Καλή Λευτεριά!
Mια παλιά δημοσίευση με ανανεωμένες τις ευχές μου γιατί ακόμα ότι και να κάνουν
Οι ψυχές είναι ελεύθερες να βρουν το δρόμο τους.
Ιανουάριος 2013 (γράφτηκε)
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΤΟΥΣ.
Λένε πως τη πρώτη του χρόνου οι άνθρωποι δίνουν τις περισσότερες υποσχέσεις στον εαυτό τους για κάποια αλλαγή που θέλουν κάνουν επάνω τους. Από τη 1η του χρόνου θα σταματήσω να καπνίζω (δεν μπορώ να φανταστώ πόσοι καπνιστές για 1 ή 2 μέρες σταμάτησαν να καπνίζουν και πόσοι το τήρησαν) Θα χάσω τόσα κιλά. Επειδή η πρωτοχρονιά δεν πέφτει πάντα δευτέρα πρέπει να είναι και οι μόνες δίαιτες που δεν ξεκίνησαν “από δευτέρα” Θα. Η πρωτοχρονιά θα μπορούσε να ονομαστεί και η παγκόσμια ημέρα του ΘΑ.
Οι υποσχέσεις αυτές στη πλειοψηφία αθετούνται μετά τη πάροδο μερικών ημερών. Είναι μικρή σπίθα επίδειξης προσωπικής πειθαρχίας που εξανεμίζεται μόλις αρχίσει και μας λείπει η υπό κατάργηση συνήθεια. Γιατί οι συνήθειες μας είναι η επιφάνεια. Η επιδερμίδα μας. Κι οι υποσχέσεις μας είναι απλά επιδερμικές. Τις περισσότερες φορές δεν ξέρουμε καν τι μας οδηγεί να επαναλαμβάνουμε κάτι που ενοχλεί τη ζωή μας. Δεν ξέρουμε ποια είναι η βαθύτερη αιτία που μας οδήγησε να αποκτήσουμε αυτή τη συνήθεια, αυτό το τρόπο ζωής, αυτή την ευκολία να συμβιβαζόμαστε με πράγματα που δεν μας κάνουν τελικά ούτε χαρούμενους, ούτε καλύτερους, ούτε σοφότερους, ούτε υγιέστερους.
Ίσως η καλύτερη υπόσχεση που θα μπορούσαμε να δώσουμε στους εαυτούς μας είναι καταρχήν να συμφιλιωθούμε με αυτό που είμαστε και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να φτάσουμε σε αυτό που θα μπορούσαμε. Σ΄αυτή τη συμφιλίωση ίσως ανακαλύψουμε τα προσωπικά μας δεδομένα για το τι είναι ωραίο και τι είναι άσχημο. Τι είναι καλό και τι κακό. Γιατί έτσι όπως έχουμε καταντήσει ακόμα και οι υποσχέσεις μας είναι κατευθυνόμενες προς τη περίφημη “κοινή λογική” Του ανθρώπου που είναι υπάκουος στην αντίληψη της πλειοψηφίας.
Κι όταν τυχαίνει αυτή η αντίληψη να ξεφεύγει από αυτό που στ΄αλήθεια θέλουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι όσες και υποσχέσεις να δώσουμε για να της μοιάσουμε θα είναι ξένες στο σώμα μας και στο πνεύμα μας και θα συνεχίζονται αδιάκοπα οι παρενέργειες από τη λάθος θεραπεία όσα και φάρμακα να αλλάζουμε.
Με λίγα λόγια η ευχή μου? Μη κοιτάξεις πια έξω. Κοίτα μέσα σου. Τι υπάρχει, τι φωνάζει, σε τι δρόμους σε καλεί η δική σου ιστορία. Ακόμα περισσότερο όταν αυτή η φωνή δεν τηρεί τις προϋποθέσεις που αναγράφονται στο εγχειρίδιο του καλού παπαγάλου, Μπορεί να σε καλεί να τα αλλάξεις όλα ή να μην αλλάξεις τίποτα. Κάθε πρώτη του χρόνου τσεκάρουμε ποιος μας έκανε ποδαρικό για να ξέρουμε αν είναι γουρλίδικος ή όχι. Ποδαρικό στη ζωή μας μπορεί να κάνει μόνο εκείνος που του ανοίξαμε τη πόρτα. Ήταν αυτός που πραγματικά θέλαμε?
Ο καινούργιος χρόνος θα είναι στ΄αλήθεια αλλιώτικος αν κόψουμε το κάπνισμα, αν αδυνατίσουμε, αν σταματήσουμε να τρώμε τα νύχια μας, αν αγοράσουμε επί τέλους το τάδε πράγμα που ονειρευόμαστε, αν..αν..αν… ενώ όλη μας η ζωή θα είναι φυλακισμένη στα ίδια κάγκελα που μας κρατάνε μέσα? Γιατί ένα τσιγάρο, ένα πιάτο καλύτερο φαΐ και μερικά μπιχλιμπίδια να γεμίζουν τις μέρες είναι ακριβώς οι συνήθειες που ελπίζουν να έχουν οι φυλακισμένοι. Δεν είναι ντροπή επιβάλλεται. Είναι οι απολαύσεις στα κελιά.
Αυτοί όμως που αποφασίζουν να δραπετεύσουν ξέρουν πως για να σκάψουν το τοίχο δεν χρειάζονται να εστιάσουν σ΄αυτά που έχουν, αλλά να βρουν αυτά που τους λείπουν. Ένα εργαλείο για να σκάψουν το τοίχο. Υποσχόμαστε λοιπόν αυτή τη χρονιά να βρούμε τα εργαλεία για την απόδραση. Και κάτι μου λέει πως όποιος το καταφέρνει όλα όσα ήξερε σαν καλό ή κακό θα είναι ασήμαντα μπροστά στην ευτυχία της ελευθερίας. Η καλή χρονιά, η υγεία, η ευτυχία, η αγάπη, η ομορφιά περνάνε μέσα από το δρόμο της ελευθερίας.
Καλή λευτεριά λοιπόν σε όποιον θέλει να πολεμήσει για χάρη της. Καλή χρονιά σε όλες τις ελεύθερες ψυχές, να βρουν το δρόμο τους. Να φτάσουν στην Ιθάκη τους.
