Συμβίωση, συστημική θεώρηση, απατεώνες και άλλα …
Στις 21/1/2022 βίωσα μια πρωτόγνωρη εμπειρία με λαπαροσκοπική αφαίρεση χοληδόχου κύστεως … Ήταν η πρώτη φορά που υπέστην μια παρέμβαση στο σύστημα που ονομάζεται «Δημήτρης Μιχαηλίδης» και μου δημιούργησε πολύ πόνο και πολλές σκέψεις, μερικές από τις οποίες θα ήθελα να καταγράψω.
Ο άνθρωπος έχει 3 τρισεκατομμύρια κύτταρα και συμβιωτικά προς αυτά κάθε άνθρωπος έχει μαζί του άλλα 100 τρισεκατομμύρια βακτήρια, ιούς κλπ. Το σύνολο των 103 τρις είναι αυτό που ονομάζουμε άνθρωπο και είναι απαραίτητα όλα (λίγο έως πολύ) για την επιβίωση του ανθρώπου.
Το 1973 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών-ΟΗΕ οργάνωσε παγκόσμιο συνέδριο για το περιβάλλον, όπου ξεκαθάρισε ότι όλοι μαζί αποτελούμε ένα ενιαίο σύνολο και ως σύνολο πρέπει να θεωρούνται και να αντιμετωπίζονται. Όλοι μαζί αποτελούμε το συνολικό περιβάλλον του πλανήτη γη. Όλοι μαζί με τους κανόνες συμβίωσης, και όλα τα φυτά, και όλα τα ζώα, και όλα τα νερά, και όλα τα εδάφη, και όλη η ατμόσφαιρα, και όλα τα μικρόβια, και όλα τα «μεγαλόβια», και όλα … είμαστε ένα ενιαίο σύνολο, το οποίο όλο μαζί θα ζήσει ή θα πεθάνει! …
Ένα συγκεκριμένο σύνολο είναι κάθε άνθρωπος, με τα συμβιωτικά υποσύνολά του. Και κάθε υποσύνολο, και κάθε σύστημα, είναι ομότιμα σημαντικό για την επιβίωση (αειφορία) του συνόλου. Όποιος αψηφά και περιφρονεί τους κανόνες συμβίωσης προκαλεί θάνατο του συνόλου και όχι μόνο ενός τμήματος του συνόλου. Ένα παράδειγμα είναι ότι όταν παραβιάζονται οι κανόνες συμβίωσης και ανάπτυξης τότε η παραβίαση (ανωμαλία, όγκος, καρκίνος, νεοπλασία …) έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατο όλου του συστήματος-ανθρώπου, και όχι μόνο την νέκρωση του υποσυνόλου, του οργάνου. Εκτός εάν πρόκειται για μη απολύτως απαραίτητα όργανα (όπως χοληδόχος κύστη, σκωληκοειδής απόφυση, αμυγδαλές κλπ), που όταν δημιουργούν πρόβλημα τότε απλά αφαιρούνται και απομακρύνονται.
Η σημαντικότερη σκέψη είναι η ανάγκη σεβασμού όλων ανεξαιρέτως.
Κυκλοφορεί η «ιστορία» για την σημαντικότητα των διαφόρων οργάνων ενός ανθρωπίνου συνόλου που ετέθησαν στην κρίση δικαστηρίου. Ο εγκέφαλος ζήτησε να κριθεί ότι είναι σημαντικός & απαραίτητος και όλοι συγκατετέθησαν. Η καρδιά ζήτησε να κριθεί ότι είναι σημαντική & απαραίτητη, και όλοι συγκατετέθησαν. Τα πνευμόνια ζήτησαν να κριθούν ότι είναι σημαντικά & απαραίτητα, και έγιναν αποδεκτά. Το στόμα ζήτησε να κριθεί ότι είναι σημαντικό και απαραίτητο και το αποδέχθηκαν. Τα χέρια ζήτησαν να κριθούν ότι είναι σημαντικά και απαραίτητα και συγκατετέθηκαν. Το στομάχι ζήτησε να κριθεί ότι είναι σημαντικό και απαραίτητο και είπαν ΟΚ. Ο κώλος ζήτησε να κριθεί ότι είναι σημαντικός και απαραίτητος, και όλοι σχεδόν το απέρριψαν. Ο κώλος ξεκίνησε απεργία και μετά από μερικές εβδομάδες υπέκυψαν όλοι και αποδέχθηκαν ότι ο κώλος είναι σημαντικός και απαραίτητος. Η ιστορία περιγράφει γλαφυρά την ανάγκη ισότιμου σεβασμού κάθε οργάνου-υποσυνόλου για την επιβίωση και βέβαια την ανάγκη σεβασμού των κανόνων συμβίωσης ενός συνόλου. Η λέξη κλειδί στην ιστορία είναι ο «ΣΕΒΑΣΜΟΣ» των κανόνων επιβίωσης σε ένα σύνολο.
