Ηλίθιοι ή Συνένοχοι;
Πρέπει ειλικρινά, να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε σοβαρά για την κατάσταση της απόλυτης χειραγώγησης της κοινωνίας , όσοι ακόμα έχουμε την ικανότητα σκέψης ανεξάρτητης από την μαζικοποιημένη αποχαύνωση. Το ερώτημα είναι πόσο αναστρέψιμη είναι η κατάσταση πνευματικής και ηθικής ομηρίας των συμπολιτών μας? Για πόσους υπάρχει ακόμα μια ελπίδα να βγουν από το βαθύ σκοτάδι της ύπαρξης τους?
Πολύ φοβάμαι πως δεν υπάρχει ελπίδα για όλους , κι αυτό γίνεται κατανοητό βλέποντας με πόσο περίσσιο ΘΡΑΣΟΣ περιφέρονται όλοι οι υπόλογοι της καταστροφής, οι συμμορίες που ρήμαξαν αυτή τη ταλαίπωρη πατρίδα μέχρι να της πιούν μέχρι τέρμα όλο το μεδούλι, όλα αυτά τα σκουπίδια που ακριβώς αυτή θα ήταν η θέση τους, στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Για να έχουν τόσο θράσος, μας βλέπουν στη καλύτερη περίπτωση σαν ηλίθιους, στην χειρότερη σαν ανήθικους συνένοχους.
Ο φόβος μου είναι αυτό ακριβώς. Πως οι περισσότεροι κάτι τέτοιο είναι, ηλίθιοι ή συνένοχοι. Η και τα δύο μαζί. Συμμέτοχοι στα εγκλήματα των πολιτικών καρτέλ, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα. Γιατί πλέον ακόμα και το απλό κλείσιμο ματιού σε κάποιο αίσχος αποτελεί συνενοχή. Το να ανοίγει κάποιος ακόμα τη τηλεόραση και να παρακολουθεί το οτιδήποτε είναι συνενοχή. Το να κάνει αστειάκια και να θεωρεί τον εαυτό του πνευματώδη με φωτοσοπιές και φρασούλες καυστικές στα μέσα μαζικής αποβλάκωσης είναι συνενοχή. Το να φωνάζει βλακώδη συνθηματάκια που απλά προκαλούν ένα μειδίαμα στα χείλη των χασάπηδων είναι συνενοχή.
Όλα αυτοί οι ψυχοπαθείς, που αποτελούν σε μερικές περιπτώσεις υλικό για σοβαρή ιατρική παρακολούθηση, θα έπρεπε όχι απλά να είναι πεταμένοι ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, θα έπρεπε να έχουν δικαστεί και καταδικαστεί για σωρεία εγκλημάτων, για εσχάτη προδοσία. Και όμως περιφέρονται ακόμα αραδιάζοντας ΠΑΛΙ ΨΕΜΜΑΤΑ, και υπάρχουν άνθρωποι που τους ακούνε.
Μόλις χθες ανακοινώθηκε ημερομηνία εκλογών και ήδη έχουν αρχίσει τα ανθρωπάκια να χωρίζονται στα γνωστά στρατόπεδα, μετρώντας ΟΧΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ, αλλά ποιος ήταν Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟΣ. Υπάρχει δηλαδή εκλογικό δίλημμα ποιος είναι ο καλύτερος από τους κακούς….
Σοβαρολογείτε? Υπάρχει ένα κουκούτσι έστω μυαλού μέσα σας, μια ελάχιστη αξιοπρέπεια να επιλέξετε επί τέλους, δύο πράγματα ή να μην ψηφίσετε (κι αυτό ελεύθερη επιλογή είναι) η να ψηφίσετε κάποιον που δεν έχει ποτέ δοκιμαστεί γιατί έτσι γουστάρετε. Απλά. Αν δεν υπάρχει μήπως γουστάρετε τελικά να συμμετέχετε σε μια τεταρτοκλασάτη αμερικανική αποικία, που ονειρεύεται ένα μοντέλο ζωής σαν τις σαπουνόπερες που παρακολουθείτε κολλημένοι στο καναπέ? Μήπως γουστάρετε τελικά να παρακολουθείτε εγκλήματα, βιασμούς, ανωμαλίες, γιατί σας βγάζουν από μια βασανιστική μόνιμη ανία που νοιώθετε το πρωί όταν ξυπνάτε?
Μήπως αυτός ο διαχρονικά άχρηστος κανακάρης περιμένει ακόμα διορισμό στο δημόσιο?
Μήπως ο διαχρονικά ανήθικος εμποράκος θέλει ακόμα να κλέβει στο ζύγι?
Μήπως η διαχρονικά ανόητη ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα φουσκωμένα βυζιά της?
Μήπως ο διαχρονικά τίποτας κυρ παντελής δεν έχει πρόβλημα τελικά να φιλάει τις μπότες του δεσμοφύλακα?
Γιατί στη τελική, για να υπάρχουν κάποιος παρακολουθεί τις εκπομπές σκουπίδια στο χαζοκούτι, κάποιοι συχνάζουν σε μαγαζιά σκουπίδια και ακουμπάνε τα λεφτά τους, κάποιοι θαυμάζουν γελοίους και γελοίες γκόμενες και τους κάνουν ινδάλματα για να τους πληρώνουν τόσα λεφτά τα αφεντικά της ενημέρωσης, της διασκέδασης, της μόδας.
Κάποιοι, πολλοί, οι περισσότεροι δεν θέλουν ΑΝΑΤΡΟΠΗ αλλά ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ στην κανονικότητα τους.
Αν δεν ισχύουν όλα τα παραπάνω κοντός ψαλμός. Όλα θα γίνουν όπως πρέπει να γίνουν. Αλλά όταν γίνουν τι μερίδιο θα εισπράξει ο καθένας μας. Το κάναμε το χρέος μας σαν άνθρωποι ηθικοί, έντιμοι, με ιδανικά που θέλουν και παλεύουν για ένα καλύτερο κόσμο, με όποιο μέσο διαθέτει ο καθένας, ή παραδοθήκαμε στη σαπίλα γιατί σάπιοι ήμασταν?
