Μιχάλης Μιχαήλ: Με κυβερνητική εντολή η επίθεση στους πυροσβέστες
H άγρια καταστολή σε βάρος πυροσβεστών, «απαραίτητη» προϋπόθεση για την απρόσκοπτη συνέχιση της εγκληματικής πολιτικής στην πολιτική προστασία της χώρας.
Οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί –πειραματισμοί της κυβέρνησης που είναι σε εξέλιξη στην Πολιτική Προστασία της χώρας μετά την ψήφιση του Νόμου 4662/2020 και που τις συνέπειες τους τις βιώνει στο πετσί του ο λαός, το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές, το φθινόπωρο με τις πλημμύρες, τον χειμώνα με τις χιονοπτώσεις και ολοχρονίς με τον τρόπο αντιμετώπισης των συνεπειών από τους σεισμούς και την πανδημία, επιβάλουν σιγή νεκροταφείου από τους πυροσβέστες που όχι μόνο καλούνται να σηκώσουν το βάρος της υλοποίησης τους αλλά να υποστούν και οι ίδιοι τις δραματικές συνέπειες τους στα εργασιακά τους δικαιώματα!
Άλλωστε μία πρόγευση πήραν κατά την διάρκεια των μεγάλων πυρκαγιών, όταν κάποιοι από αυτούς κάπου εκεί στην Βόρεια Εύβοια, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απειλή της Ε.Δ.Ε γιατί έβγαλαν κραυγή αγωνίας για τις απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες που βίωναν προσπαθώντας να προσφέρουν υπηρεσίες στους πυρόπληκτους κατοίκους με τα πενιχρά και πεπαλαιωμένα κατασβεστικά μέσα που είχε στην διάθεση τους η κυβέρνηση.
Πάνω σ αυτό το πλαίσιο λοιπόν σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με κυβερνητική εντολή η άγρια καταστολή και οι συλλήψεις που ακολούθησαν σε βάρος των εποχικών πυροσβεστών που συμμετείχαν σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας έξω από το νέο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας!
Για όσους όμως παρακολουθούν διαχρονικά την εξέλιξη του στρατηγικού σχεδιασμού στην πυροπροστασία και γενικότερα στην πολιτική προστασία της χώρας και ειδικότερα μετά την ψήφιση από την σημερινή κυβέρνηση του Νόμου για τον Εθνικό Μηχανισμό Αντιμετώπισης Κρίσεων, για τον οποίο έχει γίνει σχετική αναφορά τα δύο τελευταία έτη αρκετές φορές με σχετικά άρθρα από τούτο δω το δημοσιογραφικό βήμα καθώς και από το δισέλιδο για τους ενστόλους του Ριζοσπάστη *. Η κατάπτυστη αντίδραση της κυβέρνησης απέναντι σε σκληρά εργαζόμενους ( και από την 1η του Νοέμβρη ανέργους πλέον ), που στόχο είχε το τσάκισμα της όποιας διάθεσης για αγωνιστική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων από την πλευρά των εποχικών πυροσβεστών, καθώς και την κατατρομοκράτηση όλων των εργαζομένων στο πυροσβεστικό σώμα μονίμων, πενταετούς θητείας και συμβασιούχων δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Άκρα του τάφου σιωπή δια πυρός και σιδήρου για τα χειρότερα που ακολουθούν.
Η χωρίς προσχήματα αποκάλυψη των πραγματικών « αισθημάτων» της κυβέρνησης για τους « Ήρωες » του καλοκαιριού, φανερώνει ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός που στόχο έχει την εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, την μεταφορά αρμοδιοτήτων πυρασφάλειας και δασοπροστασίας στην τοπική διοίκηση Α και Β βαθμού με εθελοντές και Μ.Κ.Ο. με την παράλληλη συρρίκνωση του κρατικού μηχανισμού και την μετατροπή της Πολιτικής Προστασίας σε βραχίονα υλοποίησης κατασταλτικών και γεωστρατηγικών σχεδιασμών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, φθάνει στο τελευταίο στάδιο της ολοκλήρωσης του και δεν επιτρέπει άλλα χαμόγελα και αγκαλίτσες με τα πρόθυμα συνδικαλιστικά στελέχη και εκφράσεις «συμπάθειας» και «συμπαράστασης» από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης για τα προβλήματα τους για τους δύο παρακάτω βασικούς λόγους:
1ον Η κυβέρνηση έχοντας πλέον βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο μέσα από τις ολέθριες καταστροφές που βίωσε ο λαός και ο τόπος με τις μεγάλες πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τις χιονοπτώσεις τα δύο τελευταία χρόνια.