Στην Wikipedia διάβασα: Το καρδιαγγειακό σύστημα αποτελείται από την καρδιά, τις φλέβες, τις αρτηρίες και τα τριχοειδή αγγεία. Τα όργανα αυτά ανακυκλώνουν συνεχώς το αίμα στον οργανισμό. Το αίμα πραγματοποιεί την μεταφορά οξυγόνου, την μεταφορά άλλων θρεπτικών ουσιών, όπως σάκχαρα και αμινοξέα από το πεπτικό σύστημα προς τους ιστούς, την μεταφορά των άχρηστων υλικών προς το απεκκριτικό σύστημα, την μεταφορά ορμονών ενώ συμμετέχει και σε άλλους μηχανισμούς που σχετίζονται με την προστασία του οργανισμού.
Οποιαδήποτε διαταραχή-ανωμαλία στις αρτηρίες, μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο όλου του συνόλου, και βέβαια μαζί να θανατωθεί και το υποσύνολο που δημιουργεί το πρόβλημα. Οποιαδήποτε παρέμβαση ανακόψει την ομαλή ροή του αίματος (θρόμβος, τομή, μπλόκο …) μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο ολόκληρου του συνόλου. Απλά πιθανόν κάποιοι να σκέπτονται ότι ο φόβος του θανάτου στα ψυχραιμότερα και σοβαρότερα από τα υποσύνολα, ίσως εξασφαλίσουν πρόσκαιρα οφέλη εις βάρος των υπολοίπων οργάνων-υποσυνόλων, … ίσως.
Τις ίδιες ημέρες με την χειρουργική μου επέμβαση, και ενώ εγώ ανελάμβανα σιγά σιγά (με πολύ πόνο και άφθονη υπαρίνη, για να μην δημιουργηθούν θρομβώσεις και «εμφράγματα» στα αγγεία μου) παρακολουθούσαμε άφωνοι και ανήμποροι το «έμφραγμα» σε όλη την κοινωνία από την διακοπή της ομαλής ροής σε μερικούς δρόμους-αρτηρίες της Αττικής (Αττική οδός, Μαραθώνος, Μεσογείων, Κατεχάκη κλπ). Και μάλιστα σε αρτηρίες που είχαν πληθώρα παραδρόμων και bypass.
Οι δρόμοι στην λειτουργία της κοινωνίας έχουν ανάλογη λειτουργία με την λειτουργία των αρτηριών και φλεβών στο ανθρώπινο σύνολο. Μεταφέρουν το «οξυγόνο» της εργατικής δύναμης στις δουλειές τους, μεταφέρουν τα θρεπτικά προϊόντα στους καταναλωτές, μεταφέρουν τα σκουπίδια στους χώρους απόρριψης, ενώ το σύστημα των δρόμων συμμετέχει και σε άλλους μηχανισμούς που σχετίζονται με την προστασία όλης της κοινωνίας των ανθρώπων, αλλά και την λειτουργία του κράτους και την προστασία του Ελληνικού χώρου.
