«Αλήθειες»,  έχουν αξία ή η κοινωνία μας πλέον δεν τις αντέχει;

του Δημήτρη Ραψωματιώτη

• Όταν σου βάζουν φωτιά στην περιουσία σου γιατί δεν υπέκυψες και κάποιοι ως έτοιμοι και προετοιμασμένοι!!!!αρχίζουν τα πανηγύρια, “θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει” λένε κάποιοι.

• Όταν τη στιγμή που είσαι μέσα στις φλόγες και στις λάσπες να προλάβεις να σώσεις ότι μπορέσεις, έρχονται και σε φωνάζουν να τους συναντήσεις λίγο πιο πάνω για να σου πουν για τα δικά τους οικονομικά προβλήματα……, να σου πουν για κάποιους άλλους που ίσως υπάρχει ο τρόπος να τους αποτρέψουμε……. και να μην πουν ότι φταις κι’ όλας για την καταστροφή των εγκαταστάσεων σου!!!!
• Όταν κάποιοι,  εκεί στο Μπολάτι βρίσκουν την ευκαιρία να δείξουν την αχαριστία τους, παρ’όλο που τους έχεις προσφέρει τόσα πολλά.
• Όταν κάποιοι έρχονται να βγουν στις φωτογραφίες και μετά εξαφανίζονται.
• Όταν διαβάζεις Δελτία Τύπου για Δήμους που πρόσφεραν βοήθεια, αλλά εσύ δεν τους έχεις δει.
• Όταν τα μηχανήματα παρά τις δηλώσεις και τα Δελτία Τύπου δεν έφτασαν ποτέ.
• Όταν για το χώμα που χρειαζόταν για την κατάσβεση της φωτιάς, σε στέλνουν να καθαρίζεις τους δρόμους και να φορτώσεις, αυτά που είχαν καθαρίσει τα αυλάκια, σκόρπια σε διάφορα σημεία.
• Όταν αναγκάζεσαι να πας μόνος σου στην Εισαγγελέα να σου δώσει εισαγγελική εντολή  να πάρεις χώμα και ενώ είχαν ήδη χαθεί  2 μέρες για την κατάσβεση και μόνο έτσι η κατάσβεση έγινε πολύ γρήγορα και μόνο από τον δικό σου εξοπλισμό και εργαζόμενους, τους οποίους και ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
• Όταν το νερό του πυροσβεστικού κρουνού του Δήμου σταμάτησε να έχει νερό γιατί κάποιος το έκλεισε.
• Όταν ο Διοικητής της πυροσβεστικής, ψύχραιμος και έμπειρος, βρισκόταν εκεί συνέχεια κατευθύνοντας την κατάσβεση και όταν τηλεφωνούσε για υποστήριξη και δεν έβρισκε ανταπόκριση.
•  Όταν κάποιοι για να καλύψουν τα λάθη και τις παραλήψεις τους τρέχουν να προλάβουν να ενημερώσουν ψευδώς, και με σύγχυση για να περάσει η εικόνα της απόλυτης παραβατικότητας, άραγε γιατί;;;
• Όταν διάφοροι «ευαίσθητοι», γράφουν και αναπαράγουν την αρνητική εικόνα και χωρίς αιδώ, ντροπή ηθική και κοινωνική, τολμούν και να σε κοιτούν και στα μάτια.
• Όταν εμφανίζονται «ειδήμονες», ακόμα και  από τη Βόρεια Ελλάδα που δηλώνουν για την καταστροφή στην Κορινθία, και όλος τυχαίος γίνεται viral από τα τοπικά μέσα και τους «ευαίσθητους» επιλεκτικά της περιοχής μας.
• Όταν η διασπορά του φόβου έχει γίνει επάγγελμα, για ίδιο όφελος.
• Όταν κάποιοι κάνουν κατ’ επάγγελμα και για να σε εκβιάσουν καταγγελίες και οι υπεύθυνοι για τον έλεγχο δέχονται να τους καθοδηγούν οι εκβιαστές.
• Όταν τους έχεις στείλει έγγραφο για τις ευθύνες τους και δεν σε έχουν πάρει καν τηλέφωνο ή και κάποιοι έχουν εξαφανίσει το έγγραφο χωρίς να το στείλουν στους αποδέκτες του.
• Όταν κάποιοι αποτυχημένοι επιχειρηματίες και νεοφώτιστοι πολιτικοί, που δεν ξέρουν να μιλήσουν καν, κάνουν δηλώσεις σε επιτροπές, λέγοντας ψέματα και αναπαράγουν «καταδικαστικές αποφάσεις» που έχουν βγει και αναπαραχθεί κατ’ επανάληψη από συγκεκριμένες τηλεοράσεις, και όχι από επίσημους φορείς και υπηρεσίες.
• Όταν κάποιοι σε αναγκάζουν με την υπογραφή τους να τους εξυπηρετήσεις αλλά μετά σε ξεχνάνε ή αδιαφορούν.
• Όταν η διπλοπροσωπία για κάποιους θεωρείται προτέρημα και ο μόνος τρόπος επιβίωσης τους.
• Και όταν τελικά η ζημιά σου είναι σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και όταν η πυροσβεστική γράφει στο βιβλίο συμβάντων της, «Εμπρησμός από πρόθεση με χρήση εύφλεκτου υγρού και καταστροφή εκτός από απορρίμματα και μηχανημάτων ιδιαίτερης μεγάλης αξίας, ανασφάλιστα»
• Ακόμα και όταν ο Δημόκριτος και άλλα τοπικά εργαστήρια που έκαναν τους ελέγχους και τις μετρήσεις κατ’ εντολή της Περιφέρειας μετά από πολλές μέρες απαντούν ότι, δεν υπήρχε μόλυνση του περιβάλλοντος,

                                                             τι θα πρέπει να κάνεις;

• Λες να υπάρξουν κάποιοι που θα δηλώσουν δημόσια συγγνώμη;
• Λες να επαναλάβουν όσες φορές, με τον ίδιο τρόπο, χρόνο και ένταση, τα πραγματικά γεγονότα για την αποκατάσταση της αλήθειας;
• Λες να αναγκαστούμε να τους το επιβάλλουμε με νομικά μέτρα;
• Λες να αξίζει τον κόπο;
• Λες να υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να ακούσουν αλήθειες και να βγουν μπροστά να τις πουν ή εύκολα δεχόμαστε τον φόβο και τον πανικό και για την αλήθεια αδιαφορούμε;
• Αξίζει;
• πόσοι θα το δημοσιεύσουν;
• πόσοι θα το κοινοποιήσουν;
• πόσοι θα αντιδράσουν;