Καταστροφές που αποκάλυψαν ότι ήταν άνθρακες ο θησαυρός που πλάσαρε όλο το προηγούμενο διάστημα για την υποτιθέμενη προετοιμασία της μέσω του Εθνικού Μηχανισμού Αντιμετώπισης Κρίσεων.
Στην προσπάθεια της να ολοκληρώσει τον στρατηγικό σχεδιασμό στην πολιτική προστασία που χαίρει την διαχρονική εκτίμηση και την στήριξη όλων των κομμάτων εξουσίας τα οποία πάσχιζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια το καθένα με τον δικό του τρόπο για να δώσουν χώρο στην διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων σε όλο το φάσμα της πυροπροστασίας, της δασοπροστασίας, στην διαχείριση και την εκμετάλλευση δασικών οικοσυστημάτων, «κοπιάζει» για να διαμορφώσει ένα κλίμα αισιοδοξίας για τον νέο σχεδιασμό που εξήγγειλε με την σύσταση του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.
Παρ ότι το πρώτο μισό από τον τίτλο του νέου υπουργείου προσδιορίζει το άλλοθι που θέλει εκ των προτέρων να δημιουργήσει η κυβέρνηση για τις συνέπειες που θα προκύπτουν από οποιαδήποτε εκδήλωση καιρικών φαινομένων έντονων ή μη και από εκεί και πέρα τις ευθύνες θα τις αναλαμβάνει ο Θεός με τον οποίον δεν μπορούμε να τα βάλουμε σύμφωνα με τον βαθυστόχαστη ομολογία του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Η κυβέρνηση αξιοποιώντας ως επικεφαλή του υπουργείου έναν ειδικό και «δοκιμασμένο» τεχνοκράτη στην χάραξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Πολιτική Προστασία, ο όποιος από την πρώτη στιγμή έδωσε το στίγμα τι εστί νέος σχεδιασμός, αφού και αυτός ώ του θαύματος όπως και όλοι οι προκάτοχοι του, ανακάλυψε ότι χρειάζονται ακόμη περισσότερα πανάκριβα ιδιωτικά κατασβεστικά εναέρια μέσα, τα οποία σε συνδυασμό με την δημιουργία ειδικής μονάδας δασοκομμάντος ( άλλη σπουδαία « καινοτομία » και αυτή που δοκιμάστηκε αρκετές φορές χωρίς αποτέλεσμα από το 1986) θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν ποιο «αποτελεσματικά» τις πυρκαγιές.
Πυρκαγιές που ούτως ή άλλως θα ξεσπούν και θα έχουν δραματική εξέλιξη αφού δεν ανέφερε τίποτε συγκεκριμένο για την ριμάδα την πρόληψη που απουσιάζει παντελώς από τα δασικά οικοσυστήματα και για την κατάργηση όλου του δασοκτόνου νομοθετικού πλαισίου που αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες καταστροφής τους και την αλλαγής χρήσης γης.
Όσον αφορά όμως για το τι εννοεί πρόληψη ο νέος υπουργός, παραπέμπω για την ώρα στην ανάγνωση πρόσφατου σχετικού άρθρου με τίτλο Η ” Διεθνή Ημέρα για τη Μείωση του Κινδύνου Καταστροφών και η ελληνική πραγματικότητα ” στην ηλεκτρονική εφημερίδα ” Συνταξιούχοι Μηχανικοί ” της Ένωσης Συνταξιούχων – Ταμείο Ασφαλίσεως – Μηχανικών & Εργοληπτών Δημοσίων Έργων ( ΕΣΤΑΜΕΔΕ ) τεύχος Νοεμβρίου και με την δέσμευση, ότι θα υπάρξει σύντομα ιδιαίτερος και αναλυτικότερος σχολιασμός.
