Κάλαντα Χριστουγέννων Πελοποννήσου – Λαογραφία – VIDEO

Η λέξη κάλαντα, σύμφωνα με τους λαογράφους, προέρχεται από τη λατινική “calenda”, που σημαίνει αρχή του μήνα, νουμηνία και τραγουδιόταν στην αρχή του μήνα, ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ.
Το έθιμο αυτό προϋπήρχε στη Ελλάδα, πριν από τη Ρώμη.
Τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί, γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα.

 

Μετά πήρε το έθιμο αυτό και η Ρώμη.
Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου.

Κάλαντα Χριστουγέννων ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Χριστούγεννα πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου.
Για βγάτε, διέτε, μάθετε πώς ο Χριστός γεννιέται.
Γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι κι στο γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κυρά ψηλή κυρά λιγνή κυρά γαϊτανοφρύδα!
Κυρά μ όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου,
βάζεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα·
δώστε μας και πέντε εξ αυγά να πάμε σ άλλη πόρτα.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μην ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλούς χρόνους να ζήσει!