Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, 2024
ΑΓΡΟΤΙΚΑΑΡΘΡΑΚΟΙΝΩΝΙΑ

Νέο αναβαθμισμένο σχολείο ή απλά υπαρκτό …

«Το αντικείμενο της σημερινής μας συζήτησης είναι πώς θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το σχολείο του μέλλοντος. Ένα σχολείο το οποίο θα έχει ως κεντρικό σκοπό να προσφέρει γνώση, αλλά και δεξιότητες στους μαθητές από αφοσιωμένους δασκάλους και καθηγητές, έτσι ώστε να σας προετοιμάσουμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για ό,τι επιλέξετε να κάνετε, τελικά, στη ζωή σας όταν ολοκληρωθεί το σχολείο. Κι εμείς είμαστε εδώ για να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο. Ναι, είμαστε εδώ για να σπάσουμε στεγανά και αντιλήψεις που νομίζω ότι ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν την εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια», Κυριάκος Μητσοτάκης, Πρωθυπουργός, «Κάνουμε Πράξη το Όνειρο για το νέο αναβαθμισμένο σχολείο». ΑΠΕ-ΜΠΕ. Α. Βλάχος, atlantea.news, 28/6/2021.




 

Προφανώς η συζήτηση του κ Πρωθυπουργού στις 28/6/2021, αφορούσε τα αστικά σχολεία, της πενθήμερης λειτουργίας, για έξη ή παραπάνω ώρες ημερησίως, με διαλλείματα ανά 45’, επί περίπου ΜΟΝΟ 33 εβδομάδες ετησίως (όταν δεν έχουν κατάληψη!).

Πράγματι αυτά τα γνωστά αστικά σχολεία είναι σχεδόν ίδια σε όλη την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, συνεχώς επί 200 χρόνια. ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΑΓΕΣ, με φρουρούς αυτών των σχολείων τους λεγόμενους εκπαιδευτικούς της ΟΛΜΕ. Αυτά τα αστικά σχολεία διαμορφώθηκαν έτσι για να εκπαιδεύουν καλούς στρατιώτες για τους πολέμους, να εκπαιδεύουν καλούς εργάτες για την βιομηχανία και καλούς υπαλλήλους για τις υπηρεσίες.

Αυτά τα αστικά σχολεία έχουν επικεντρωθεί στην προσπάθεια μεταφοράς γνώσεων και μερικών ικανοτήτων. Αλλά σήμερα με την ποσότητα της πανανθρώπινης γνώσης να διπλασιάζεται κάθε πέντε χρόνια, η επικέντρωση στην σημερινή γνώση, μας καθιστά καθυστερημένους σε 10 χρόνια, όταν οι σημερινές γνώσεις θα είναι μόνο το 25% της τότε κυριαρχούσης και υπαρκτής γνώσης. Δυστυχώς κατά γενική ομολογία τα σημερινά σχολεία, που πήγαν τα παιδιά μας, ασχολούνται με τις σημερινές γνώσεις και ΟΧΙ με τον τρόπο και μεθοδολογία αξιοποίησης της γνώσης.

Για επιχειρηματίες, για δημιουργικούς ανθρώπους, για παραγωγούς πραγματικού πλούτου μόνον προβληματισμοί και μερικά ειδικά σχολεία υπήρχαν, από φωτισμένους παιδαγωγούς.

Χρειαζόμαστε σχολεία που να καθιστούν τους μαθητές ικανούς να σκέπτονται, ικανούς να αποφασίζουν, ικανούς να δημιουργούν, ικανούς να διοικήσουν, ικανούς να επιχειρήσουν. Χρειαζόμαστε σχολεία για αυτοαπασχολούμενους. Χρειαζόμαστε σχολεία που να αναπτύσσουν ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ (αυτά που λένε soft skills), και μάλιστα κοινωνικές δεξιότητες, ειδικότερα αν πρέπει να επιτύχουν καλά αποτελέσματα με συνεργασίες και συνεργατισμούς.

Τώρα αν προσθέσεις ότι υπάρχουν και επαγγέλματα που δεν έχουν σαφή διαχωρισμό επαγγελματικού χώρου και οικογενειακού χώρου (όπως τώρα τείνει να συμβεί με τους ψηφιακά εργαζόμενους από τον χώρο κατοικίας) τότε σίγουρα χρειαζόμαστε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε τα σχολεία του μέλλοντος.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι επί 200 χρόνια το μοντέλο της μαζικότητας ισοπέδωνε όλους τους μελλοντικούς πολίτες. Τους ιδιαίτερα έξυπνους τους απέβαλλε ως περίεργους-απροσάρμοστους και τους ιδιαίτερα δυσκολευόμενους τους απέβαλλε από το σχολικό σύστημα ως ανίκανους.