2ον : Το αμέσως επόμενο διάστημα και στα πλαίσια υλοποίησης αυτού του σχεδιασμού, η κυβέρνηση σε συνέχεια της κατάργησης του αμετάθετου και της νόμιμης πλέον δέσμευσης του ελεύθερου χρόνου των πυροσβεστών μέσω των επιφυλακών και για προληπτικούς λόγους χωρίς να υφίσταται συμβάν σε εξέλιξη με σκοπό να καλύψει με εργαλείο και τις δύο εργασιακές ανατροπές τις τεράστιες ανάγκες του Πυροσβεστικού Σώματος σε προσωπικό. Θα επιδιώξει ακόμη ένα καίριο κτύπημα στα εργασιακά τους δικαιώματα με την διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε επίπεδο 7 ή 4 ημερών ( βλ. σχετική οδηγία Σέρκας ) με προσαρμογή στην 12ωρη εναλλαγή βάρδιας.
Ο σχεδιασμός αυτός είναι στα πλαίσια των σχετικών κατευθύνσεων της κομισιόν για την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας των πυροσβεστών της Ε.Ε. και έχει επιχειρηθεί από όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ , της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ με αρχή το 2001 και στην συνέχεια το 2004 , 2006 , 2008 , 2009, 2010 , 2012 , 2013 και 2017, έτσι όπως έχει αναλυθεί από δύο σχετικά άρθρα στην εφημερίδα Ριζοσπάστης
Οι προσπάθειες τους όμως σκόνταφταν πάντα πάνω στις έγκαιρες αντιδράσεις του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος στο πυροσβεστικό σώμα που εκφράζεται από την Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών και μέσα από τις πρωτοβάθμιες ενώσεις που έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο, με συνεχή ενημέρωση των εργαζομένων και με στοχευμένες παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας σε συνεργασία με τους φορείς του λαϊκού – εργατικού κινήματος κ.λ.π. ( βλ. eakp.gr νέο και παλιό site ).
Όπως την ίδια τύχη είχαν κάτω από τις συνεχείς αντιδράσεις της Ε.Α.Κ.Π. και οι προσπάθειες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., αλλά και ως συνεργαζόμενοι στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα ( 2012 – 2014 ) , για την κατάργηση ή την συγχώνευση 45 πυροσβεστικών υπηρεσιών και κλιμακίων την περίοδο 2010 – 2014 μετά από σχετικό κατά παραγγελία πόρισμα αρμόδιας επιτροπής του Αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος.
Κατάργηση πυροσβεστικών υπηρεσιών που προβλέπονταν από νομοθετικές παρεμβάσεις για την προσχηματική αναδιοργάνωση του πυροσβεστικού σώματος με τον Ν.3511/2006 « Aναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος, αναβάθμιση της αποστολής του και άλλες διατάξεις ». και τον Ν. 4249/2014 « Αναδιοργάνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας » για να τεθούν σε τροχιά υλοποίησης οι διατάξεις του Νόμου 4029/2011 « Εθελοντισμός στο Λιμενικό Σώμα − Ελληνική Ακτοφυλακή και στο Πυροσβεστικό Σώμα και άλλες διατάξεις» με σκοπό την υποκατάσταση των κρατικών οργανωμένων πυροσβεστικών υπηρεσιών που θα καταργούνταν, από τους εθελοντικούς πυροσβεστικούς σταθμούς που θα ιδρύονταν και θα λειτουργούσαν με ευθύνη των δημοτικών αρχών στα πλαίσια της σχεδιασμένης από το 1995 μεταφοράς αρμοδιοτήτων από το κράτος στην τοπική διοίκηση !
Ο σχεδιασμός του N.4029/2011 είναι πλέον σε εξέλιξη με την ίδρυση μέχρι στιγμής 25 περίπου εθελοντικών πυροσβεστικών σταθμών σε διάφορες περιοχές της χώρας από πρόθυμες δημοτικές αρχές, που προστρέχουν να συμβάλουν στην πλήρη διάλυση σε ότι απόμεινε από την κρατικό μηχανισμό πυροπροστασίας και αποτελεί μέρος του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού που θέλει να ολοκληρώσει άμεσα η κυβέρνηση και για τον λόγο αυτό δεν επιτρέπει καμία παρέκκλιση με κινητοποιήσεις και παρόμοια αντιαναπτυξιακά εμπόδια !!