Πιθανό προκαλούμενο τεχνητό έμφραγμα ίσως μπορεί να αποσκοπεί στην «τρομοκράτηση» των άλλων συμβιωτικών «οργάνων» της κοινωνίας (κυβέρνηση, βιομήχανοι, εφοπλιστές, Δημόσιοι Υπάλληλοι, εργάτες κλπ) ώστε με κάποιας μορφής «απεργία» να θεωρηθεί σημαντικότερο και πιο απαραίτητο ένα υποσύνολο από άλλα … , πιθανόν αδιαφορώντας για το προκαλούμενο κόστος στο σύνολο της κοινωνίας.
Ή ακόμα χειρότερα πιθανόν εκβιάζοντας το σύνολο της χώρας για να επιτύχουν συντεχνιακά οφέλη εις βάρος όλων, χωρίς σεβασμό. Ή πολύ πιο άσχημα, επιδιώκοντας οφέλη κομματικά …
Στο διπλανό κρεβάτι, με ίδιο πόνο βρισκόταν ένας συνταξιούχος της ΔΕΗ. Κοινωνικά, και όχι πάντα με ακρίβεια ενημερωνόμενος, κατάλαβα ότι η βάση της σύνταξης όλων των ΔΕΗτζήδων ήταν τα 2.700€/μήνα πλέον άλλων προσαυξήσεων και χορηγιών! …. Ένας άλλος ήταν συνταξιούχος Μηχανικός του Πολυτεχνείου με συνολική σύνταξη (βασική και επικουρικό λογαριασμό) 1400€/μήνα! Και βέβαια ξέρω συνταξιούχους που παίρνουν 400€/μήνα και άλλους που παίρνουν 2 & 3 συντάξεις με πάρα πολλές χιλιάδες ανά μήνα, για συνταξιούχους που οι ανάγκες τους περιορίζονται σε ένα ζεστό τσάϊ, στοργή και ιατρική περίθαλψη ….
Με ψηφισμένους «κανόνες», αλλά βαθιά άνισες καταστάσεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις ομοψυχία και αλληλοσεβασμό, και επιβίωση του συνόλου της κοινωνίας. Το σημαντικό είναι η κοινωνία, ή όπως λέγανε οι παλαιοί «το μοναστήρι να είναι καλά», υπονοώντας την σημαντικότητα να επιβιώνει η κοινωνία, το σύνολο.
Ο φίλος Ευάγγελος μου επεσήμανε ότι οι αποστάσεις ανάμεσα στους Πατριώτες (που ενδιαφέρονται για το κοινωνικό όφελος και όχι για το προσωπικό όφελος), τους Ανόητους (που δεν ενδιαφέρονται για όλη την κοινωνία, ούτε για τα προσωπικά οφέλη, κάποιοι τους λένε Ηλιθίους) και τους κοινωνικούς ή απλούς ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ (που επιδιώκουν προσωπικά οφέλη, αλλά ΔΕΝ ενδιαφέρονται για όλη την κοινωνία) είναι μικρές και λεπτές.
Κάνοντας τον απολογισμό του πόνου της χοληδεκτομής κατέγραψα την απαράδεκτη οικονομική μου επιβάρυνση, επειδή κάποιοι συμπολίτες έχουν συγκεκριμένες φοβίες και αντί να πάνε σε ψυχίατρο και να αντιμετωπίσουν το προσωπικό τους πρόβλημα, έχουν μπλοκάρει τις ΜΕΘ (το 92% των ΜΕΘ έχουν ανεμβολίαστους ηλικιωμένους) και δεν γίνονται χειρουργεία σαν το δικό μου. Το δε Ιδιωτικό Σύστημα Υγείας κοστίζει πάρα πολλά λεφτά για μέσους έλληνες πολίτες.
Οι νόμοι, όσο σκληροί και αν είναι, πρέπει να τηρούνται και η μη τήρηση των νόμων και των νόμιμων αποφάσεων είναι σοβαρή αντικοινωνική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά, η οποία τείνει να καταλύσει το κράτος, που συναποφασίσαμε και επιλέξαμε να έχουμε, με το ψηφισμένο Σύνταγμα. Ακόμα πονάω και παίρνω υπαρίνη-αντιθρομβωτική.
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382, ΑγροΝέα, AgroBus