Το αστικό σχολείο ταυτόχρονα περνούσε συγκεκριμένο μοντέλο «προσαρμοσμένου πολίτη», και αυτό ήταν το μοντέλο του αστού πολίτη, του 8ώρου, του 5ημέρου, του 11μηνου κατοίκου τσιμεντένιων «κουτιών» ….

Το αστικό σχολείο απομάκρυνε συνειδητά τα αγροτόπαιδα από την αγροτική κοινωνία, επιβάλλοντας (βίαια μερικές φορές ή αποβάλλοντας) τον αστικό τρόπο ζωής και τα αστικά πρότυπα. Εστιάζοντας το σχολείο στην εκπαίδευση στρατιωτών, εργατών & υπαλλήλων, αφαιρώντας τις κοινωνικές δεξιότητες (και επομένως καταστρέφοντας την αγροτική κοινωνία), και αφαιρώντας τις επιχειρηματικές δεξιότητες, που είναι απαραίτητες για τον αγρότη.

Ο αγρότης είναι πολυεργαλείο, ο αγρότης είναι επιχειρηματίας, ο αγρότης είναι ο ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος, ο αγρότης είναι ο τεχνολόγος της διαχείρισης της ροής της ενέργειας. Ο αγρότης παίρνει αποφάσεις με περιορισμένους πόρους, αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τους διαθέσιμους πόρους. Ο αγρότης επενδύει συνεχώς για να έχει αποτελέσματα. Η μέση ελληνική σημερινή αγροτική εκμετάλλευση έχει επενδύσεις τουλάχιστον 150.000€! …

Τα πρότυπα που προβάλει το σύστημα του σημερινού αστικού σχολείου (5ήμερο, 6ωρο) κάνει τα παιδιά μας να μην θέλουν τα αγροτικά επαγγέλματα, να μην υπολήπτονται την αγροτική ζωή, που είναι 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο, με μοναξιά και υπευθυνότητα.

Τα κριτήρια που βάζει το σύστημα του σημερινού αστικού σχολείου οδηγούν τα παιδιά από αγροτικές οικογένειες ή από αγροτικές περιοχές να απεχθάνονται τα αγροτικά επαγγέλματα και να αισθάνονται ανίκανα. Αποδίδεται στον Albert Einstaein ότι για το εκπαιδευτικό μας σύστημα είπε: «Όλοι είναι διάνοιες. Αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σε ένα δένδρο, στις σχολικές εξετάσεις, θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του πιστεύοντας ότι είναι ηλίθιο».

Μάλιστα ο γνωστός Bertrand Russell, λέγεται ότι είπε: «Οι άνθρωποι γεννιούνται χωρίς γνώσεις, δεν γεννιούνται ηλίθιοι. Ηλίθιοι γίνονται μετά, κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης».

Αν τώρα συνδυάσεις τα παραπάνω, με την έλλειψη αξιολόγησης από τον χρήστη των υπηρεσιών, καταλήγουμε σε ένα εργαλείο που λίγο απέχει από τις διαδικασίες εκπαίδευσης γενιτσάρων της οθωμανικής εποχής.

Τα παιδιά, οι μαθητές, είναι τα παιδιά μας, και επιθυμούμε, εμείς οι πολίτες, να έχουμε άποψη για το τί θα μαθαίνουν και το πώς θα εκπαιδεύονται, για να συνεχίσει να υπάρχει η δικιά μας κοινωνία.

«Η πολιτική του ΥΠΑΑΤ στον τομέα της αγροτικής εκπαίδευσης σε συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές πολιτικές που αναπτύσσει προσφέρουν νέες, σημαντικές δυνατότητες για ένταξη νέων παιδιών στον πρωτογενή τομέα». Σ. Λιβανός, Υπουργός ΑΑ&Τ, Ιωάννινα, 18/6/2021.

Με 6-7 αγροτικά σχολεία και κάποια 150ωρα διδασκαλίας σε αίθουσες, κυριολεκτικά δεν μιλάμε για αγροτική εκπαίδευση, αλλά για ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ αγροτική εκπαίδευση, για τους 650.000 περίπου δηλώνοντες και εισπράττοντες αγροτικές επιδοτήσεις. Εμμέσως καταδικάζεται όλος ο παραγωγικός αγροτικός τομέας σε καταστροφή, με υπονόμευση της τροφοδότησης της αγροτικής κοινωνίας με πραγματικούς νέους αγρότες. ΟΧΙ με απλά επιδοτούμενους από το ΠΑΑ περιστασιακά. Άλλωστε τα αγροτικά επαγγέλματα δεν είναι απλά επαγγέλματα, αλλά τρόπος ζωής.

Για την καταγραφή, Δημήτριος Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα, 6998282382