Η ουσία όμως του πορίσματος της επιτροπής του Α.Π.Σ. επανήλθε στο προσκήνιο το 2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετά τις μεγάλες πυρκαγιές στα Κύθηρα και τα Ιόνια με την σχετική αβάντα που έδωσε σε δημόσια τηλεοπτική παρέμβαση στέλεχος της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ν.Δ., αρμόδιου για θέματα σωμάτων ασφάλειας, με την γνωστή πρόταση να κλείνουν χάριν εξοικονόμησης πιστώσεων πυροσβεστικές δομές και να συγχωνεύονται φέρνοντας ως παράδειγμα τις τέσσερεις πυροσβεστικές δομές στον Νομό της Δράμας που θα μπορούσαν κατ αυτόν να συγχωνευτούν σε μία πυροσβεστική υπηρεσία!!
Ευτυχώς όμως για μία ακόμη φορά μπήκαν έγκαιρα εμπόδια και σ αυτόν τον σχεδιασμό από την άμεση αντίδραση που υπήρξε από πλευράς του ΚΚΕ με σχετικές παρεμβάσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Αρωγούς όμως οι κυβερνήσεις σε αυτή τους την προσπάθεια, είχαν πάντα χωρίς καμία παρέκκλιση τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργάνων πρώτου και δευτέρου βαθμού στο Π.Σ. που την ευθύνη τους είχαν οι εκπρόσωποι του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Ποτέ τους δεν αντέδρασαν σε κάθε προσπάθεια κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων των πυροσβεστών και σε κάθε απόπειρα ή σχεδιασμό αποδόμησης του κρατικού μηχανισμού της πυροπροστασίας, όπως έγινε και με τις πρόσφατες ανατροπές του νόμου 4662/2020, απεναντίας έγιναν χειροκροτητές και υμνητές των κυβερνητικών επιλογών.
Όποτε υποχρεώθηκαν να το κάνουν κάτω από την συνεχή πίεση του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος που συσπειρώνονταν στις τάξεις της Ε.Α.Κ.Π. και της ισχυρής απαίτησης των εργαζομένων, προσπάθησαν στην πορεία να υπονομεύσουν και να εκφυλίσουν οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση υπήρξε και να εκτονώνουν με ανώδυνο για τις κυβερνήσεις τρόπο την πίεση που ασκούσαν οι εργαζόμενοι.
Από την σκοπιά του ανθρώπου που υπηρέτησε τον αγωνιστικό συνδικαλισμό στο πυροσβεστικό σώμα για 25 ολόκληρα χρόνια από διάφορες θέσεις ευθύνης με την στήριξη των εργαζομένων και συνέβαλε στην αποκάλυψη των επιζήμιων τακτικών του κυβερνητικού συνδικαλισμού για τα συμφέροντα των υπαλλήλων του Π.Σ. και της πυρασφάλειας της χώρας είμαι σε θέση να πω ξεκάθαρα ότι:
Οι κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν τούτη την στιγμή από τις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες, μετά από πολλά χρόνια απραξίας και άρνησης στις συνεχόμενες προτάσεις του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος για να το πράξουν, την στιγμή που ξεθεμελιώνονταν από το 2017 και μετά σημαντικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν μετά από σκληρούς αγώνες των εργαζομένων, όπως:
– Η χορήγηση μισθολογικών προαγωγών σε όλους τους πυροσβέστες ανεξάρτητα από τον φέροντα βαθμό.
– Το αμετάθετο και η αξιοκρατία στις μεταθέσεις που προέβλεπε ο κανονισμός μεταθέσεων.
– Το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο αφού επήλθε η οριστική κατάργηση του με μία μόνο διάταξη για την προληπτική επιφυλακή.
Το γεγονός επίσης ότι άφησαν για δεκαετίες ολόκληρες στο απυρόβλητο από πλευράς διεκδικήσεων:
– Το καθεστώς της απλήρωτης υπερεργασίας που επέφερε επί 40 συναπτά έτη παράνομο πλουτισμό του ελληνικού κράτους σε βάρος χιλιάδων πυροσβεστών.
– Την απουσία μέτρων ατομικής προστασίας στους χώρους εργασίας και στα πεδία των επιχειρήσεων.
– Την πλήρη εργασιακή αποκατάσταση όλων των εποχικών και πενταετών πυροσβεστών με μόνιμες σταθερές σχέσεις εργασίας σε όλο το φάσμα της πολιτικής προστασίας.
– Την αναγνώριση του επαγγέλματος ως Βαρύ , Ανθυγιεινού και Επικίνδυνου.
