθώ αναλυτικότερα διότι θέλω να αναδείξω ένα ξεκάθαρο ψέμα, το οποίο η συντάκτρια δημοσίευσε είτε με δόλο είτε λόγω περιορισμένης ικανότητας να διερευνήσει το συγκεκριμένο θέμα. Γράφει για “Ένα Ρώσικο Σπίτι” στην Αλεξανδρούπολη το οποίο λέει ότι χρηματοδοτείται από τη Μόσχα. Πρώτα απ’ όλα, ο τρόπος που αναφέρεται είναι υποτιμητικός και σαφώς παίρνει θέση επικριτική κατά του πολιτιστικού κέντρου δείχνοντας μεροληψία. Όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω από τη συνεργασία μου με το πολιτιστικό κέντρο “Ρώσικο Σπίτι” και τον σύμβουλο του κυβερνήτη της Αγίας Πετρούπολης κ. Κωνσταντίνο Γκαμπαερίδη, το πολιτιστικό κέντρο δεν έχει την παραμικρή χρηματοδότηση από οποιονδήποτε χώρα του εξωτερικού και φυσικά σε καμία περίπτωση από τη Μόσχα και μάλιστα αρκετές φορές αντιμετώπισε οικονομική πρόκληση για τη χρηματοδότηση εκδηλώσεων και άλλων δράσεων λόγω και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα. Αν το χρηματοδοτούσε η Μόσχα δεν θα αντιμετώπιζε τέτοια προβλήματα. Η βασική χρηματοδότηση του είναι από επιχορηγήσεις του δήμου όπως γίνεται για όλα σχεδόν τα σωματεία της περιοχής (και σε άλλους δήμους) από εισφορές μελών και από δωρεές. Είναι όπως με τα άλλα σωματεία.
Από τότε που έγιναν οι μαζικές απελάσεις Ρώσων διπλωματών σε πολλές δυτικές χώρες με δικαιολογία την υπόθεση Σκριπάλ, η μη απέλαση Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα ήταν γνωστό ότι δεν αποτελούσε σε καμία περίπτωση αντίσταση της κυβέρνησης Τσίπρα και Καμμένου στις αμερικανικές πιέσεις. Ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση στην Ελλάδα απλώς πήρε παράταση για να συμμορφωθεί αργότερα. Αρχικά νομίζαμε ότι η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών και η παράδοση της Μακεδονίας στους σκοπιανούς συνεργάτες των Ναζί του Χίτλερ και των Φασιστών του Μουσολίνι ήταν σε κάποιο βαθμό το αντίτιμο της εξυπηρέτησης των Αμερικανών για την ανοχή τους να δείξει “μαχητικότητα” η κυβέρνηση στην Ελλάδα. Τελικά η κοροϊδία δεν κράτησε πολύ και οι απελάσεις που δεν έκανε η κυβέρνηση των Τσίπρα-Καμμένου τότε μαζί με τις άλλες δυτικές χώρες, έγιναν τώρα καθυστερημένα και όλο αυτό το σκηνικό που στήθηκε ήταν σε μεγάλο βαθμό και για να δικαιολογήσει το «δεύτερο ημίχρονο Σκριπάλ». Ήταν η συνέχεια των απελάσεων για την υπόθεση Σκριπάλ, απλώς δικαιολογήθηκαν με τον ανόητο τρόπο δήθεν ως ρωσική συνομωσία για να κινητοποιήσουν τους Έλληνες σε συλλαλητήρια κατά της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών. Λες και χρειάζονται εξωτερική κινητοποίηση οι Έλληνες για να προστατεύσουν την Μακεδονία μας.
Ήταν πραγματικά απογοητευτική εμπειρία να διαβάζω το άρθρο της εν λόγω αγγλικής εφημερίδας, στο οποίο η συντάκτρια απέλασε την αλήθεια και την δεοντολογία. Αρκετά ελληνικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα παρασύρθηκαν ή βρήκαν καλή δικαιολογία για να αναπαράγουν τη μαύρη προπαγάνδα που διοχέτευσε το άρθρο. Οι Ενώσεις Συντακτών δεν έχουν δικαίωμα να μείνουν αμέτοχες σε αυτό το φαινόμενο της απέλασης της αλήθειας και της δεοντολογίας από τα δημοσιεύματα ή τις μεταδώσεις. Οφείλουν να λάβουν θέση και να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο (και με τη δική μας συνεργασία) για να αξιολογήσουν κατά πόσο εφαρμόστηκαν οι αρχές της δημοσιογραφίας και τηρήθηκε η δεοντολογία στα δημοσιεύματα σχετικά με το θέμα της απέλασης των Ρώσων διπλωματών και όλα τα υπόλοιπα θέματα που συνδέθηκαν με αυτό.
Με τιμή,
Ευάγγελος Τσιομπανίδης,
Πρόεδρος του
Αγροτικού και Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδας