Σκάει κι απογειώνεται..
Με ένα ωραίο βεγγαλικό, μιά στρακαστρούκα κλείνει το 2018.
“Τρομοκρατία!”, “τρομοκρατία!”, τσιρίζουν σύστημα και “θύματα”.
Περίεργο. Το blog δεν νοιώθει να τρομοκρατείται. Μπας κι είναι αναίσθητο;
Αλλά εξ ίσου δεν είδαμε να τρομοκρατούνται και οι καθημερινοί άνθρωποι που ιδρώνουν στις part-time
δουλειές τους,
..και ιδρωκοπούν στις τράπεζες να πληρώσουν ψεύτικους υπέρογκους φόρους, ΕΝΦΙΕΣ, πρόστιμα, ΔΕΕΣ και λοιπά χαράτσια,
..που το σύστημα με την πρόθυμη και αμέριστη συνεργασία των “θυμάτων”, σαν αλυσίδες σφυρηλάτησαν τόσα χρόνια στα πόδια αυτού του λαού για να γεμίζουν οι τσέπες των τραπεζών, των τοκογλύφων και των κάθε λογής διεθνών απατεώνων.
Άρα δυό τα ενδεχόμενα:
Ή πρόκειται περί σκ@τά τρομοκρατίας, ή τρομοκρατούνται μόνον αυτοί που έχουν λόγο να τρομοκρατηθούν.
Και όσο αφορά το πρώτο ενδεχόμενο, πράγματι η μοντέρνα τρομοκρατία είναι πιό λάϊτ, πιό τσίπικη βρε παιδί μου από την παλιά την παραδοσιακή. Φαίνεται σάμπως να τσιγγουνεύονται κόπο και υλικά.
Πάει ο άλλος και κρεμάει ένα σακίδιο δυναμίτη στην μπαριέρα του αυτοκινητόδρομου, σαράντα μέτρα μακριά από ένα κτήριο. Μετά τηλεφωνεί και προειδοποιεί πως έβαλε βόμβα στο κτήριο. Ώπα ρε μεγάλε! Βόμβα στον αυτοκινητόδρομο έβαλες. Σπάσανε και κάτι τζαμιλίκια στην πρόσοψη του κτηρίου, οκ. Τους έκανες και ήρωες. Μπράβο.
Σαν τους άλλους πέρσι-πρόπερσι που καψαλίσανε τ’ @ρχίδια του δοτού πρώην πρωθυπουργού, εκείνου του τραπεζιτικού καθάρματος τού PSI, ίσα ίσα για να πάρει και δυόμισι εκατομμύρια αποζημίωση για ψυχική βλάβη.
Κι αν το πρώτο ενδεχόμενο μπορεί να αναλυθεί όπως και παραπάνω κάπως χιουμοριστικά,
..το δεύτερο δεν σηκώνει καθόλου χιούμορ κι αστειάκια.
Πράγματι τρομοκρατούνται όσοι έχουν λόγο να τρομοκρατηθούν.
Κι έχουν χιλιάδες λόγους. Από πού ν’ αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει; Προδοσίες; Ψέματα; Προπαγάνδα; Εκβιασμοί και εκφοβισμοί των πολιτών; Λεηλασία του κράτους, δηλαδή της λαϊκής περιουσίας; Βίαιης φτωχοποίησης της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης και εξανδραποδισμού των φτωχών;
Και όλα αυτά κι άλλα τόσα για δικό τους πλουτισμό και κατανομή και διατήρηση της εξουσίας.
Και καλά κάνουν λοιπόν και τρομοκρατούνται.
Και έτσι πρέπει να ζουν. Μέσα στον φόβο και στον τρόμο από τις άνομες, ανήθικες, εγκλήματικές τους πράξεις εναντίον του λαού και της κοινωνίας.
Αλλά θάπρεπε να ζουν έτσι όχι εξ αιτίας κάποιων τρομοκρατών, πραγματικών ή επιλεγόμενων,
..αλλά εξ αιτίας του ίδιου του λαού.
Αυτόν θα έπρεπε να φοβούνται και να τρέμουν.
Αλλά πού; Ο λαός καθεύδει.
Ξεκουράζεται γιατί θα ξεποδαριαστεί τώρα στις γιορτές με τόσα κοινωνικά μερίσματα και αναδρομικά ψωνίζοντας δώρα για “ευτυχές το νέο έτος” και “a happy new year”.
Και δίνει χώρο σε κάτι περίεργους να βάζουν βόμβες στις μπαριέρες και να καψαλίζουν @ρχίδια,
..δίνοντας έτσι το δικαίωμα στους θύτες να το παίζουν θύματα ξεπλένοντας τα εγκλήματά τους στην κολυμπήθρα της τρομοκρατίας ή της “τρομοκρατίας”.
Τα πάντα πηγάζουν από τον ίδιο τον λαό.
Και η εξουσία, και οι εξ αυτής συμφορές.
Ας πρόσεχε.
Ή τουλάχιστον,
..ας αντιδρούσε!..