Με δεδομένη λοιπόν την στάση τους αυτή, η χρονική στιγμή και ο τρόπος που σχεδιάστηκε η πρόσφατη κινητοποίηση αποκαλύπτουν ότι:
Για τις ριζικές ανατροπές που είναι προ των πυλών στις εργασιακές σχέσεις των πυροσβεστών μονίμων και συμβασιούχων, με εργαλείο την αξιολόγηση προσωπικού και υποδομών που προβλέπει ο νέος σχεδιασμός, στα πλαίσια της συνεχόμενης μετατόπισης του κέντρου βάρους οργάνωσης της πυροπροστασίας από το κεντρικό κράτος στην τοπική διοίκηση, της Μ.Κ.Ο., τους εθελοντές και τους ιδιώτες, έχουν πλήρη επίγνωση των ανατροπών που έρχονται και προσπάθησαν να δημιουργήσουν αγωνιστικό άλλοθι !
Αυτός άλλωστε είναι και ο ουσιαστικός λόγος ύπαρξης του κυβερνητικού συνδικαλισμού γενικότερα στον χώρο των Σωμάτων Ασφάλειας, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τα έργα και τις ημέρες του που μετριούνται με:
– Σημαντικές απώλειες στα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, μισθολογικά δικαιώματα των ενστόλων.
– Με την διατήρηση της εξαήμερης εργασίας μετά από 40 χρόνια καθιέρωσης της πενθήμερης εργασίας για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
– Με την διατήρηση της απλήρωτης υπερεργασίας σε αντίθεση με ότι προβλέπετε για όλο τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.
– Με την απώλεια του 72% περίπου των αποθεματικών των επικουρικών τους ταμείων την περίοδο 1999- 2016 χωρίς καμία προσπάθεια διεκδίκησης για την επιστροφή των καταλυστευμένων αποθεματικών που ανέρχονται περίπου στα 500 εκατομμύρια.
Είναι γεγονός ότι ο συνδικαλιστικός αγώνας που κάποτε έδιναν οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές στον χώρο των Σ.Α., σήμερα έχει μετατραπεί σε δημόσιες τηλεοπτικές εμφανίσεις με τοποθετήσεις επί παντός επιστητού παρ’ εκτός του βασικού και του κύριου που είναι η ανάδειξη και η προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Για τον ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλισμού στα Σ.Α. έχει γραφτεί σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Ριζοσπάστης
Αποτελεί επιτακτική ανάγκη οι πυροσβέστες να αντλήσουν δύναμη και διδάγματα από το αγωνιστικό τους παρελθόν και τις κατακτήσεις που πέτυχαν, να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν αγωνιστική απάντηση στην κυβερνητική αδιαφορία και την καταστολή.
Απέναντι όμως σε αυτήν την κατάσταση που απειλεί όχι μόνο την εργασιακή ασφάλεια των πυροσβεστών αλλά γενικότερα τον ελληνικό λαό, τις λαϊκές περιουσίες, τα δασικά οικοσυστήματα και ότι με κόπο και ιδρώτα έγινε σε επίπεδο δημόσιων υποδομών και δομών από την φορολογική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων. Οφείλουν οι πυροσβέστες, οι δασικοί υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α. , το σύνολο των κοινωνικών και εργατικών φορέων του ελληνικού λαού , αντάμα με το ελπιδοφόρο κίνημα των πληγέντων που ξεπετάχθηκε και οργανώθηκε μέσα από τα αποκαΐδια των αντιλαϊκών – εγκληματικών πολιτικών.
Να συντονίσουν τον αγώνα τους με βασικό στόχο:
– Η οργάνωση της πολιτικής προστασίας να είναι υπόθεση του κράτους και μόνο και με κύριο προσανατολισμό την προστασία του λαού και του φυσικού περιβάλλοντος από κάθε φυσική ή τεχνολογική καταστροφή.
– Να αποζημιωθούν όλοι οι πληγέντες από πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμούς στο 100% της ζημιάς που υπέστησαν και να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα τους έτσι όπως περιγράφονται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε στο πανελλαδικό συλλαλητήριο των φορέων και των επιτροπών τους στις 06/11/2021.
Ο Μιχάλης Μιχαήλ, Ανθυποπυραγός ε.α., είναι Πρώην Πρόεδρος της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περ/ρειας Στερεάς Ελλάδας, Πρώην Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος και πρώην Αιρετό μέλος του υπηρεσιακού συμβουλίου μεταθέσεων με το ψηφοδέλτιο της Ε.Α.Κ.Π.)
