Α.Γ Καλλής: Πάνω στο βράχο της ελπίδας αντάμωσα τη μάνα του φωτός…

Στην αρχή μετράς τα βήματα καθώς ανεβαίνεις ανάμεσα στις χαραμάδες φωτός της νύχτας.
Τα βήματα αργά και σταθερά. Παρέα η απόλυτη σιωπή, ένα αντεστραμμένο πρέπει, ένα ταλαιπωρημένο διότι …ένας φάκελος με τα απαραίτητα έγγραφα ταυτότητας ενός έξαλλου και απαιτητικού γραφειοκράτη που θεωρεί πως έχει κατοχυρωμένο το ελέω θεού…

Σκόρπιες σκέψεις, λίστες με τα ατελείωτα θέλω, τα ατελείωτα θα ήθελα να…
Μια τελευταία ευκαιρία εξόδου, ένα δάκρυ , ένα σφίξιμο στην καρδιά ,μια φευγαλέα ματιά πίσω στο κενό όπου περιμένει η ματαιοδοξία των καθώς πρέπει που εναγωνίως μετρούν με λάθος κριτήρια τα μέγιστα και μη ορατά μιας ζωής με αρχή , μέση και τέλος…

Χωρίς να το καταλάβεις έχεις φτάσει κάπου στη μέση της πέτρινης σκάλας κι αρχίζεις να ξεχνάς ,να απελευθερώνεσαι από τα επίγεια…τα μίση και τα πάθη μιας άγονης καθημερινότητας…μιας άγονης γραμμής από διάφανα κάτοπτρα
Αδύναμα επιχειρήματα σε λάθος συμπεριφορές, αναζητούν ακόμη ένα άλλοθι εξαγνισμού .

Κάπου εκεί αναπάντεχα ξεπροβάλουν γαληνεμένες οι ολόλευκες άυλες φιγούρες με ένα φως εκτυφλωτικό που διαχέεται σε όλο τον χώρο…δείχνοντας τον δρόμο… Οδοδείκτες της ελπίδας μέσα στο βαθύ σκοτάδι…
Καλώς ήρθες σου λένε περιχαρείς…
Σε περιμένει μέρες τώρα να φανείς..

Κι εκεί ,στο τέλος της επίπονης ανόδου, στέκει εκείνη … καρτερικά, υπομονετικά και περιμένει με ένα χάλκινο ποτήρι νερό δροσερό.. για να διώξει την δίψα …ν απαλύνει τον πόνο…να φροντίσει τις πληγές…να ζωγραφίσει ξανά απ’ την αρχή την χαρά στο πρόσωπό σου…
Σ ευχαριστώ μάνα…σ ευχαριστώ

Υ.Γ 1. Αφιερώνεται στην Παναγία του Βράχου Νεμέας ,στο δικό μας κάστρο της ελπίδας που από τα σπλάχνα του, ρέει το αγιασμένο νερό της αθανασίας της ψυχής
2.Το φιλμ το γύρισα αργά την νύχτα 2 π.μ. παραμονές της μεγάλης εορτής 15 Αυγούστου 2023 και το συνοδεύω με την μουσική του Μάνου Χατζιδάκη από το Χάρτινο το φεγγαράκι.

Δείτε το video: facebook.com/www.teliskallis/videos