Α. Γ. Καλλής: «Οι κατά φαντασίαν γιατροί» ή Οι «εμένα ν’ ακούς»
«Οι κατά φαντασίαν γιατροί» ή…. Οι «εμένα ν’ ακούς»….
Και ξαφνικά εκεί που είχαμε έλλειψη γιατρών γέμισε ο κόσμος γιατρούς …οι γιατροί των καφενείων… οι γιατροί των συνεργείων …οι «κατά φαντασίαν γιατροί» όπως θα έγραφε κι ο Μολιέρος …ή… οι «γιατροί της πιάτσας» όπως θα ’γραφε και ο δικός μας ο Τσιφόρος …ναι ξέρετε … αυτοί προ κορονοϊού που έλεγες πονάει το κεφάλι μου και σου κάνανε διάγνωση επιτόπου… «θα σου πω εγώ ρε τι να κάνεις» …ξεκινούσαν πάντα με τη σιγουριά ενός καθηγητή πανεπιστήμιου… «πριν ακριβώς ένα μηνά είχε τα ίδια συμπτώματα η πεθερά μου …και ξέρεις πώς της πέρασε??
γράψε να πας αύριο στο φαρμακείο και να του πεις να σου δώσει αυτό στο πράσινο κουτί… κοίτα μη σου δώσει τίποτ’ άλλο… αυτό που σου λέω εγώ… μην ακούς ρε γιατρούς …φαρμακοποιούς και σούπα μούπες, αυτοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται … εμένα ν’ ακούς» …Αυτοί λοιπόν οι «εμένα ν’ ακούς», με ιατρικό απωθημένο από την παιδική τους ηλικία [ναι αυτοί που έπαιζαν παιδιά με πλαστικά ακουστικά και οι συγγενείς κρυφά ονειρευόντουσαν μήπως και γίνει το παιδί γιατρός… που τέτοια τύχη] έκαναν την εμφάνιση τους «ισχυρά», «επιδέξια» και «ανατρεπτικά»… άκουσαν το… ζητούνται γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό …και μέσα τους ξύπνησε το παιδικό [??] απωθημένο… [βλέπεις αυτές οι σχολές ήθελαν και βαθμούς… γνώσεις … λεπτομέρειες θα μου πεις τώρα … άμα το ’χεις τι να τα κάνεις τα πτυχία]… ήρθε η ώρα λοιπόν … ήρθε η ώρα …να αποδειχθεί η αξία τους… το κρυφό «ιατρικό» ταλέντο τους… ξαναφόρεσαν τα πλαστικά ακουστικά …το βαρύγδουπο ύφος [αυτό το είχαν από παλιά] …και ξεχύθηκαν …στου διαδικτύου τα πελάγη …ναι εκεί όπου όλοι είναι όλα… και γιατροί και δικηγόροι και πυρηνικοί επιστήμονες… εκεί που κατεβάζεις κάτω πρωθυπουργούς… πλανητάρχες… αρχηγούς κρατών …Και ξεκίνησαν όπως ήξεραν πάντα… «τι να μας πείτε ρε εσείς?? λοιμωξιολογοι …λιμοκοντόροι … έμμισθα ανθρωπάκια …όλα είναι ένα ψέμα …όλα είναι μια συνομωσία …κομπάρσοι που προσποιούνται άρρωστους …νεκροθάφτες που κάνουν πως σκάβουν …πειράματα αδερφέ …άκου που σου λέω …εμένα μου το ’πε άνθρωπος από μέσα …που του τόπε ξάδερφος του μπατζανάκη του αδερφού της γυναίκας του που είναι δίπλα στον διευθυντή της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας …ένα πράγμα μου ’πε… κράτα το καλά αδερφέ αυτό που σου λέω… όλα είναι μούφα μου λέει… καταλαβαίνεις ? μούφα …γι’ αυτό μην κάνεις τίποτα …ούτε μάσκες …ούτε φάρμακα …ούτε τίποτα… άκου που σου λέω …
Αυτοί λοιπόν… οι «εμένα ν’ ακούς», οι γραφικοί ως ένα σημείο… επικίνδυνοι και επιζήμιοι από ένα άλλο σημείο και μετά, δεν θα αρνηθούν αν και όταν [μακάρι ποτέ] νοσήσουν να ζητήσουν τη βοήθεια των «συστημικών γιατρών» αυτών που τώρα κατηγορούν… των κρατικών νοσοκομείων που τώρα απαξιώνουν επιδεικτικά …και όλων αυτών που τώρα δεν θέλουν να ξέρουν… αυτών που δίνουν τον αγώνα τους με πενιχρούς μισθούς κάτω από την σκιά του Ιπποκρατικού όρκου που δεν διακρίνει γνωστικούς, κρετίνους, γραφικούς, δημοκράτες, σοσιαλιστές, φασίστες και κομμουνιστές, πλουσίους και φτωχούς, χριστιανούς και μουσουλμάνους… πάρα μονάχα ασθενούντες και μη… ασθενούντες στο σώμα και στην ψυχή … αυτών των ΗΡΩΩΝ της αληθινής μάχης κι όχι του διαδικτύου και της ανέξοδης παρόλας …αυτών των ΗΡΩΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ που δέθηκαν με τον όρκο τους για μια ζωή με αρχές και αξίες πρωτόγνωρες για τον πολιτισμό του αιώνα μας…
Υ.Γ.: Έγραψα αυτό το κείμενο ως απάντηση στον κάθε κρετίνο που γράφει η λέει τις ανακρίβειές του ως κάτι δεδομένο, γιατί συμβαίνει στην οικογένειά μας να έχουμε έναν γιατρό, τον αγαπημένο μου ξάδερφο Α.Δ Καλλή [δείγμα Ιπποκρατικού Γιατρού], που παρ’ ότι πέρασε μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία του, παραμένει
στην πρώτη γραμμή δίνοντας μάχη όπως όλοι οι αντίστοιχου ήθους Γιατροί, για να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην ζωή όλων μας… ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ, επειδή βλέπω την αγωνία και τον αγώνα του, όπως και την αγωνία και τον αγώνα όλης της επιστημονικής κοινότητας, τον κάθε ανεγκέφαλο που υποστηρίζει ανακρίβειες χωρίς τελικά να έχει σκεφτεί το πιο απλό απ’ όλα, αυτό δηλαδή που ρώτησε κάποιος κάποιον κάποτε …ΓΝΩΜΗ ΕΧΕΙΣ… ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΜΗ ΕΧΕΙΣ;;;;;