Υπέρ των funds η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου – Τσουνάμι πλειστηριασμών
Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις όσον αφορά το ζήτημα των πλειστηριασμών, καθώς υπέρ των funds τάχθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, συγκεκριμένα 59-6, ο Αρειος Πάγος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισήγηση της Αρεοπαγίτου Κ. Τζαβέλλα, η οποία βασίζεται σε νομική ανάλυση του καθηγητού Πολιτικής Δικονομίας στο ΕΚΠΑ Σ. Πανταζόπουλου, δέχεται την άποψη, ότι επιτρέπεται στα funds να γίνονται διάδικοι και να πραγματοποιούν δικαστικές ενέργειες, ανάβοντας το «πράσινο φως», ώστε να πραγματοποιούν πλειστηριασμούς.
Εφ’ όσον η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου υιοθετήσει την εν λόγω εισήγηση, αναμένεται να εκδηλωθεί τους επόμενους μήνες ένα νέο τεράστιο κύμα πλειστηριασμών, με αποτέλεσμα χιλιάδες οφειλέτες να χάσουν τα σπίτια τους.
Όπως δείχνουν οι πρώτες πληροφορίες, η απόφαση της Ολομέλειας είναι υπέρ των funds και θα αποτελέσει καθοριστικό σημείο για το ευαίσθητο αυτό θέμα, για το οποίο έχουν εκδοθεί αντίθετες δικαστικές αποφάσεις, αλλά κυρίως η υπ’ αριθμόν 822/22 τμήματος του Αρείου Πάγου, που κατέληξε ότι οι εισπρακτικές – που επικαλούνται νόμο του 2003 για να έχουν φοροαπαλλαγές έως και 38% και δεν δεσμεύονται με πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες – δεν μπορούν να διενεργήσουν πλειστηριασμούς.
Από την άλλη, ο νόμος 4354 του 2015, προβλέπει ειδική νομιμοποίηση στους servicers, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου της απαίτησης.
Ουσιαστικά, το ζήτημα οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο, μετά από αντικρουόμενες αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο επί του θέματος και κυρίως λόγω της αντιφατικότητας των σχετικών νόμων του 2003 και του 2015.
Σημειώνεται ότι υπέρ των funds είχε ταχθεί και ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, στις 26 Ιανουαρίου, όταν συζητήθηκε το θέμα στην Ολομέλεια. Τότε συζητήθηκε η απόφαση 822/22, που εκδόθηκε από τμήμα του Άρειου Πάγου, η οποία επικύρωνε αποφάσεις εφετείων που έκριναν ότι οι servicers που διαχειρίζονται κόκκινα ενυπόθηκα δάνεια τα οποία απέκτησαν ξένα funds με βάση τον νόμο του 2003, δεν έχουν το δικαίωμα βάσει του συγκεκριμένου νόμου να προχωρούν σε πλειστηριασμούς και άλλα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος των δανειοληπτών.
Μάλιστα και τότε, τράπεζες, funds και servicers επέλεγαν τον νόμο του 2003, καθώς δεν τους επέβαλε να υποβάλουν αιτιολογημένη πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες, όπως προέβλεπε ο μεταγενέστερος νόμος του 2015.
Ο νόμος του 2003 ορίζει ότι πως ό,τι εισπράξουν από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων είναι καθαρό αφορολόγητο κέρδος. Η πρακτική είναι να αγοράζουν στο 8% της απαίτησης αλλά μέσω ενός πλειστηριασμού μπορεί να εισπράξουν έως και το 100% της απαίτησης.
